Στην έρευνα της PricewaterhouseCoopers (PwC-2011), όπου συμμετείχαν διευθυντικά στελέχη από 275 χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, εκτιμάται ότι έως το 2013 η Σιγκαπούρη θα ξεπεράσει την Ελβετία και θα είναι το πιο επιτυχημένο χρηματοοικονομικό κέντρο στον κόσμο.
Στην Ασία φυγαδεύουν τα κεφάλαιά τους Ευρωπαίοι και Αμερικανοί μεγαλοεπενδυτές αναζητώντας υψηλή κερδοφορία, ασφάλεια και εχεμύθεια. Η συνεχιζόμενη κρίση στις δυτικές οικονομίες, αλλά και οι διακρατικές συμφωνίες που αποδυναμώνουν το τραπεζικό απόρρητο είναι οι κύριοι λόγοι που τους παρακινούν να αναζητήσουν πιο προφυλαγμένα και εξωτικά λιμάνια.
Στην έρευνα της Pricewater houseCoopers (PwC-2011), όπου συμμετείχαν διευθυντικά στελέχη από 275 χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, εκτιμάται ότι έως το 2013 η Σιγκαπούρη θα έχει εκτοπίσει την Ελβετία και το Χονγκ-Κονγκ το Λονδίνο από την πρώτη και την τρίτη θέση, αντίστοιχα, των πιο επιτυχημένων χρηματοοικονομικών κέντρων στον κόσμο.
«Ως αντίδραση στις αυξημένες ρυθμιστικές πιέσεις, οι συμμετέχοντες στην έρευνα βλέπουν την Ελβετία, το Λονδίνο και, σε μικρότερο βαθμό, τη Νέα Υόρκη να απειλούνται από την άνοδο της Σιγκαπούρης και του Χονγκ Κονγκ στα επόμενα δύο έτη», αναφέρεται στην έκθεση της PwC.
Από το 2007, όταν δηλαδή τα πρώτα επεισόδια του παγκόσμιου οικονομικού δράματος εκτυλίσσονταν στην Αμερική, έως σήμερα, οι 20 μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες της ζώνης Ασίας-Ειρηνικού είδαν τα κεφάλαια στα χαρτοφυλάκιά τους να φουσκώνουν κατά 89% και να ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.
Στη σχετική δημοσίευση του Private Banker International, πίσω απ' τις μεγάλες δυτικές τράπεζες που λειτουργούν στην περιοχή ξεχωρίζουν οι ανερχόμενες τοπικές δυνάμεις, όπως η DBS και η Bank of Singapore.
Συγκεκριμένα, η DBS το 2011 είδε τα κεφάλαια που διαχειρίζεται να αυξάνονται κατά 18% και να αγγίζουν τα 38 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η Bank of Singapore κατά περίπου 25% φτάνοντας τα 32 δισεκατομμύρια.
Οι δύο αυτές τράπεζες μαζί με μια τρίτη από τη Σιγκαπούρη, την United Overseas Bank, είναι ανάμεσα στις 10 ισχυρότερες τράπεζες στον κόσμο με βάση την κεφαλαιακή επάρκεια και την ασφάλεια των επενδύσεων που προσφέρουν.
500 δισ.
Η συγκέντρωση ξένων κεφαλαίων σε ιδιωτικές τράπεζες στη Σιγκαπούρη έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία. Απ' το 2000 έως το 2010 τα χαρτοφυλάκιά τους δεκαπλασιάστηκαν, ξεπερνώντας τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια το 2010 σύμφωνα με το Boston Consulting Group. Η Ελβετία, την ίδια στιγμή, είχε περίπου 2 τρισεκατομμύρια σε τέτοιους λογαριασμούς.
Ωστόσο, υποθέσεις όπως αυτή της ελβετικής UBS, που αναγκάστηκε να παραδώσει λεπτομέρειες για τους λογαριασμούς 4.450 Αμερικανών πελατών της και να πληρώσει 780 εκατομμύρια δολάρια σε διακανονισμό, δημιουργούν εξελίξεις. Περισσότερα από 520 δισεκατομμύρια δολάρια έφυγαν από ευρωπαϊκούς τραπεζικούς παραδείσους, όπως η Ελβετία και το Λουξεμβούργο, μεταξύ 2008 και 2010.
Η UBS έχασε πελατεία 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ελβετία στο ίδιο διάστημα. Στον αντίποδα, ο εγκατεστημένος στη Σιγκαπούρη βραχίονας της τράπεζας που προσφέρει υπηρεσίες ιδιωτικής τραπεζικής έφτασε να διαχειρίζεται περί τα 180 δισεκατομμύρια δολάρια.
Οπως δηλώνει στους New York Times ο Πίγιους Γκούπτα, διευθύνων σύμβουλος της DBS, το ότι πολλές πλούσιες ευρωπαϊκές οικογένειες στράφηκαν στην τράπεζα για να τοποθετήσουν εκεί χρήματα έχει να κάνει με την ασφάλεια.
Οι επενδυτές θεωρούν ότι οι ασιατικές τράπεζες είναι ασφαλέστερες, επειδή έχουν περάσει αρκετά τα τελευταία χρόνια αρχικά με τις αμερικανικές και αργότερα με τις ευρωπαϊκές τράπεζες. «Πρόκειται για χρήματα-"μαξιλάρι", τα οποία απλώς θέλουν να τα βάλουν για ύπνο», σημείωσε ο Γκούπτα.
Η εχεμύθεια σε τέτοιου είδους τράπεζες, που απευθύνονται σε πλούσια πελατεία, είναι μεγαλύτερη από τις κανονικές τράπεζες. Στη Σιγκαπούρη το τραπεζικό απόρρητο είναι γενικά διασφαλισμένο από τον νόμο και αρκετά επαρκές για όσους βλέπουν τον κλοιό να στενεύει στην Ευρώπη.
Η Σιγκαπούρη, που δεν φορολογεί τις καταθέσεις ή τις κεφαλαιακές ροές, αρνιόταν μέχρι πρόσφατα να δώσει ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια σε ξένες Αρχές, κάτι που έκανε τον ΟΟΣΑ να την έχει στη σχετική «μαύρη λίστα».
Χωρίς ίχνη
Τώρα έχει τροποποιήσει κάπως το δίκαιό της, αλλά και πάλι απαιτεί πλήρη στοιχεία για να συναινέσει να συνεργαστεί. Πρακτικά, το να ανοίξει κανείς έναν απλό τραπεζικό λογαριασμό στη Σιγκαπούρη είναι αρκετά εύκολη υπόθεση και δεν αφήνει πολλά «ίχνη» για να ακολουθήσουν οι εφοριακοί.
Μόνη δυσκολία είναι το ότι πρέπει κανείς να πάει αυτοπροσώπως στη Σιγκαπούρη για να ανοίξει λογαριασμό. Ωστόσο, όταν πρόκειται για μεγάλα πορτοφόλια, οι τράπεζες θα στείλουν κάποιον δικό τους άνθρωπο στη χώρα του πελάτη.
Συγχρόνως, δίνεται η δυνατότητα στους πελάτες των τραπεζών της Σιγκαπούρης -ιδιωτικών ή μη- να διασπείρουν τις αποταμιεύσεις τους σε ασιατικά νομίσματα, επιδιώκοντας να αντισταθμίσουν τυχόν κινδύνους από τις διακυμάνσεις ευρώ και δολαρίου, καθώς και να κερδίσουν από τη συνεχιζόμενη ανατίμηση των ασιατικών νομισμάτων.
Μια άλλη κατηγορία επενδυτών είναι εκείνοι που θέλουν να επωφεληθούν από την ανάπτυξη στην Ασία, οι οποίοι έχουν έναν λόγο παραπάνω για να ζητούν ιδιωτικές τραπεζικές υπηρεσίες στη Σιγκαπούρη.
Μέχρι τώρα, οι μη Ασιάτες επενδυτές δεν είχαν δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για τις ασιατικές επιχειρήσεις και τις ευκαιρίες που προσφέρουν, κάτι που φαίνεται να αλλάζει. Εξάλλου, η Σιγκαπούρη αναπτύσσεται ταχύτατα. Το 2010 η αύξηση του ΑΕΠ έφτασε το 14%, ενώ το 2011 εκτιμάται πως ανήλθε στο 5%.
Τρελοί ρυθμοί ανάπτυξης
Επενδύσεις 40 δισ. $ τον χρόνο
Στο νησί με τη στρατηγική θέση στα Στενά της Μαλαισίας βρίσκεται το λιμάνι με τη μεγαλύτερη κίνηση στον κόσμο. Λόγω του αδιάφθορου περιβάλλοντος που διαφυλάσσεται από δρακόντειους νόμους και της σταθερότητας που οφείλεται σε ένα ουσιαστικά μονοκομματικό και αυταρχικό σύστημα, στη Σιγκαπούρη υπάρχει ο συνδυασμός που προτιμούν οι επενδυτές.
