Του Γιάννη Μακριδάκη


Το τελευταίο διήμερο στην επικράτεια του φασιστικού μας κράτους συνέβησαν μαζεμένα κάμποσα ενδεικτικά της κατάντιας μας περιστατικά.

Πρώτον η δολοφονία του Δ. Χριστούλα που έλαβε χώρα στο Σύνταγμα με τη μορφή της αυτοχειρίας, κατόπιν η απόπειρα δολοφονίας, πάλι στο Σύνταγμα, του φωτογράφου Μάριου Λώλου, από αδίστακτο ΜΑΤατζή που προσπάθησε να τον σκοτώσει πισώπλατα, τρίτον η αποκάλυψη του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός 18χρονου μέσα σε αστυνομικό τμήμα του Ηρακλείου Κρήτης από αχαρακτήριστους κουκουλοφόρους του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όπως σαφώς καταγγέλλουν οι συγγενείς του θύματος που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στο Τζάνειο νοσοκομείο.

Κι ενώ η κοινωνία ζει υπό τον τρόμο και τον φόβο ολοένα και σκληρότερων οικονομικών μέτρων που έρχονται να την ξεκάνουν ολοκληρωτικά, το καθεστώς, ως θηρίο ανικανοποίητης λαιμαργίας, έχει στρέψει τη μανία του και εναντίον των πλέον φτωχών και απροστάτευτων ανθρώπων που ζούνε σ’ αυτή τη χώρα. Των μεταναστών. Και ωθεί την τρομαγμένη κοινωνία, η οποία δεν ξέρει από που να πιαστεί και που να ελπίσει, να ταχθεί με μένος απέναντι στους ακόμα πιο δυστυχείς, φυτεύοντας και καλλιεργώντας δίχως αιδώ και δίχως περίσκεψη το μίσος στις ψυχές των ανθρώπων.
Και μιας και είναι άνοιξη, εποχή φύτευσης δηλαδή, το μίσος θα θεριέψει. Ως το καλοκαίρι το καθεστώς θα δει τους καρπούς του. Πλούσια τα ελέη του μπαξέ θανάτου που λέγεται Ελλάδα. Ήδη έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά.

Οι Έλληνες αλληλοσκοτώνονται, τρώνε τις σάρκες τους και ταυτόχρονα ξεσπούν την οργή τους επί φτωχών μεταναστών δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης ως άλλοι ναζί.

Μια χώρα υπό πλήρη καταστροφή. Μια κοινωνία υπό πλήρη αποκτήνωση.

Και μέσα σ’ όλα αυτά έρχονται σήμερα δυο άμοιροι Πακιστανοί, από αυτούς τους μετανάστες που όλοι τους κατατρέχουν και γυρεύουν να ξεσπάσουν επί αυτών την οργή τους, να δώσουν τη ζωή τους προσπαθώντας να απεγκλωβίσουν τους επιβάτες ενός αυτοκινήτου που έπεσε στις γραμμές του τρένου. Να μας θυμίσουν τι σημαίνει αυταπάρνηση και έγνοια για τον συνάνθρωπο.
Ναι, δυο μετανάστες Πακιστανοί.
Που αν δεν περνούσε το τρένο να τους σκοτώσει την ώρα της ηρωικής τους προσπάθειας, θα τους συνελάμβανε το φασιστικό μας καθεστώς και θα τους έκλεινε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, είναι βέβαιον.

Η Ελλάδα δεν υπάρχει πια, την πάτησε το τρένο.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...