Τί;

Δὲν μὲ πιστεύεις! Τὸ ξέρω. Κώστα, Γιώργη, Μαρία, Νώντα, Τασία, Γιάννη…Δὲν μὲ πιστεύεις! Τὸ ξέρω! Ἀλλά τί ἔγινε; Τί θά ἂλλάξῃ;

Εἴμαστε ὅλοι ἐδῶ γιὰ ἕναν καὶ μόνον λόγο! Εἵμαστε ἐδῶ γιὰ νὰ ξαναφέρουμε τὸν Ἕλληνα στὴν ζωή! Εἴμαστε ἐδῶ γιὰ νὰ τὸ κάνουμε εἶτε συνειδητῶς εἶτε ὄχι! Καὶ θὰ τὸ κάνουμε!

Κι ἐάν δέν μέ πιστεύῃς λοιπόν τί ἔγινε;
Ἕτσι κι ἀλλοιῶς συμβαίνει! Ἔτσι κι ἀλλοιῶς θὰ τὸ ζήσουμε ὅλοι! Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἴμαστε τμῆμα αὐτοῦ ποὺ συμβαίνει! Ἐγὼ τὸ βλέπω.. Ἐσὺ ὄχι… Ἔ καί; Μέ κάνει καλλίτερη ἡ δική μου εἰκόνα ἀπό ἐσένα πού βλέπεις τήν δική σου εἰκόνα;

Κύττα γύρω σου! Ζῆσε! Ἀφέσου! Χόρτασε μὲ νέες εἰκόνες! Γέμισε μὲ ὄνειρα! Γίνε κομμάτι αὐτοῦ ποὺ ἡ Φύσις ἐπιτάσσει!
Ἴσως νὰ τὸ δῇς ἴσως κι ὄχι!
Ἀλλὰ εἶτε τὸ δῇς εἶτε ὄχι, ἔτσι κι ἀλλοιῶς συμβαίνει!

Ὁ συμπολίτης μας ποὺ εἶναι στὸν δρόμο ἀποδομεῖ. Ἐσύ, ‘ἐγώ, ὁ ἄλλος.. Ἀποδομοῦμε… Ἀποδομοῦμε τὰ πάντα. Ἀποδομοῦμε αὐτὸ ποὺ βλέπουμε κι αὐτὸ ποὺ δὲν βλέπουμε! Ἀποδομοῦμε ὅσα μᾶς ἔμαθαν ἐδῶ κι αἰῶνες. Ξεμαθαίνουμε! Τὸ γνωρίζουμε καὶ δὲν τὸ γνωρίζουμε. Ἔχει σημασία; Ἀλλὰ συμβαίνει!
Δὲν δέχεσαι κανέναν ὣς εἰδικό. Δὲν δέχεσαι κανέναν ὡς σοφό. Ὡς μπροστάρη. Ἔ καί;
Ἔτσι πρέπει νά γίνῃ!!!! Νὰ τὰ γκρεμίσουμε ὅλα!
Νὰ τὰ κάνουμε ὅλα πρῶτες ὗλες. Ὑλικὰ πρωτογενῆ. Ὑλικὰ οἰκοδομήσιμα πλέον…

Αὐτὰ θὰ χρησιμοποιήσουμε αὔριο γιὰ νὰ τὰ ἀναδομήσουμε ὅλα!
Δέν τό βλέπεις; Δέν τό αἰσθάνεσαι; Δέν σοῦ φωνάζει μία φωνή μέσα σου νά τό δῇς στά μάτια; Συμβαίνει… Ἐδῶ… Τώρα…. Κῦττα…

Ξέρω. Δὲν μπορεῖς νὰ τὸ δῇς. Δὲν μὲ πιστεύεις. Δὲν πειράζει.
Μὲ περνᾶς γιὰ τρελλή. Μὲ περνᾶς γιὰ ὀνειροπαρμένη. Γιὰ παρανοϊκή! Ἔ καί; Τά μάτια σου τί σοῦ λένε; Τά αὐτιά σου; Ἡ χαμένη σου λογική; Ἡ διαίσθησις;

Εἶτε σοῦ ἀρέσει εἶτε ὄχι , συμβαίνει. Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν ὅλο αὐτὸ τὸ θεωρεῖς μία βλακεία ἢ κάτι λογικό. Εἶναι ἐκεῖ ἔξω καὶ ταὐτοχρόνως εἶναι μέσα σου! Σὲ γεμίζει.
Δὲν τόλμησες νὰ μὲ πῇς τρελλή ἀλλὰ εἶδα στὰ μάτια σου τὶς σκέψεις σου. Χαμογέλασα! Δὲν πειράζει! Δὲν μὲ νοιάζει. Δὲν ξέρω κάτι περισσότερο ἀπὸ ἐσένα. Ἁπλῶς ἐγὼ ἔχω ἀποδεχθεῖ καὶ δὲν ἀντιστέκομαι! Τὸ ἀπολαμβάνω! Τὸ ζῶ! Τὸ χαίρομαι! Χορεύω μαζύ του! Ἐρωτεύομαι! Ὀνειρεύομαι! Ἀναδομῶ…

Εἶτε μὲ πιστεύεις εἶτε ὄχι, συμβαίνει… Ξεκίνησε τὸ γκρέμισμα. Ξεκίνησε ἡ ἀρχὴ τοῦ Τέλους… Συμβαίνει. Καὶ εἶναι πανέμορφον! Θὰ τὸ ζήσουμε. Θὰ μαζέψουμε τὰ κομμάτια μας καὶ θὰ τὰ βάλουμε σὲ νέες θέσεις, χρήσιμες, ἀπαραίτητες. Ἔτσι εἶναι….

Χαμογέλα… Εἶμαι τρελλή! Ἀλλὰ ἐγὼ τὸ ζῶ! Τὸ ἀπολαμβάνω… Τὸ βλέπω ποὺ συμβαίνει ἤδη! Ἔχω φθάσει στὸ Τέλος. Κι ἐσὺ ξέρεις, ἀλλὰ ἀρνεῖσαι νὰ τὸ ἀποδεχθῇς μὲ τὴν λογική σου. Ἔ καί;

Εἶτε μᾶς ἀρέσει εἶτε ὄχι, συμβαίνει… Ὁ Ἄνθρωπος ἀλλάζει! Μεταλλάσσεται! Ξαναγεννιέται! Ἀναμορφώνεται! Κι ἐμεῖς εἴμαστε αὐτοὶ ποὺ πρέπει νὰ στηρίξουμε μὲ κάθε δυνατὸν τρόπο αὐτὴν τὴν νέα πραγματικότητα. Συνειδητῶς ἢ ὄχι….

Καὶ τὸ κάνουμε… Καὶ συμβαίνει… Καὶ θὰ φθάσουμε ἐκεῖ ποὺ πρέπει…

Εἶτε μᾶς ἀρέσει εἶτε ὄχι, αὔριο ξημερώνει μία νέα, ὑπεροχη ἡμέρα.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Σὲ ὅλους αὐτούς, ποὺ εὐτυχῶς εἶναι ἀρκετοί, καὶ ἀμφισβητοῦν αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν. Τοὺς εὐχαριστῶ καὶ τοὺς λατρεύω! Μὲ κάνουν πιὸ δυνατή καὶ πιὸ ἀποφασιστική! Δὲν εἶναι πεῖσμα! Εἶναι ῥοή!

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...