Όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό ακούμε για πρωτοβουλίες πολιτών που κάνουν ευκολότερη τη ζωή των συνανθρώπων μας. Συσσίτια και ανθρωπιστική βοήθεια από εθελοντές που ανακουφίζει χιλιάδες αδύναμους συνανθρώπους μας, υποστήριξη ιδρυμάτων που η αναλγησία του δοτού κρατικού μορφώματος οδηγεί στην απόγνωση, οργάνωση και συνεννόηση με παραγωγούς για την παραγκώνιση των αισχροκερδών μεσαζόντων και την ωφέλεια παραγωγών και καταναλωτών.

Δράσεις που πριν μερικά χρόνια θεωρούνταν αδιανόητες,

Οι Έλληνες που όλα αυτά τα χρόνια αποξενώνονταν από το διπλανό τους, υιοθετώντας ξένες ευρωπαϊκές συνήθειες, που προτιμούσαν να προσφέρουν εκατομμύρια ευρώ σε μακρινούς λαούς παρά στο συμπατριώτη τους που πεινούσε δίπλα τους, βλέποντας το μέγεθος της προδοσίας και της καταστροφής που συντελείται από το κράτος που μόνο ελληνικό δεν είναι, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Μνήμες της κατοχής ξύπνησαν απ' την είδηση ότι παιδιά λιποθυμούν από υποσιτισμό στα σχολεία και τις εικόνες των άστεγων, που ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι δεν είναι οι ''ταλαίπωροι'' μετανάστες, όπως μας έτρωγαν τα αυτιά τόσα χρόνια, αλλά οι Έλληνες.

Συνειδητοποιώντας, πλέον, ότι αυτό το ανθελληνικό πολιτικό σύστημα και το όργανό του, οι κρατικοί μηχανισμοί, υπάρχουν μόνο, για να εισπράττουν και, για να βιαιοπραγούν, ώστε να επιβάλλουν κατάπτυστα μέτρα σ' αυτούς που θα έπρεπε να προστατεύουν και να παρέχουν ασφάλεια, περίθαλψη και παιδεία, οι Έλληνες πήραν απλές, αλλά ουσιώδεις πρωτοβουλίες, παρακάμπτοντας και απαξιώνοντας σ' αυτό το μόρφωμα που δημιούργησε το πολιτικό σύστημα, για να κάνει πράξη τους σχεδιασμούς του.

Οι Έλληνες γύρισαν και με τις πρωτοβουλίες δράσης που πήραν την πλάτη τους στο ''κραταιό'' ανθελληνικό πολιτικό σύστημα, κάνοντας το πρώτο βήμα για τη δημιουργία νέας πνοής στην Ελλάδα, τόσο αναγκαίας για την αναγέννηση που όλοι επιθυμούμε.

Αυτό που φοβάται το παραπαίον πολιτικό σύστημα είναι ότι οι Έλληνες έγιναν ξανά πολιτικά ενεργοί, απολύοντας τους επαγγελματίες της πολιτικής, για να αναλάβουν οι ίδιοι αυτό που είναι δικαίωμα και υποχρέωση του δημοκρατικού πολίτη: την ενασχόληση με τα κοινά, τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα και οι πολίτες, την πολιτική σκέψη και πράξη. Γιατί είναι πολιτική η απόφαση και η δράση να εμποδίσεις το ανθρωποφάγο πολιτικό σύστημα να καταδικάσει ανθρώπους στην πείνα, ή να έρθεις σε επικοινωνία με τους παραγωγούς αγαθών, ώστε να παρακάμψεις τους πολιτικά προστατευμένους μεσάζοντες και να ρίξεις τις τιμές - που ποτέ δεν έριξε το πολιτικό σύστημα.

Ο θάνατος της παλιάς ψευτο - Ελλάδας με τους κυρίαρχους πολιτικούς και ψευτο - κουλτουριάρηδες και τους αμέτοχους πολίτες που απλά ανέθεταν τα πάντα στην ψευτο - ελίτ και παρακολουθούσαν έχει ήδη συντελεστεί και μια νέα αληθινή Ελλάδα έχει ανατείλει. Μια Ελλάδα όπου οι πολίτες της θα είναι πάντα σε εγρήγορση, ενήμεροι για όσα συμβαίνουν και ενεργοί κοινωνικά και πολιτικά, στυλοβάτες της ανάκαμψης και της αναγέννησης. Γιατί, όπως έλεγε και ο Περικλής στο έργο του Θουκυδίδη ''Επιτάφιος'', δε θεωρούμε φιλήσυχο εκείνον που δε συμμετέχει στα κοινά, αλλά άχρηστο.