Ετσι, στο νησί έχει συγκεντρωθεί πολύ χρήμα - οι άμεσες ξένες επενδύσεις κατ' έτος φτάνουν τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Εχει δημιουργηθεί μια πολύ εύπορη αστική τάξη στην πόλη-κράτος. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 15.5% των νοικοκυριών έχουν διαθέσιμα προς επένδυση κεφάλαια άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Εντός του 2010 οι πλούσιοι στη ζώνη Ασίας-Ειρηνικού αύξησαν τις περιουσίες τους κατά 10% σχεδόν και ξεπέρασαν τους Ευρωπαίους σε συσσωρευμένα πλούτη (10.8 έναντι 10.2 τρισ. δολαρίων).
Ανάμεσα στους πλούσιους της περιοχής, πρέπει να βάλουμε και τους πολιτικούς άρχοντες της Σιγκαπούρης. Ο πρωθυπουργός της, Λι Χσιεν Λοόνγκ, θα λάβει φέτος 1.7 εκατομμύρια δολάρια ετησίως ως μισθό.
Καίτοι ο μισθός του Λι είναι μειωμένος σε σχέση με τα 2.8 εκατομμύρια που έλαβε πέρυσι, παραμένει το παγκόσμιο ρεκόρ για μισθό πολιτικού και συγκρίνεται με αμοιβή μάνατζερ μεγάλης εταιρείας. Αλλωστε, το μοντέλο της μεικτής οικονομίας της Σιγκαπούρης είναι αυτό του κράτους-επιχείρησης. Στις δραστηριότητες του Δημοσίου και των επενδυτικών βραχιόνων του (όπως το επενδυτικό ταμείο Temasec) οφείλεται το 60% του ΑΕΠ των 220 δισεκατομμυρίων δολαρίων (2011).
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΟΥΡΙΔΑΚΗ
Ο φορολογικός... παράλληλος των offshore
Σε εξωτικούς παραδείσους ταξιδεύουν τα κεφάλαια Ελλήνων που εγκαταλείπουν την Ελβετία εν όψει της συμφωνίας φορολόγησης. Μεγάλα χρηματικά ποσά μεταφέρονται σε χώρες - εδάφη που «δεν εμπίπτουν στην κοινοτική νομοθεσία»...
Την ώρα όπου στην Ελλάδα απειλούνται με κατάσχεση οι οφειλέτες των 300 ευρώ, οι μεγάλες προσδοκίες από τον αδήλωτο πλούτο στις ελβετικές τράπεζες περιορίζονται, καθώς οι κάτοχοι των χρημάτων καταφεύγουν σε φορολογικούς παραδείσους. Πρόκειται για περιοχές όπου ανθούν οι offshore εταιρείες, με διευθύνσεις γραμματοκιβώτια, μηδαμινή φορολόγηση και νομικό καθεστώς που διευκολύνει ώστε τα ποσά να χάνονται σε έναν λαβύρινθο... Χώρες - εδάφη όπως οι Νήσοι Κέιμαν, Τερκς και Κάικος, Αντίγκουα, Ανγουίλα και Μοντσεράτ αποτελούν δημοφιλή προορισμό στο χρηματοπιστωτικό σύστημα που κινείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το υπουργείο Οικονομικών έχει καταρτίσει μια λίστα με 47 φορολογικούς παραδείσους που δεν έχουν υπογράψει καμία σύμβαση διοικητικής συνδρομής με την Ελλάδα. Στη λίστα αυτή συγκαταλέγονται περιοχές του κόσμου που χαρακτηρίζονται ως «μη συνεργάσιμα κράτη για το έτος 2012» και η κατάσταση αυτή έχει απασχολήσει τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Εκτιμάται ότι στους παραδείσους αυτούς έχουν έδρα εκατοντάδες offshore που κατέχουν 3.500 ακίνητα σε βόρεια προάστια, Μύκονο, Σαντορίνη, Ρόδο κ.α.
Τώρα, το επιτελείο του υπ. Οικονομικών αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο όταν επιτέλους ολοκληρωθεί η συμφωνία με την Ελβετία, να διαπιστώσει ότι τα χρήματα πέταξαν, καθώς η τάση φυγής έχει ξεκινήσει ήδη προ διετίας.
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
