Δύο φεστιβάλ, ένα για την επιστημονική φαντασία και ένα για τα animation παρέχουν το πραγματικό ενδιαφέρον της εβδομάδας που ενδείκνυται για εξειδίκευση

(2) Μεθυσμένο ημερολόγιο / The Rum Diary

Του Μπρους Ρόμπινσον. Δραματική, ΗΠΑ, 2011. 2 ώρες. Με τους: Τζόνι Ντεπ, Άμπερ Χερντ, Άαρον Έκχαρτ, Τζιοβάνι Ρίμπιζι.

Βασισμένο σε ένα από τα πρώτα, ανέκδοτα μέχρι πρόσφατα, μυθιστορήματα του Χάντερ Σ. Τόμπσον, το “Μεθυσμένο ημερολόγιο” είναι μια κινηματογραφική εκδοχή της πρώιμης καριέρας του γκόνζο δημοσιογράφου. Ο Τζόνι Ντεπ υποδύεται για δεύτερη φορά μετά το “Φόβος και τρόμος στο Λας Βέγκας” τον Τόμπσον, σε μια προσπάθεια τύπου πρίκουελ να ανιχνεύσει τα βήματα που καθόρισαν την επαγγελματική/αυτοκαταστροφική πορεία του. Το Πουέρτο Ρίκο του 1960 αποτελεί το φόντο στις περιπέτειες του Πολ Κεμπ, το alter ego του Τόμπσον, ο οποίος ανακαλύπτει σταδιακά τις δημοσιογραφικές ικανότητες κι επιθυμίες του, όπως έρχεται σε επαφή με έναν απατεώνα Αμερικανό μεγαλοεπιχειρηματία και την κοπέλα του - την οποία φυσικά και ερωτεύεται. Πέραν του ότι είναι απορίας άξιον το γιατί να θέλει να ξαναφορέσει ένα κοστούμι που το έχει βάλει τόσο μοναδικά - και υπό την καθοδήγηση ενός και μοναδικού Τέρι Γκίλιαμ - ο Τζόνι Ντεπ αδυνατεί να προσδώσει διαστάσεις στον χαρακτήρα του, εκτός από εκείνη του κενού, μεθυσμένου βλέμματος.




Προς το τέλος, όταν αφήνεται να εννοηθεί πως ο συγγραφέας βρίσκει επιτέλους τη “φωνή” που ψάχνει, γράφει: “Προειδοποιώ τους κάφρους αυτούς του κόσμου πως δε νοιάζομαι για τα συμφέροντά τους. Θα προσπαθήσω να μιλήσω εκ μέρους του αναγνώστη μου, κι αυτό είναι υπόσχεση. Θα είναι μια φωνή από μελάνι και οργή”. Μακάρι να είχε τηρηθεί μια τέτοια υπόσχεση και στην ίδια την ταινία - θα σήμαινε πως ενδεχομένως θα είχε ανάλογο νεύρο και ορμή.


Cafe de flore

Του Ζαν Μαρκ Βαλέ. Δραματική κομεντί, Καναδάς/Γαλλία, 2011. Δύο ώρες. Με τους: Βανέσα Παραντί, Κέβιν Παράν

Ο σκηνοθέτης του - άχρωμου παρά την πολύχρωμη φωτογραφία του - “C.R.A.Z.Y.”, δημιουργεί ακόμη ένα σιροπιαστό, διδακτικό διαφημιστικό που διαρκεί δυο ώρες. Εστιάζοντας σε δυο διαφορετικές ιστορίες, η πρώτη για την Βανέσα Παραντί που μεγαλώνει μόνη το παιδί της με το σύνδρομο Down, και η δεύτερη για έναν άντρα που χωρίζει τη γυναίκα του γιατί έχει αγαπήσει μια άλλη, ο Ζαν Μαρκ Βαλέ θέλει να μιλήσει για τη δύναμη και τις δυνατότητες της αγάπης.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...