κουβαλά και όλη την κακοήθεια των προηγούμενων χρόνων.

Έτσι ο παπούλης Παπούλιας ζήτησε στήριξη στον ΠαπαΔήμιο του Ελληνικού λαού.

Τα είδε καθαρότερα τα πράγματα από τις διακοπές που έκανε στην Γερμανία τα Χριστούγεννα.

Επίσης τα είδε και πιο αισιόδοξα. Και γω αν έπαιρνα 1.000 ευρώ την ημέρα αισιόδοξος θα ήμουν.

Βέβαια εγώ είμαι και 42, αυτός στα 80+ τι στο διάολο περιμένει και δεν κοιτά ούτε τη υστεροφημία του. Τουλάχιστον διατηρώ την αισιοδοξία ότι ο Χάρος έρχεται για όλους ανελειπώς και δημοκρατικά.

Πάντως πρέπει να συμφωνήσω με τον παπούλη Παπούλια ότι πρέπει να τα δούμε πιο θετικά όλα. Όπως είπε και ο πρόεδρας του Ελληνικού κατοχικού πολιτεύματος, οι δημοσιογράφοι πρέπει να ερμηνεύουν την θετική πλευρά των πολιτικών πεπραγμένων. Ήτοι:

Όταν έρχεται η Τρόικα να μας γαμίσει θα μπορούσαν να γράφουν ότι οι ξένοι τρέφουν έναν ερωτισμό προςτους Έλληνες.

Όταν συνεχίζουν να παίρνουν νέα μέτρα που οδηγούν στην περαιτέρω εξαθλίωση θα μπορούσαμε να πούμε ότι η κυβέρνηση φροντίζει να εξαληφθεί η παχυσαρκία από τον λαό.

Όταν λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία από υποσοτισμό ότι το κράτος σκληραγωγεί την νέα γενιά γιανα ανταπεξέρχεται σε ότι κακό έρχεται.

Όταν δεν έχουν βιβλία στα σχολεία στη μέση της χρονιάς ότι το Υπουργείο υγείας προάγει τον αυτοσχεδιασμό στο σχολείο.

Όταν δεν τιμωρείται κανείς πολιτικός είναι γατί τρώγωντας τα λεφτά του λαού στην ουσία θυσιάζεται διότι το χρήμα είναι πηγή κάθε κακού και δεν το αφήνουν να διαφθείρει το λαό.

Όταν καθιστούν την δημόσια υγεία απαγορευτική, τις συντάξεις μηδενικές και τους μισθούς πείνας είναι για να μας αλαφρώσουν από τα βάσανά μας στέλνοντάς μας γρήγορα στην άλλη μεριά, στο υπερπέραν.

Ου γαρ έρχεται μόνο... το χειρότερο

έρχεται με το Χείριστο.

Όμωςη αλήθεια είναι ότι ο Παπαδήμος δείναι τεχνοκράτης και όχι πολιτικός.

Ως τέτοιος, καιόχι τοιούτος, δεν μπορεί παρά να μας δείξει το πραγματικό μέλλον ολωνών μας.

Στη φωτογραφία φαίνεται πως θα είναι ο μέσος πολίτης. Κακόμοιρος, μεμψημερος και χωρίς κουράγια να κράξει (έτσι δεν κινδυνεύει ο ΠαπαΔήμιος να του ανοίξει το κεφάλι καμιά πέτρα). Είναι όμως ευγνώμων ο εξαθλιωμένος για το ξεροκόματο που του πετάνε οι φιλάνθρωπες μεγαλοκυρίες και οι φιλέσπλαχνοι κατακτητές.

Ου γαρ έρχεται μόνο... το σύστημα εξουσίας

φέρνει και τους σκατόψυχους (σκατά στο λάκκο τους) που τους λένε να λένε ότι προστατεύουν το πολίτευμα και τη δημοκρατία αλλά στην πραγματικότητα προστατεύουν τους εξουσιαστές και τους δωσίλογους. Τους κατακτητές και τους κλέφτες.

Ου γαρ έρχεται μόνο... το κεφάλαιο.

Δείχνει τα δόντια του και την δύναμή του.

Εξασκεί τη βία και συνεχίζει την πίεση,

ανεξέλεγκτα με μόνο μπούσουλα την απληστία.

Όμως ου γαρ μόνα έρχονται όλα τα παραπάνω

Κάποια στιγμή προκαλούν έκρηξη και χάος

και μέσα από το χάος τα πάντα είναι δυνατά...

ακόμηκαι η Λευτεριά