Πλανήθηκα. Ευτυχώς δεν αντέχω τις αυταπάτες. Το λάθος μου ήταν ότι θεώρησα τη «Χρυσή Αυγή» πολλά άλλα πράγματα, εκτός από αυτό που ήταν. Την υποτίμησα. Δεν άκουγα τον κόσμο ή δε μιλούσε ο κόσμος.
Κι έτσι θεώρησα ακίνδυνο τον κίνδυνο. Να, όμως, που τώρα ο κόσμος μιλάει. Και λέει «θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή». Κι έτσι ο τρόμος γίνεται επιλογή. Δημοκρατικό δικαίωμα. Ίσως δεν ήθελα να πιστέψω ότι τίποτα δε διδαχτήκαμε. Όμως, τίποτα δε διδαχτήκαμε.
Το εθνικιστικό ΛΑΟΣ ήταν το βούτυρο για να χωρέσει ευκολότερα ο φασισμός στις συνειδήσεις. Νέα παιδιά εκφράζουν την οργή και την απελπισία τους στηρίζοντας τους νεοναζί. Το θεωρούν φυσιολογικό να εκδικηθούν με αυτόν τον τρόπο τη στρεβλή Δημοκρατία.
Γι’ ακόμη μια φορά, αντί να παλέψουμε για να διορθώσουμε κάτι προτιμάμε να το καταργήσουμε. Δεν καταλαβαίνουν ότι εκδικούνται τους εαυτούς τους. Δεν τους το έμαθε κανείς. Κι αυτό το έγκλημα χρεώνεται σ’ εκείνους που μπορούσαν κι έπρεπε να μιλήσουν, αλλά σιώπησαν.
Και τώρα υπάρχουν οι ίδιες φωνές που λένε «Μη μιλάτε για τη Χρυσή Αυγή, αγνοείστε την για να μην τη δυναμώνετε». Κι όσο δε μιλάμε, τόσο οι νεοναζί τρέφονται από τη σιωπή. Όπως τρέφονταν και οι ναζί. Η σιωπή εύκολα γίνεται φόβος.
Από την άλλη, δεν ξέρω τι να πω σε αυτούς που λένε ότι θα ψηφίσουν τον Εφιάλτη. Όσο καιρό εμείς τον απαξιώναμε, εκείνος σα σαράκι ροκάνιζε αντιστάσεις. Νιώθω αδύναμος να αντιπαρατεθώ σε επιχειρήματα όπως «οι λαθρομετανάστες φταίνε για όλα, οι πολιτικοί πούλησαν την πατρίδα».
Τι να πεις; Πώς να το παλέψεις αυτό; Πρέπει να ξεκινήσεις από το «Α» της προδοσίας και να φτάσεις στο «Ω» της λύτρωσης. Δεν υπάρχει ο χρόνος. Υπάρχουν τα γεγονότα. Κι αυτά δείχνουν ότι φυσιολογικοί άνθρωποι δε ντρέπονται πλέον να δηλώσουν ανοιχτά πως θα ψηφίσουν τους νεοναζί.
Όσο ψεύτικες κι αν ήταν οι δημοσκοπήσεις που εδώ και καιρό έδειχναν την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, κατάφεραν το χειρότερο. Να την απενοχοποιήσουν και να την πλασάρουν ως μία λογική επιλογή.
Υπάρχουν και οι άλλες φωνές. «Τι σας ενοχλεί η Χρυσή Αυγή στη Βουλή; Παντού υπήρχαν τόσο καιρό φασιστικά σταγονίδια». Σταγονίδια! Όχι μετρήσιμη δύναμη. Όχι εκλογική δικαίωση του ρατσισμού και των τσεκουριών.
Ναι, χρησιμοποιούνται από πολλούς και διεθνώς οι συμμορίες των νεοναζί. Υπάρχει σχέδιο στήριξης εθνικιστικών πυρήνων κάθε είδους. Σε όλη τη νότια Ευρώπη οι εθνικιστές, οι νεοναζί, οι ρατσιστές παίρνουν κεφάλι.
Βρήκαν έδαφος να αναπτυχθούν. Βρήκαν αδιέξοδα και ομαδικούς τάφους ελπίδων. Βρήκαν λίπασμα από τις απάτες των δημοκρατικά εκλεγμένων πολιτικών. Το αυγό του φιδιού βρήκε θαλπωρή στην εξαπάτηση και τη διαφθορά. Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται στη ζεστή αγκαλιά του Χρυσοχοΐδη που δείχνει ως ενόχους των πάντων τους μετανάστες και στα λογύδρια φασιστικού περιεχομένου του Σαμαρά περί «επανακατάληψης των πόλεών μας».
Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν και τα δύο κόμματα εξουσίας όταν επέτρεπαν στους χρυσαυγίτες να δρουν ανενόχλητοι με μαχαίρια και ρόπαλα. Ξέρουν πολύ καλά τα δύο κόμματα τι κάνουν εντάσσοντας υποσχέσεις φασιστικού χαρακτήρα στη ρητορική τους.
Όμως δεν είναι μόνο αυτοί. Φταίει και η καφρίλα της φυλής, που αρνούμενη να αποδεχθεί την κατάντια της και να αποφασίσει να ξεστραβωθεί, οδηγείται στις αγκαλιές εκείνων που μετατρέπουν ιδεολογικά την καφρίλα σε υπερηφάνεια.
Ο χρήστης του twitter @starvpan βρήκε και μου έστειλε αυτό το βίντεο από τη σελίδα των New York Times.
Δείτε το και αναρωτηθείτε ποιος ο λόγος που ολόκληροι New York Times πλασάρουν έτσι τους νεοναζί στην Ελλάδα, μέσα στην προεκλογική περίοδο.
Είναι πολλά που πρέπει να σκεφτούμε. Είναι ακόμη περισσότερα αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ακόμη και αυτή την ώρα, οι άνθρωποι και οι φορείς που υποτίθεται ότι έχουν ως κυρίαρχο ρόλο την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, διαγκωνίζονται για το ποιος θα την προσβάλει περισσότερο με προεκλογικές αηδίες και ξεκατινιάζονται κάνοντας βουλευτικό πρωταθλητισμό.
Η λύση μπορεί να προέλθει μόνο από εμάς. Από τον καθένα που δεν είναι ταγμένος να υπηρετεί αυτό το σύστημα. Εχθρός δεν είναι μόνο οι νεοναζί, αλλά και όσοι τους προστατεύουν, τους δίνουν χώρο να αναπτυχθούν και βολεύονται να τους χρησιμοποιούν για να δείξουν οι ίδιοι … γνήσιοι «δημοκράτες».
Ας καταλάβουμε ότι η είσοδος των νεοναζί στη Βουλή, δεν αποτελεί αισθητικό πρόβλημα. Οι τελευταίες συνθέσεις της Βουλής ήταν ήδη αρκετά αηδιαστικές. Η είσοδος των νεοναζί στη Βουλή είναι ουσιαστικό πρόβλημα και αρχή ενός τεράστιου κακού. Το λυκόφως μιας ατελείωτης νύχτας που έρχεται.