Είναι κατά το ήμισυ γνωστό ότι η σκληρή σταθεροποίηση ανακόπτει την πραγματική οικονομία. Μια κοινοπραξία από τρία ερευνητικά ινστιτούτα αποτίμησε το πόσο σοβαρά υποφέρει η Ευρωζώνη μέχρι το 2013 υπό την πανευρωπαϊκή επιταγή για λιτότητα. Το ΙΜΚ που πρόσκειται στα γερμανικά συνδικάτα παρουσίασε χθες την πρόβλεψή του από κοινού με τους συνεργάτες του, το γαλλικό OFCE και το αυστριακό Wifo. Σύμφωνα μ’ αυτό οι αρνητικοί ρυθμοί παρατηρούνται κυρίως στις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης. Από το 2010 μέχρι το 2013 ο αρνητικός δημοσιονομικός ρυθμός στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία θα ανέρχεται συνολικά περίπου στο 12% του ΑΕΠ της καθεμίας. Για την Ελλάδα μάλιστα θα ανέρχεται στο 24%.

Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη τους για την έρευνα τα προγράμματα λιτότητας που ανακοινώθηκαν στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ – καθώς και την αντίστοιχη υποχώρηση της ζήτησης σ’ αυτές τις περιοχές. Αντίστοιχα μαζικές είναι και οι επιπτώσεις. Η υποχώρηση στο ελληνικό ΑΕΠ θα έπρεπε σύμφωνα με αυτό να έχει ξεπεράσει το 25% - μοναδικό φαινόμενο για μια μεμονωμένη χώρα στις προηγούμενες δεκαετίες. Για την Πορτογαλία και την Ισπανία θα υπάρχει ακολούθως μείωση της τάξεως του 14%. Ακόμα και η Γερμανία πλήττεται. Λόγω της μειωμένης ζήτησης στο εξωτερικό η οικονομία θα έπρεπε να χάνει στο μεταξύ κατά 2,7% του ΑΕΠ. Ο αρχικός στόχος των μέτρων λιτότητας κατέληξε σ’ αυτό το αποτέλεσμα: «Στη συνέχεια η κατάσταση του χρέους δεν θα υποχωρήσει μάλλον στα περισσότερα κράτη», ανέφεραν οι ερευνητές. Αντιστοίχως επενεργεί και η απόφαση για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο: Η ενίσχυση των δημοσιονομικών κανόνων, λένε, βρίσκεται σε αντίθεση προς μια λογική ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.