Φοβούνται, λέει, οι πολιτικές δυνάμεις που συνήθισαν να αρμέγουν τη χώρα, το ενδεχόμενο να μην προκύψει σταθερή κυβέρνηση από τις εκλογές, να μην συγκεντρώσει δηλαδή κανείς τους το απαραίτητο ποσοστό για αυτοδυναμία, αλλά ούτε και οι δύο μαζί αθροιζόμενοι να μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση που θα πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης της νέας βουλής. Και ο φόβος τους, ισχυρίζονται, δεν έχει να κάνει με την ενδεχόμενη απώλεια της εξουσίας και όσων αυτή συνεπάγεται, αλλά το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην οδηγηθεί η χώρα σε ακυβερνησία, κατάσταση που θα συνοδευτεί από δεινά που περιγράφονται ολημερίς στα δελτία των ειδήσεων, στον φιλικό τους Τύπο, στις τηλεοπτικές συζητήσεις, στις ομιλίες τους.

Αυτή η θλιβερή μειοψηφία που οι εναλλαγές της στην εξουσία οδήγησαν τον τόπο στο σημερινό του χάλι, προσπαθεί να πείσει ότι αυτήν τη φορά θα τα καταφέρει. Θα μπορέσει να φέρει άλλο αποτέλεσμα με τον ίδιο τρόπο, τον μόνο που ξέρει. Ούτε φιλοσοφία άλλαξε, ούτε έμαθε από τα τραγικά της λάθη, ούτε οι οδηγίες που εφαρμόζει έχουν αλλάξει, αλλά «η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί». Από ποιους; Από κάποιον από τους δύο ή και τους δύο μαζί, γιατί όλοι οι άλλοι δεν έχουν σχέδιο, θα οδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από την ευρωζώνη και το ευρώ, θα γυρίσουμε στη δραχμή, ίσως και στον φοίνικα, ακόμα και στον οβολό μπορεί, δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις, ούτε σχολεία και νοσοκομεία, ούτε γάμοι – άρα και βαφτίσια.

Στην «ακυβέρνητη χώρα» θα χαθούν οι 6.500 (!!!) θέσεις εργασίας που υποσχέθηκε ο Βενιζέλος, ούτε θα μπορέσει ο Σαμαράς να αποκαταστήσει τις αδικίες σε βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων. Η ζωή θα πρέπει ν’ αρχίσει από το μηδέν και μιας και δεν θα υπάρχουν οι πρόθυμοι εταίροι να μας δανείζουν θα παραμείνουμε στο μηδέν και δεν θα μπορέσουμε να ξαναβγούμε στις αγορές ούτε το 2040.

Η φτώχεια θα είναι γενική, ούτε καν τα μαϊμού προϊόντα θα μπορούν να αγοραστούν και οι μαυρούληδες θα φύγουν γι άλλες χώρες. Οι λαθρομετανάστες θα θαλασσοπνίγονται προσπαθώντας να γυρίσουν στις πατρίδες τους και οι χώροι «φιλοξενίας» τους θα κατακλύζονται από απελπισμένους ιθαγενείς. Η συμμετοχή μας στην Eurovision θα ματαιωθεί, η Εθνική μας δεν θα πάει στο EURO και κανένας αθλητής μας δεν θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου. Ο τουρισμός μας θα δεχτεί μεγάλο πλήγμα αφού μόνο κάποιοι φιλάνθρωποι τουρίστες θα έρχονται σε μια Ελλάδα που θα ‘ναι πια χωρίς τζατζίκια, σουβλάκια, μουσακάδες κλπ, άσε που μπορεί κι ο ήλιος μας να χλωμιάσει και οι θάλασσές μας να χάσουν το χρώμα τους.

Οι νοικοκυρές θα φυλάνε τα λιγοστά τρόφιμα στο «φανάρι» αφού χωρίς ρεύμα τα ψυγεία θα είναι άχρηστα, το λιτό φαγητό θα μαγειρεύεται σε γκαζιέρα και θα κουβαλάμε με στάμνες νερό από τους πυροσβεστικούς κρουνούς όσο ακόμα θα έχουν. Το μάθημα που θα μας δοθεί από την διεθνή συμμορία θα είναι σκληρό, ΛΕΝΕ. ΟΜΩΣ τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί.

Ο μόνος δικαιολογημένα υπαρκτός φόβος είναι ο δικός τους για το τι μπορεί να αντιμετωπίσουν αν χάσουν την εξουσία. Την Κυριακή 6 Μαΐου τελειώστε την αγωνία τους, πραγματοποιήστε τους φόβους τους δώστε σάρκα και οστά στους εφιάλτες τους. Από κει και πέρα η κάθε επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη.