Ο τρόπος με τον οποίο μια κοινωνία αντιμετωπίζει τους ανίσχυρους είναι δείκτης πολιτισμού. Υπ’ αυ­τήν την έννοια οι σχετικές περικοπές στην Παιδεία, τις συντάξεις και την Υγεία αποτελούν αξιοσημεί­ωτους δείκτες εκβαρβαρισμού. Ένα πρόσφατο πα­ράδειγμα σχετικά με την πολιτική βαρβαρότητα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. ζήσαμε στις 14 Μαρ­τίου 2012. Τότε εξεδόθη η απόφαση με την οποία περικόπτεται από τους χρονίως πάσχοντες ασθενείς και τους ανθρώπους που χρήζουν ειδικής και συνε­χούς μέριμνας, φιλοξενούμενους σε «Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης», μέχρι και το 60% της σύνταξής τους!

Σύμφωνα με την απόφαση, η περικοπή επιβάλλεται κλιμακωτά ως εξής:

♦ Για σύνταξη μέχρι 500 ευρώ, παρακράτηση 50%.

♦ Για το τμήμα της σύνταξης από 500 μέχρι 700 ευ­ρώ, παρακράτηση 70%.

♦ Για το τμήμα από 700 ευρώ και πάνω, παρακρά­τηση 80%.

Όπως ακριβώς το βλέπουν στο πορτοφόλι τους αυτοί οι άνθρωποι, οι περικοπές σημαίνουν ότι:

♦ Από 500 ευρώ μένουν 250!

♦ Από 700 ευρώ μένουν 310!

♦ Από 1.000 μένουν 470!

Με αυτόν τον δείκτη ευαισθησίας οι άνθρωποι των εποπτών αντιμετωπίζουν και τους συνταξιούχους. Τους ανθρώπους που εργάστηκαν μια ζωή, πλήρωσαν τις εισφορές τους και είχαν «μετρήσει» τη ζωή τους με βάση τους κανόνες που το κράτος όρισε… Όπως ο συμπολίτης μας που χθες «εγκατέλειψε» αυτοκτονώντας στο Σύνταγμα, κοιτώντας το κτήριο της Βουλής.

Την απόγνωση του αυτόχειρα μοιράζεται ένα ταχύτατα αυξανόμενο τμήμα της κοινωνίας: Οι συνταξιούχοι που δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τη θέρμανση. Οι νέοι που οι αμοιβές τους δεν αρκούν ούτε για τα ει­σιτήρια μετακίνησης στη δουλειά. Οι απολυμένοι, οι άνεργοι, οι άστεγοι… Αυτοί που ψάχνουν για φαγη­τό στα σκουπίδια.

Η κοινωνική απόγνωση και απελπισία είναι το αποτέ­λεσμα των πολιτικών επιλογών των δύο τελευταίων ετών. Τις οποίες επέβαλαν στη χώρα αυτοί που ξέ­χασαν ότι εκλέγονται από τον λαό, δεν διορίζονται από τους επόπτες… Αυτό το τελευταίο, εν όψει των εκλογών, ωφέλιμο είναι να το αντιληφθούν και οι απελπισμένοι…

Πηγη

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...