Ήταν 77 ετών, μία ζωή που μετά από τόσες δεκαετίες τον γέμισε, σύμφωνα με το ιδιόχειρο σημείωμά του, με αδιέξοδα, τα οποία δεν ήθελε να κληροδοτήσει στα παιδιά του.

Δεν ήταν ο μόνος, τα στοιχεία είναι αμείλικτα για την τελευταία διετία. Αμείλικτα γι’ αυτούς που τα παρακολουθούν, βέβαια... Αν τα θεωρείς στατιστικές και δεν έχεις επαφή με την κοινωνία, σε απασχολούν οι τροπολογίες και οι χρηματοδοτήσεις των κομμάτων.

Διάφοροι περαστικοί αφήνουν λουλούδια και μηνύματα στο σημείο της αυτοκτονίας τις τελευταίες ώρες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσκαλούν σε συγκέντρωση το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος για να «μη συνηθίσουμε στο θάνατο».

Σπασμωδική αντίδραση; Ανάγκη για έκφραση μέσω της σιωπής ίσως... Ανάγκη να βρεθεί μια αφορμή για αντίδραση μετά από μήνες σοκαρισμένης απάθειας μπροστά σε μια ζωή που καταρρέει.

Οι εκλογές λένε θα ανακοινωθούν σύντομα και θα τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα. Άλλωστε, τα κόμματα έχουν ξεκινήσει την προεκλογική φλυαρία τους, τηρώντας ευλαβικά την απόσταση που έχουν χτίσει από την κοινωνία και έχοντας εξασφαλίσει την απαιτούμενη ρευστότητα.

«Λύστε μου τα χέρια για να κυβερνήσω τη χώρα», δηλώνει ο επίδοξος πρωθυπουργός, την ώρα που η υπηρεσιακή κυβέρνηση καταθέτει μπαράζ τροπολογιών στη Βουλή και ποδοπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να δώσει λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα, το οποίο επέτρεψε να γιγαντωθεί επί σειρά ετών.

Το θέμα είναι τι κάνεις...; Αφήνεις την απόγνωση να σε καταβάλει και να σε οδηγήσει μέχρι και την αυτοκτονία; Κάθεσαι και βρίζεις την τηλεόρασή σου για τα όσα παράλογα ακούς να εκστομίζουν οι διάφοροι πανελίστες;

Συμπεριφέρεσαι ως πελάτης των κομμάτων και συμμετέχεις στο προεκλογικό τσίρκο ή προτάσσεις επιτέλους την αλληλεγγύη; Η περσινή άνοιξη ήταν πολύ διαφορετική στο νότιο κομμάτι της Μεσογείου. Μήπως η φετινή μας φέρνει προ των ευθυνών μας;