Πότε ο θυμός γίνεται ψυχική διαταραχή;
Χάνω εύκολα τον έλεγχο του θυμού μου. Τι με οδηγεί σε αυτά τα ξεσπάσματα;
Συχνότερα αίτια είναι το αίσθημα αδικίας, προσβολής, ντροπής, υποτίμησης, ταπείνωσης, οι σκέψεις ότι ο άλλος καταπατά τα δικαιώματά μας, η ανημποριά να υπερασπιστούμε το δίκιο μέσα μας.
Ο θυμός εκδηλώνεται με επιθετική συμπεριφορά (λεκτική, μη λεκτική ή σωματική) όταν θεωρούμε ότι κάποιος άλλος είναι υπεύθυνος για ένα πρόβλημα.
Μπορεί όμως να στραφεί και μέσα μας, όταν θεωρούμε τον εαυτό μας υπαίτιο ή όταν δεν τολμούμε να τον εκφράσουμε προς τα έξω, αφήνοντας το συναίσθημα της ενοχής να μας κυριεύσει. Εδώ οι αυτοκαταταστροφικές συμπεριφορές, οι καταχρήσεις και η μελαγχολία καραδοκούν.
Ορισμένοι συσσωρεύουν τον χρόνιο θυμό τους και ζουν σε μια κατάσταση χρόνιας-ήπιας επιθετικής ετοιμότητας, ενώ άλλοι εκρήγνυνται στιγμιαία με έναν ακραίο τρόπο, με τον οποίο «επιτυγχάνουν» ένα είδος κάθαρσης.
Πότε ο θυμός γίνεται πρόβλημα για ένα άτομο; Υπάρχει κατάλληλη θεραπεία;
Η απειλή μιας επερχόμενης αδικίας είναι συχνά εξίσου πανίσχυρη με το πραγματικό βίωμα της αδικίας. Το άτομο που αδυνατεί να διαχωρίσει αν ο λόγος που το έκανε να θυμώσει ήταν ένα απειλητικό γεγονός ή ο ίδιος του ο εαυτός θα υποφέρει περισσότερο από τα συναισθήματά του.
Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή είναι μια νοσολογική οντότητα που υπάγεται στις διαταραχές ελέγχου των παρορμήσεων και ο επιπολασμός της θεωρείται ότι κυμαίνεται περίπου στο 4% στον γενικό πληθυσμό.
Χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτες εκρήξεις οργής, παρορμητική επιθετικότητα, ακραίες πράξεις βίας ή φθοράς και μια αναντιστοιχία ανάμεσα στο πλαίσιο και τις αντιδράσεις του ατόμου. Ερευνες μιλούν για ένα σημαντικό βιολογικό υπόβαθρο πίσω από το σύνδρομο.
Ως τρόπος διαχείρισης, ο διάλογος και η δυνατότητα εκλογίκευσης μιας δύσκολης για εμάς κατάστασης αποτελεί μια υγιή λύση, αν τα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.
Εκλογίκευση όμως δεν σημαίνει καταπίεση του θυμού, η οποία μπορεί να είναι εξίσου ψυχικά επιβαρυντική για το άτομο, ανάλογη με την επιθετική έκφραση του θυμού.
Στις περιπτώσεις αυτές, όπου ο θυμός αποτελεί εμπόδιο στο άτομο από το να ζήσει φυσιολογικά την καθημερινότητά του, προτείνεται η γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία, η οποία στοχεύει στον εντοπισμό και τον έλεγχο των σκέψεων του ατόμου που εντείνουν τον θυμό του και των συμπεριφορών που τον διατηρούν.
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
