Το καλοκαίρι του 1961 στην Νότια Καλιφόρνια χιλιάδες γλάροι άρχισαν να αυτοκτονούν μαζικά πέφτοντας με ταχύτητα κυρίως πάνω σε κατοικίες. Το συμβάν που αποτελούσε μέχρι σήμερα μυστήριο αποτέλεσε μια από τις πηγές έμπνευσης του Άλφρεντ Χίτσκοκ στη θρυλική ταινία «Τα Πουλιά». Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι βρήκαν την απάντηση και αναφέρουν ότι αιτία αυτής της συμπεριφοράς των πτηνών ήταν μαζική τροφική δηλητηρίαση.

Το «τοξικό» γεύμα

«Τα Πουλιά» έκαναν την εμφάνιση τους στις αίθουσες το 1963 και επισήμως η ταινία βασίζεται σε μια νουβέλα της Δάφνης ντε Μουριέ. Εντούτοις θεωρείται δεδομένο ότι το συμβάν με τους γλάρους αποτέλεσε βασική πηγή έμπνευσης του Χίτσκοκ. Ομάδα θαλάσσιων βιολόγων του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα αποφάσισαν να εξετάσουν εκ νέου τα πτηνά-καμικάζι και ορισμένα άλλα είδη (π.χ θαλάσσιες χελώνες) που είχαν πεθάνει εκείνη την περίοδο στην επίμαχη περιοχή . Όπως αναφέρουν εντόπισαν στο στομάχι τους ίχνη μιας ισχυρής νευροτοξίνης και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συμπεριφορά των γλάρων ήταν αποτέλεσμα τροφικής δηλητηρίασης.

Η νευροτοξίνη

Οι ερευνητές εντόπισαν την παρουσία δομοϊκού οξέος, μιας ισχυρής νευροτοξίνης που προκαλεί πολύ σοβαρές παρενέργειες στον οργανισμό. Πρόκειται για ένα ετεροκυκλικό αμινοξύ που πήρε το όνομα του από ένα κόκκινο φύκος που είναι γνωστό με την ιαπωνική του ονομασία, «domoi». Το δομοϊκό οξύ μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικές βλάβες που οδηγούν τελικά στον θάνατο. Ανάμεσα στις παρενέργειες του είναι ότι προκαλεί σύγχυση κάτι που πιθανώς έπαθαν οι γλάροι και άρχισαν να πέφτουν πάνω στα σπίτια.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι η νευροτοξίνη εισήλθε στον οργανισμό των γλάρων από την κατανάλωση αντσούγιων και καλαμαριών. Το δομοϊκό οξύ εντοπίζεται στο 79% του πλαγκτόν που καταναλώνουν οι αντσούγιες και τα καλαμάρια. Σύμφωνα με τους ειδικούς όταν υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση της τοξίνης στα είδη που τρέφονται με το φύκος υπάρχει πιθανότητα να δηλητηριαστούν οι θηρευτές τους. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Geoscience.