Άρθρο του Thomas Strohm στους Financial Times Deutschland, με τίτλο «Ανυποχώρητοι πιστωτές των Ελλήνων», αναφέρει ότι «οι επενδυτές που διακρατούν ομόλογα υπό ξένο δίκαιο, ψηφίζουν κατά της αναγκαστικής ανταλλαγής». Μεταξύ άλλων επισημαίνονται τα εξής:
Υπάρχει μια αγορά ομολόγων αποτελούμενη από ανυποχώρητους πιστωτές, οι οποίοι αντιδρούν στο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Κι αυτό κάνει τη ζωή δύσκολη στους Ελληνες πολιτικούς, που δεν κουράζονται να
επαναλαμβάνουν ότι κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να έχει καλύτερους όρους από όσους έχουν προταθεί. Στην πραγματικότητα, η υπόθεση μοιάζει τελειωμένη. Αποσύρονται τα παλιά ομόλογα και έρχεται πλήθος νέων. Οι επενδυτές γκρίνιαξαν πολύ, μερικοί μάλιστα θέλουν να προσφύγουν για την αναγκαστική ανταλλαγή. Ωστόσο μέχρι τώρα αντηλλάγησαν τίτλοι ονομαστικής αξίας 177 δις. ευρώ, που υπόκεινται στο ελληνικό δίκαιο. Συνολικά όμως, από το κούρεμα πλήττονται ομόλογα αξίας μεγαλύτερης των 206 δις. Τα υπόλοιπα ομόλογα έχουν εκδοθεί κυρίως υπό αγγλικό δίκαιο. Και γι’ αυτά όμως υπάρχουν ρήτρες, με τις οποίες η πλειοψηφία μπορεί να αναγκάσει τη μειοψηφία σε ανταλλαγή. Οι CAC δεν χρειάζεται εδώ να προστεθούν εκ των υστέρων, όπως έγινε για τους τίτλους υπό ελληνικό δίκαιο, γιατί περιλαμβάνονται στους όρους δανεισμού από την ημέρα έκδοσης των ομολόγων.
Γι’ αυτό την περασμένη εβδομάδα οι πιστωτές κλήθηκαν στα γραφεία της Cleary Gottlieb Stehen & Hamilton, που συμβουλεύει την ελληνική κυβέρνηση. Ανά μισή ώρα ανασύρονταν ομόλογα και γινόταν ψηφοφορία για ένα-ένα από αυτά, σχετικά με το αν θα ενεργοποιηθούν οι ρήτρες εξαναγκασμού. Από τα μέχρι τώρα γνωστά αποτελέσματα λέγεται ότι κανείς στην Αθήνα δεν είναι ενθουσιασμένος, λόγω των αρχικών ελπίδων για περαιτέρω ελάφρυνση. Μόνο την Τρίτη η ψηφοφορία αφορούσε 12 ομόλογα και οι επενδυτές αποφάσισαν μόνο για δύο από αυτά ότι πρέπει όλοι να προβούν σε ανταλλαγή. Για πέντε από τα υπόλοιπα ήταν παρόντες μόνο λίγοι εκπρόσωποι επενδυτών, οπότε η διαδικασία θα επαναληφθεί. Για πέντε άλλα ομόλογα αξίας 1,2 δις. ευρώ όμως η αναγκαστική ανταλλαγή απορρίφθηκε.
Έτσι λοιπόν, οι Έλληνες είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να εξυπηρετήσουν κανονικά αυτά τα χρεόγραφα, να πληρώσουν τόκους και να τα εξοφλήσουν με τη λήξη τους. Αν αγνοήσουν αυτές τις υποχρεώσεις, μπορεί να υπάρξουν δυσάρεστες συνέπειες, όπως η ενεργοποίηση ρητρών, που συνεπάγονται την εκπλήρωση άλλων ανειλημμένων δεσμεύσεων. Να διαπραγματευθούν λοιπόν με τους αντιδραστικούς και να τους ανταμείψουν; Έτσι οι Έλληνες θα εγκατέλειπαν τη γραμμή τους, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχουν χρήματα για όσους απορρίπτουν το κούρεμα του χρέους και κανένας πιστωτής δεν θα λάβει περισσότερα από όσα προσφέρονται. Τουλάχιστον, τα ποσά πλέον είναι σχετικά μικρά. Η προθεσμία για την ανταλλαγή έχει ήδη παραταθεί δύο φορές και τώρα πρόκειται να λήξει στις 4 Απριλίου. Είναι όμως μάλλον απίθανο να υποκύψουν οικειοθελώς οι ανυποχώρητοι επενδυτές.