Εχουν χάσει κάθε έννοια μέτρου οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι των οργάνων της Ευρωζώνης και της ΕΕ, όταν μιλούν για θέματα που αφορούν την Ελλάδα. Εκμεταλλευόμενοι την απροθυμία ή την ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού να υπερασπιστεί στις συζητήσεις και στις διαπραγματεύσεις μαζί τους την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια της χώρας μας, προβαίνουν οι υποτιθέμενοι εταίροι της κυβέρνησης σε αλλεπάλληλες προκλήσεις, πολλές των οποίων είναι όχι μόνο ταπεινωτικές για τους Ελληνες, αλλά και αχρείαστες από πολιτική σκοπιά.

Υφίσταται ούτως ή άλλως ένα κολοσσιαίο πρόβλημα με την εξοντωτική πολιτική λιτότητας που επέβαλαν οι Γερμανοί μέσω ΕΕ και ΔΝΤ στη χώρα μας, καθώς δεν έχει απομείνει πλέον κανένας οικονομολόγος σχεδόν στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ που να υποστηρίζει ότι αυτή η οικονομική καταβαράθρωση θα οδηγήσει ποτέ στην οικονομική ανάκαμψη.

Αυτό το «δημοσιονομικό Νταχάου» είναι βεβαίως η ουσία του προβλήματος. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, έχουμε τους Γερμανούς και τους άλλους αξιωματούχους της ΕΕ να απαιτούν δημοσίως από την Ελλάδα πράγματα που δικαίως προκαλούν θύελλα αντιδράσεων.

Μερικές φορές απορεί κανείς αν είναι όντως τόσο αλαζόνες και εγωπαθείς ή αν έχουν κάποιο σχέδιο εξευτελισμού των Ελλήνων πολιτικών που... προωθούν τη γερμανική γραμμή!

Τελευταίο κρούσμα αυτής της κατηγορίας οι δηλώσεις του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ στην τοπική γερμανική εφημερίδα «Χάνοφερσε Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ». Ο Λουξεμβουργιανός πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ευρωζώνης δήλωσε απαντώντας σε ερώτηση για τις ελληνικές εκλογές: «Αν ακραία κόμματα ενισχυθούν σε τέτοιο βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να μην μπορούν να σχηματίσουν έναν πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό και κληθούν να κυβερνήσουν πολιτικοί οι οποίοι θα αποχωρήσουν από το πρόγραμμα βοήθειας, τότε θα αποχωρήσουμε και εμείς»!

Πρόκειται για επίδειξη απίθανου πολιτικού θράσους εκ μέρους του Γιουνκέρ. Είναι πρόεδρος της Ευρωζώνης, δεν είναι πολιτικός σχολιαστής που μπορεί να κάνει ό,τι εκτιμήσεις θέλει. Η θέση του δεν του επιτρέπει τέτοιες δηλώσεις.

Από πού κι ως πού κάνει λόγο για «πλειοψηφικό κυβερνητικό συνασπισμό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ»; Ρώτησε τα δύο κόμματα αν θέλουν να συνεχίσουν και μετεκλογικά την κυβερνητική συνεργασία τους; Αυτός θα το καθορίσει ή οι ηγεσίες τους; Εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν η γερμανική κυβέρνηση του έχει πει ότι αυτό έχει αποφασίσει ως μετεκλογική διακυβέρνηση της Ελλάδας, η θέση του επιβάλλει να μην το αποκαλύψει - τουλάχιστον δημοσίως.

Δεύτερον, ποιος του έδωσε το δικαίωμα να αποφασίσει ότι πέραν του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κάθε άλλο ελληνικό κόμμα είναι «ακραίο»; Ο Γιουνκέρ μπορεί να έχει οποιαδήποτε άποψη θέλει, αλλά οφείλει να την κρατήσει για τον εαυτό του όσο είναι πρόεδρος της Ευρωζώνης.

Τρίτον, ποιος τον εξουσιοδότησε να διακηρύξει ότι αν η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι της αρεσκείας του, η ΕΕ θα αποχωρήσει από το «πρόγραμμα βοήθειας»; Χρειάζεται δηλαδή να του υπενθυμίσουμε ότι την ελληνική κυβέρνηση την εκλέγει ο ελληνικός λαός και από εκεί και πέρα η κυβέρνηση αυτή διαπραγματεύεται με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ ως προς το τι θα γίνει;

Μια κυβέρνηση μπορεί να είναι περισσότερο, λιγότερο ή καθόλου υποτελής. Ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ είναι προφανές βεβαίως ότι προτιμά την πρώτη κατηγορία, αλλά ως εκ της θέσεώς του είναι υποχρεωμένος να διαπραγματευτεί και με τις άλλες δύο κατηγορίες, αν του προκύψουν από τις κάλπες.

Ούτως ή άλλως οι ηγέτες των κρατών της Ευρωζώνης θα αποφασίσουν και τότε τι δέον γενέσθαι και φυσικά όχι ο πρωθυπουργός του συμπαθέστατου κατά τα άλλα Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου με τους 500.000 κατοίκους του που πληθυσμιακά καταλαμβάνει τη 16η θέση στα 17 κράτη της Ευρωζώνης και την 26η στα 27 κράτη της ΕΕ.

ΑΝΟΗΤΗ πολιτικά είναι η εμφανής προσπάθεια του προέδρου της Ευρωζώνης να... επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα (!) απειλώντας τους ψηφοφόρους ότι αν δεν δώσουν στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τότε η ΕΕ θα πάψει να παρέχει οποιαδήποτε βοήθεια στην ελληνική οικονομία. Μπορεί ο Γιουνκέρ να έχει ήδη κλείσει δεκαέξι (!) συνεχή χρόνια ως πρωθυπουργός, αλλά η Ελλάδα δεν είναι Λουξεμβούργο. Εδώ συχνά οι απόπειρες εκλογικού εκβιασμού των ψηφοφόρων φέρνουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Δεν φτάνει ο Σόιμπλε που ήθελε να μας υπαγορεύσει πότε να κάνουμε εκλογές, πρέπει να μας πει και ο Γιουνκέρ τι να ψηφίσουμε;

Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