Δυσοίωνο προδιαγράφεται το μέλλον της χώρας μας με βάση την εξέλιξη της κρίσης και τις προτάσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων για την αντιμετώπιση της. Τα πιθανά σενάρια είναι δύο: Είτε μετατροπή της χώρας σε προτεκτοράτο είτε έξοδος της από την Ευρωζώνη.

Το ποια θα είναι λύση που θα επιλεγεί τελικά εξαρτάται από τον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προτιμήσει για την διαχείριση της ευρύτερης οικονομικής κρίσης. Στην περίπτωση που η δυναμική οδηγήσει στο επόμενο βήμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, προκειμένου η κρίση να αντιμετωπιστεί με την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης αυτό θα συνοδευτεί με τη μεταβίβαση εθνικών εξουσιών στις Βρυξέλλες.

Μια τέτοια εξέλιξη θα άφηνε άοπλη την Ελλάδα σε θέματα μείζονος εθνικού συμφέροντος, όπως η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας ή οι σχέσεις της ΕΕ με τα Σκόπια.

Τα γεγονότα δείχνουν ότι όλη αυτή η κατάσταση ήταν σχεδιασμένη από χρόνια, μόνοι τους οι «ηγέτες» μας έχουν αποκαλύψει τις προθέσεις τους, ας θυμηθούμε καταρχήν το καλωσόρισμα της Ψαρουδα-Μπενάκη στον Πρόεδρο της δημοκρατίας το 2005.

H σχεδιασμένη ακόμα και πριν από αυτό το καλωσόρισμα προδοσία της χώρας ανακοινώνεται σε αυτόν που έχει ορκιστεί να προστατεύει και να υπακούει τους νομούς και το Σύνταγμα!

Το μνημόνιο ψηφίστηκε χωρίς να διαβαστεί...., τα υπόλοιπα μέτρα εν μέσω απειλών και εκβιασμών ότι αν δεν ψηφιστούν θα χρεοκοπήσουμε…

Οι μόνοι που επλήγησαν ήταν... και θα είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, ανέβασαν όλους τους φόρους, επέβαλαν άδικα χαράτσια, μας αντιμετώπισαν σαν εχθρούς και εγκληματίες, έβρισαν και εξευτέλισαν την χώρα στο εξωτερικό!

Άραγε σε κανέναν δεν προκαλεί απορία πως ενώ ο Παπανδρέου εκβίαζε την ψήφιση του μεσοπροθεσμου... μόλις το επέτυχε αντί να εργαστεί ώστε να το υλοποιήσει εκείνος πήγε να κάνει διακοπές για ένα μηνά?

Με την ηρεμία που παρακολουθούμε ότι συμβαίνει είναι σαν να έχουμε αποδεχτεί την γενοκτονία του λάου μας, στο τέλος θα ξεπουλήσουν την πατρίδα μας και μετά θα ζητωκραυγάζουν πάνω από τα πτώματα των νεκρών και των άστεγων.

Και όσοι ακόμα σήμερα έχουν ένα εισόδημα, που θα μειώνεται συνεχώς, ας μην θεωρούν ότι τους εξασφαλίζει τίποτα περισσότερο από το πολύ κοντινό μέλλον.

Παρατηρώ προσεκτικά την πορεία των μέτρων που ακολούθησαν ύστερα από το αλησμόνητο “κουράγιο Ελληνες” του Όλι Ρεν -που έχασε όπως έλεγε πάνω στο βήμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου την ποδοσφαιρική του προπόνηση για να έρθει στην Αθήνα- τον Απρίλιο του 2010…

Λίγο λίγο, αργά αργά, yavas yavas, leise leise και βασανιστικά μας ακρωτηριάζουν. Δόγματα του σοκ, περικοπές σε δόσεις 5%-10%-15%, οριζόντια, κάθετα, διαγώνια, κατάργηση δώρων, απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, λουκέτα, φόροι στη βενζίνη, πετρέλαιο θέρμανσης που κατακαίει, χαράτσια στα ακίνητα, εισφορές, επιτηδεύματα, καπέλα, συντελεστές, ξεπουλήματα κερδοφόρων δημοσίων οργανισμών κτλ.

Έρχεται η Τρόικα, φεύγει η Τρόικα. Μπαίνει, βλέπει, διατάζει. Άχρωμη, άοσμη και άγευστη.

Είναι εύλογο να αναριωτιέται κανείς...
Ως πότε θα κάνουμε κουράγιο Έλληνες;

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...