Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ



Βγήκε ο νέος αρχηγός με ύφος μικρού Βοναπάρτη και πανηγύρισε για την επιτυχία. Ακολούθησε ο πρώην αρχηγός που διακήρυξε πως πρέπει «να υπερασπιστούμε τη μεγάλη κατάκτηση» και ότι «οι θυσίες του λαού δεν πήγαν χαμένες»! Ύστερα κι άλλοι διεκδίκησαν μερίδιο από τη… νίκη.

Αλλά για ποια νίκη πρόκειται; Γιατί, όπως σημειώνει στην ιστοσελίδα της η γαλλική εφημερίδα Le Monde, η Ελλάδα επί της ουσίας απέφυγε την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και κατάφερε να χρεοκοπήσει οργανωμένα. Με άλλα λόγια, πέσαμε στο γκρεμό σιγά σιγά και δεν τσακιστήκαμε εντελώς. Αλλά κι αυτή είναι μία γενίκευση, γιατί οργανωμένη χρεοκοπία σημαίνει τη χρεοκοπία των εργαζομένων και των συνταξιούχων, κυρίως των μεσαίων τάξεων, και τη διάσωση μόνο των τραπεζών.

Το άπαν, συνεπώς, είναι η διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως δήλωσε και ο ασυμπάθηστος Σόιμπλε. Αυτό δηλοί το παράδειγμα των 523 τραπεζών, που άντλησαν 489 δισεκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% και οι οποίες με τη σειρά τους δανείζουν με επιτόκιο 7% και πλέον. Το ίδιο –θυμίζουμε- είχε συμβεί και στις ΗΠΑ. Κατόπιν τούτου το ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί οι τράπεζες δανείζονται από τα κρατικά αποθεματικά με αυτό το εξευτελιστικό επιτόκιο και δανείζουν τις άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, με επιτόκιο ακόμη και 9%, δηλαδή 800 φορές ακριβότερα;

Γιατί οι τράπεζες επιδιώκουν το κέρδος και μάλιστα τοκογλυφικά, αξιοποιώντας δύο φορές τα νεοφιλελεύθερα πολιτικά συστήματα των δυτικών κρατών: Τη μία φορά δανειζόμενες «τζάμπα» από τις κεντρικές κρατικές τράπεζες για να σωθούν και τη δεύτερη δανείζοντας τα κράτη με τοκογλυφικό επιτόκιο για να κερδίσουν. Αλλά πότε η Ελλάδα πήρε την κάτω βόλτα; Σύμφωνα με δημοσίευμα των δημοσιογράφων του πρακτορείου Bloomberg, Nick Dunbar και Elisa Martinuzzi, η χώρα μας πήρε τον κατήφορο το 2001, όταν κλήθηκε από την τότε κυβέρνηση να μειώσει(αποκρύψει) το δημόσιο χρέος.

Αυτό έγινε με την μετατροπή του χρέους από δολάρια και γιεν σε ευρώ, χρησιμοποιώντας μία εικονική τιμή συναλλάγματος που επέτρεπε μία μείωση του χρέους της τάξεως του 2%. Οι επικεφαλείς του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους –Χριστόφορος Σαρδελής και Σπύρος Παπανικολάου- αποκάλυψαν λεπτομέρειες του συμβολαίου που επέτρεψε στην Ελλάδα να κρύψει το δημόσιο χρέος έτσι ώστε να ανταποκριθεί στα κριτήρια της ΕΕ, αλλά, όπως είπαν, κανείς δεν καταλάβαινε τι αγόραζε και οι ελληνικές υπηρεσίες δεν ήταν εξοπλισμένες ώστε να αξιολογήσουν τους κινδύνους! Τη στιγμή της υπογραφής η συναλλαγή φαινόταν επικερδής για τη χώρα αλλά και την τράπεζα, σύμφωνα με τον Χριστόφορο Σαρδελή. Αλλά το κόστος της επιχείρησης απόκρυψης εκτοξεύτηκε στα ύψη μετά την πτώση της αγοράς ομολόγων που ακολούθησε την επίθεση στους δίδυμους πύργους, ενώ η καταστροφή επήλθε μετά την επιλογή της τράπεζας το 2002 να υπάρξει ένας νέος δείκτης τιμών στην ευρωζώνη.

Αλλά το μυστικό δάνειο ήταν ένα ακριβό λάθος από την αρχή, καθώς αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας η Ελλάδα χρωστούσε στην Goldman Sachs 600 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον των 2,8 δις ευρώ του δανείου! Ποιος ευθύνεται, τουλάχιστον πολιτικά, γι’ αυτό το φοβερό παιγνίδι που σήμανε την αρχή της κατρακύλας της ελληνικής οικονομίας; Ο Κώστας Σημίτης και η κυβέρνησή του. Επί της διακυβέρνησης του ιδίου είχαμε τον τριπλασιασμό του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων. Τι άλλο χρειάζονταν για να πάρουμε την κάτω βόλτα;

Τα σκάνδαλα της Ζήμενς, των υποβρυχίων, των φαραωνικών έργων κ.ά., στα οποία συνέπραξε η εγχώρια διαπλοκή με τα ξένα συμφέροντα -υπό την ανοχή της κυβέρνησης Καραμανλή-, που τώρα επιτυγχάνουν την οργανωμένη χρεοκοπία και ευλόγως πανηγυρίζουν για λογαριασμό τους.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...