Το μεγάλο παζάρι του ελληνικού χρέους

Άλλη μια εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σημειώθηκε το Σάββατο κι έτσι μείναμε ξανά χωρίς συμφωνία. Η εμπλοκή αυτή φέρεται να οφείλεται στις ενστάσεις της Γερμανίας και του ΔΝΤ που υποστηρίζουν ότι και η νέα, βελτιωμένη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των ιδιωτών πιστωτών δεν εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους

-αν και θα λέγαμε ότι όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός μεγάλου παζαριού που λαμβάνει χώρα..προκειμένου να μειωθούν οι ανάγκες της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα των επίσημων πιστωτών, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ.

Κάπως έτσι η αντιπροσωπεία των ιδιωτών πιστωτών εγκατέλειψε το Σάββατο την Αθήνα, αν και μια τεχνική ομάδα παρέμεινε για να επεξεργαστεί τις λεπτομέρειες του ζητήματος. Υπήρξαν αρκετές ενδείξεις ότι η διακοπή των συνομιλιών δεν ήταν προγραμματισμένη καθώς οι Έλληνες αξιωματούχοι ανέμεναν τη συνέχισή τους το Σάββατο, ενώ την ίδια στιγμή αποχωρούσαν από την Ελλάδα ο διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής Τσαρλς Νταλάρα και ο Ζαν Λεμιέρ της BNP Paribas, που διαπραγματεύονται για λογαριασμό των πιστωτών. Το ΔΝΤ πάντως αρνήθηκε ότι η αποχώρηση των δύο διαπραγματευτών ήταν απροσδόκητη.

Να θυμηθούμε ότι ο τελευταίος γύρος των συνομιλιών είχε ξεκινήσει την Τετάρτη και τη νύχτα της Παρασκευής φάνηκε να καταλήγει σε αποτέλεσμα, χάρη σε μια αισιόδοξη ανακοίνωση του Τσαρλς Νταλάρα. «Τα στοιχεία μιας χωρίς προηγούμενο εθελοντικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους», ανέφερε το Διεθνές Ινστιτούτο Χρηματοοικονομικής σε ανακοίνωση που εξέδωσε μετά τη συνάντηση του κ. Νταλάρα με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον Υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο τη νύχτα της Παρασκευής.

Πηγές προσκείμενες στις διαπραγματεύσεις διέρρευσαν αργότερα ότι τη νύχτα της Παρασκευής η πλευρά των ιδιωτών πιστωτών αποδέχονταν να αναλάβει πραγματικές ζημιές 65% ως 70% και ότι είχε επιτευχθεί σύγκλιση στο θέμα του επιτοκίου. Η συμφωνία φερόταν να έκλεινε προβλέποντας ότι τα νέα ομόλογα θα είχαν διάρκεια 30 ετών και κυμαινόμενο επιτόκιο που θα αυξάνονταν προοδευτικά αλλά μεσοσταθμικά θα ήταν κοντά στο 4%, δηλαδή χαμηλότερα του 4.2% που αναφέρθηκε την Τετάρτη. Μια άλλη αλλαγή αφορούσε το 15% των μετρητών που σύμφωνα με τους αρχικούς όρους επρόκειτο να δοθεί στους πιστωτές για να γλυκάνει τις ζημιές της αναδιάρθρωσης. Η συμφωνία της Παρασκευής έκλεινε στο ότι το 15% των μετρητών δεν θα καταβάλλονταν τελικά αλλά οι ομολογιούχοι θα έπαιρναν διετή ομόλογα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

«Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν από το τηλέφωνο το Σαββατοκύριακο αλλά μια συμφωνία δεν πρέπει να αναμένεται πριν την επόμενη βδομάδα, αν τελικά έχουμε συμφωνία», δήλωσε -αρκετά δυσοίωνα -πηγή των συνομιλιών προς το πρακτορείο Ρόιτερ το Σάββατο. «Τα πράγματα περιπλέκονται, πλησιάζουμε στα νούμερα, αλλά έχουμε αρκετή δουλειά μπροστά μας».

Σύμφωνα με πηγές του διεθνούς Τύπου, η νέα αναστολή των συνομιλιών προέκυψε από τους καθ’ όλα εύλογους φόβους του Βερολίνου και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι το συμφωθέν ύψος του κουρέματος με μεσοσταθμικό επιτόκιο της τάξης του 4% δεν αρκεί για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το ΔΝΤ και το Βερολίνο, που ενεργεί ως επικεφαλής των κρατών της Ευρωζώνης, θα επιθυμούσαν ιδεωδώς να λύσουν εδώ και τώρα το θέμα του ελληνικού χρέους με ένα τελειωτικό τρόπο ώστε να μην υπάρξουν άλλα κουρέματα στο μέλλον, ιδίως σε βάρος των επίσημων πιστωτών. Είναι βέβαια πολύ αμφίβολο ότι μπορούν να το κάνουν, φαίνεται όμως ότι επιχειρούν να πετύχουν αυτή τη στιγμή το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Για το σκοπό αυτό επιδιώκουν να ξεκαθαρίσουν τουλάχιστον το βαθμό βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας αφού είναι εκείνοι που θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας το οποίο συνοδεύει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και που αποτελεί εκ των ουκ άνευ όρο για την υλοποίησή της. Ακόμη και το πόσα κεφάλαια θα χρειαστεί η Αθήνα από τους επίσημους πιστωτές εξαρτάται ακριβώς από τις λεπτομέρειες της ανταλλαγής του χρέους.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιμένει ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους θα πρέπει να διασφαλίσει ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα μειωθεί σε 120% του ΑΕΠ έως το 2020 από 160% όπου θα βρεθεί το 2012 -όπως ακριβώς προέβλεπε η συμφωνία της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής του Οκτωβρίου. Μόνο που κάτι τέτοιο γίνεται όλο και πιο δύσκολο -έως αδύνατο -εξαιτίας του μεγάλου βάθους της ελληνικής ύφεσης και της άγριας λιτότητας με μειώσεις μισθών και φορολογική επιδρομή που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί, οδηγώντας σε όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση των οικονομικών προοπτικών της χώρας.

Για το σκοπό αυτό συντάσσεται ήδη μια νέα έκθεση για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με δηλώσεις ανώτατου Ευρωπαίου αξιωματούχου στο πρακτορείο Ρόιτερ. Η νέα έκθεση βιωσιμότητας ενδέχεται να είναι έτοιμη ακόμη και σήμερα ώστε να κατατεθεί στην συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης η οποία θα πρέπει να συζητήσει τη συμφωνία της Παρασκευής -αλλά στη χειρότερη περίπτωση θα είναι έτοιμη έως την Τετάρτη. «Θέλουμε να σταθμίσουμε τα πράγματα μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωζώνης, με δεδομένες τις περίπλοκες συνδέσεις ανάμεσα στη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και την αναγκαία επίσημη χρηματοδότηση, πρέπει να έχουμε τη στήριξη των κρατών μελών για να κλείσει η συμφωνία», δήλωσε ο αξιωματούχος στο Ρόιτερ. Οι Υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα εξετάσουν επομένως την πρόταση, πρόσθεσε, και αν πουν όχι, η Ελλάδα και οι πιστωτές θα πρέπει να γυρίσουν πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Κατόπιν όλων αυτών, η προσοχή είχε μετατοπιστεί στη χθεσινή συνάντηση μεταξύ της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγγέλα Μέρκελ και της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, που έχει στο κέντρο της την ελληνική αναδιάρθρωση, καθώς και στη σημερινή σύνοδο των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.