Περιτυλιγμένοι σε αποτρόπαιο αστυνομικό αμπαλάζ πάνω στις ξύλινες εξέδρες, που στη φαντασία της οργής έδειχναν ικριώματα. Ακόμα μια μέρα η απουσία της δημοκρατίας έντονη, διάχυτη και τραυματική. Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο η καταστολή προσπαθεί να ματαιώνει την εκδήλωση της διαμαρτυρίας, που αντίθετα οι συνθήκες συνεχίζουν να την εντείνουν και να τη συσσωρεύουν...
Σήμερα εφαρμόστηκε το κατασταλτικό σκέλος του δογματικής πολιτικής, το οποίο συνοψίζεται στην αρχή ότι «η λιτότητα είναι πιο σημαντικη από τη δημοκρατία» και μεθοδεύεται με την ακραία «πρόληψη» και την ακραία «θεραπεία» της δημοκρατικής διαμαρτυρίας. Η έλλειψη δημοκρατίας βρίσκεται στο γεγονός ότι στην ενδεχόμενη αποσπασματική ακραία εκδήλωση διαμαρτυρίας το κράτος απαντά με την ακραία και καθολική κατάπνιξη της νόμιμης και συνταγματικά κατοχυρωμένης διαμαρτυρίας.
Αυτός ο αυταρχισμός θέλει να επιβάλλει με τη βία μια βιτρίνα πολιτικής σταθερότητας που επιθυμούν οι γερμανοκεντρικοί εταίροι μας και οι αγορές ώστε να προχωρήσουν τα συμφωνημένα παρά την ήδη προδιαγραφόμενη αποτυχία των στόχων τους. Ομαλοποίηση, όμως, δεν πρόκειται να συμβεί στη χώρα αν πρώτα δεν ικανοποιηθεί το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας και αν δεν πιστέψει πραγματικά ο λαός σε ένα αξιόπιστο πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση, που θα είναι βιώσιμο και για τους ανθρώπους.
Αυτός ο αυταρχισμός θέλει να διασπείρει και να παγιώσει το φόβο και να εκβιάσει την αποδοχή του χειρότερου στη ζωή των πολιτών. Αλλά αυτός ο αυταρχισμός πηγάζει από το φόβο και την αγωνία της συγκυβερνητικής εξουσίας όσο η πολιτική της αδιέξοδης λιτότητας επιβάλλεται άδικα και βίαια. Και έτσι η κοινωνία μας κινδυνεύει να πάρει τη μορφή μιας κοινωνίας αποκλεισμού της διαφορετικής άποψης. Στα μέσα ενημέρωσης. Στους δρόμους. Το διαδίκτυο παραμένει ο δίαυλος για την κυκλοφορία των ιδεών, αλλά αυτό δεν παραπέμπει πλέον σε Ευρωπαϊκή και ανεπτυγμένη χώρα του δυτικού κόσμου.
Η προεκλογική περίοδος και οι εκλογές μένουν να δώσουν απάντηση για τη θέση της δημοκρατίας στη χώρα, αλλά και για την ταυτότητα των πραγματικών άκρων σε αυτό το πολυδύναμο πολιτικό σκηνικό.
Δ. Τρικεριώτης
-