Η γερμανική εφημερίδα Die Welt δημοσιεύει σήμερα κύριο άρθρο του Clemens Wergin υπό τον τίτλο «Το παιχνίδι τελείωσε», στο πλαίσιο του οποίου ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «σταδιακά οι χώρες της ευρωζώνης
αναγνωρίζουν ότι έχει παρέλθει ο καιρός που έκλειναν το μάτι έναντι της κρίσης» και πως «κανείς δεν μπορεί να σώσει ένα κράτος όπως η Ελλάδα, το οποίο δεν είναι κράτος. Η υπομονή των χωρών που παρέχουν τη βοήθεια έχει εξαντληθεί».
«Ήταν ένα παιχνίδι με το κλείσιμο του ματιού. Η Αθήνα προσποιείτο ότι ήθελε να κάνει μεταρρυθμίσεις και η Ευρώπη έκανε ότι το πίστευε. Τώρα αυτός ο διακανονισμός έφτασε στα όρια του. Διότι τα αποτελέσματα των
ελληνικών προσπαθειών είναι τόσο πενιχρά που οι άλλοι δεν μπορούν πλέον να το παραβλέψουν. Στην Ελλάδα εύκολα κανείς λησμονεί ότι και στις χώρες-παρόχους της βοήθειας υπάρχουν ψηφοφόροι που δε συμφωνούν με όλα και πως η υπομονή τους, όπως και των πολιτικών, έχει εξαντληθεί τώρα.
«Στην Ελλάδα αντιθέτως συνεχίζεται η εξάσκηση του αθλήματος της αυτοθυματοποίησης και αναζητείται η υπαιτιότητα της ίδιας ανικανότητας στο εξωτερικό. Ιδιαίτερα μάλιστα οι Γερμανοί τίθενται στο στόχαστρο
των πολιτικών που δημαγωγούν. Αντί για την έκφραση ευγνωμοσύνης για την παροχή των χρημάτων των γερμανών φορολογουμένων, τους υβρίζουν», επισημαίνει το σχόλιο και εν συνεχεία παρατίθενται οι πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια.
Στο ρητορικό ερώτημα του κ. Παπούλια για το «ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που λοιδορεί την Ελλάδα, ποιοι είναι οι Ολλανδοί και ποιοι είναι οι Φινλανδοί;», ο Clemens Wergin απαντά ότι «είναι όλοι αυτοί που αυτή τη στιγμή ανησυχούν για την ανικανότητα της Ελλάδας να πληρώσει και προτίθενται αυτή τη φορά να διασφαλίσουν ότι η Αθήνα θα τηρήσει το δικό της τμήμα της συμφωνίας».
Εν συνεχεία ο συντάκτης επισημαίνει ότι η άποψη που επί χρόνια είχε επικρατήσει, σύμφωνα με την οποία οι καλές πρακτικές διακυβέρνησης των κεντρικών και βορειοευρωπαΐκών κρατών θα διαχέονταν αυτομάτως μέσω των θεσμών των Βρυξελλών στο πλαίσιο μιας διαδικασίας όσμωσης και στις προβληματικές χώρες της περιφέρειας, δε λειτούργησε στην πράξη και τώρα πρέπει όλοι να το αναγνωρίσουν. «Αντιθέτως τα χρήματα των Βρυξελλών ενίσχυσαν εν μέρει μη υγιείς και διεφθαρμένες δομές».
Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο Clemens Wergin υποστηρίζει ότι «μακροπρόθεσμα θα ήταν αναγκαίο σε ολόκληρη της Ευρώπη να επιβληθούν και να διασφαλισθούν υψηλά στάνταρτ κυβερνητικής ηγεσίας, ώστε
καλύτερα κυβερνώμενες κοινωνίες να μη χρειαστεί να υποφέρουν από τα σφάλματα κακών κυβερνήσεων.
Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ακόμα ότι όταν ξεπεραστεί η οξεία κρίση θα πρέπει να γίνουν σκέψεις για τη μελλοντική διαμόρφωση του ευρωπαϊκού σχεδίου.