Τα Ballboys μας παρουσιάζουν τις δέκα μεγαλύτερες μεταγραφικές απογοητεύσεις της σεζόν στην ποδοσφαιρική Ευρώπη
Ισχυρές προσωπικότητες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου άλλαξαν ''στρατόπεδο'', το καλοκαίρι αλλά και κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Όλες τους καλλιέργησαν μεγάλες προσδοκίες, που όμως ποτέ δεν επαληθεύτηκαν.
Διαβάστε δέκα τέτοιες περιπτώσεις:
No 10 Ντιέγκο Φορλάν
Από το 2010, όταν και οδήγησε την Ατλέτικο Μαδρίτης στην κατάκτηση του Europa League αλλά και την Ουρουγουάη στην κατάληψη της 4ης θέσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νότιας Αφρικής, διαγράφει φθίνουσα πορεία στην καριέρα του.
Το καλοκαίρι η Ίντερ τον απέκτησε για να καλύψει το κενό του Σάμουελ Έτο' ο , αλλά ο πρώην παίκτης των ''ροχιμπλάνκος'' βρίσκεται πλέον στη σκιά του παλιού καλού του εαυτού.
Ο 32χρονος , φανερά επηρεασμένος από τραυματισμούς και κόπωση, δείχνει ''ξεζουμισμένος'' και έχει χάσει για τα καλά διάφορα στοιχεία που τον έκαναν ξεχωριστό, όπως η έκρηξη, η ταχύτητα και η διεισδυτικότητα.
Στην παρθενική του σεζόν με τους ''νερατζούρι'' κινείται στη γενικότερη μετριότητα της ομάδας και έχει πετύχει μέχρι στιγμής μόλις δύο τέρματα.
No 9 Γκρεγκόριο Μανθάνο
Ο 56χρονος αφού πραγματοποίησε μία εξαιρετική σεζόν στον πάγκο της Σεβίλλης την περίοδο 2010-11, μετακόμισε το περασμένο καλοκαίρι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, αποτελώντας ουσιαστικά τον αντικαταστάτη του Κίκε Φλόρες.
Η διοίκηση των ''ροχιμπλάνκος'' έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη και προσγείωσε στο ''Βιθέντε Καλδερόν'' τον Βραζιλιάνο, Ντιέγκο, αλλά και τον Κολομβιανό ''killer'', Ρανταμέλ Φαλκάο, που αποτελεί και την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ισπανικού συλλόγου.
Ο Μανθάνο αποδείχθηκε αυτοκαταστροφικός και δεν κατάφερε να διαχειριστεί ορθολογικά ένα πολύ ποιοτικό ρόστερ.
Απολύθηκε το Δεκέμβρη, όταν και γνώρισε ένα ντροπιαστικό αποκλεισμό στο Copa del Rey από την Αλμπαθέτε, ενώ την ίδια στιγμή οι Μαδριλένοι βρίσκονταν στη 10η θέση της Primera, μακριά από τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη.
No 8 Οριόλ Ρομέου
Ο 20χρονος Καταλανός έμαθε τα μυστικά της μπάλας στη 'Μασία'' , όπου και εντάχθηκε το 2004.
Το Μάη του 2011 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα και οι περισσότεροι στη Βαρκελώνη έβλεπαν στο πρόσωπό του ένα ανερχόμενο ''Σέρχιο Μπουσκέτς''.
Το περασμένο καλοκαίρι ο Οριόλ Ρομέου δέχθηκε πρόταση της Τσέλσι και απάντησε θετικά στην πρόσκληση των Λονδρέζων.
Οι ''μπλε'' δαπάνησαν 5 εκ. ευρώ για την απόκτηση του νεαρού αμυντικού μέσου, που κλήθηκε να καλύψει το κενό του ταλαιπωρημένου από τους τραυματισμούς, Μικαέλ Εσιέν.
Ο Καταλανός δεν έχει δικαιώσει τους διοικούντες του συλλόγου του δυτικού Λονδίνου μέχρι στιγμής, αφού οι εμφανίσεις του είναι αποθαρρυντικές.
Δείχνει βαρύς, άτολμος, στατικός στο παιχνίδι του και καθόλου επικίνδυνος επιθετικά, με αποτέλεσμα ήδη το μέλλον του στο ''Στάμφορντ Μπριτζ'' να κρίνεται δυσοίωνο.
No 7 Ζερβίνιο
Ο 24χρονος Ιβοριανός στράικερ πραγματοποίησε την περσινή περίοδο υπερηχητικές εμφανίσεις στο Championnat και οδήγησε τη Λιλ στην κατάκτηση του νταμπλ.
Σημείωσε 15 τέρματα , μοίρασε 10 ασίστ και βοήθησε τα μέγιστα , όχι μόνο στην κατάκτηση των τίτλων αλλά και στην ανάδειξη του συμπαίκτη του στους ''Λιλουά'', Μούσα Σο, σε πρώτο σκόρερ της Ligue 1.
Ο Ζερβίνιο κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν δέχθηκε έντονο ''φλερτ'' από την Μπάγερν Μονάχου, τη Λίβερπουλ και την Τότεναμ, όμως τελικά επέλεξε το καλοκαίρι να συνεχίσει την καριέρα του στην Άρσεναλ.
Οι ''Κανονιέρηδες'' δαπάνησαν περισσότερα από 10 εκ. λίρες για την απόκτηση του Αφρικανού, όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν δικαιωθεί για την επιλογή τους.
Ο Ζερβίνιο δεν έχει την απαιτούμενη παραγωγικότητα , αφού μέχρι στιγμής έχει σκοράρει μόλις 4 φορές στην Premier League σε 23 συμμετοχές και το παιχνίδι του είναι φλύαρο και ανούσιο ως επί το πλείστον.
Παράλληλα, έχει καταφέρει από το πρώιμο στάδιο της παρουσίας του στην Αγγλία να γίνει ''κόκκινο πανί'' για τους διαιτητές, αφού στο ντεμπούτο του στην Premier League απέναντι στη Νιούκαστλ, αποβλήθηκε επειδή χαστούκισε τον Τζόι Μπάρτον.
Ο Αφρικανός κινείται σε πολύ ρηχά νερά στην παρθενική του σεζόν στο ''Νησί'' και αυτό το γεγονός κοστίζει στους Λονδρέζους, που θα παραμείνουν άτιτλοι για έβδομη διαδοχική χρονιά.
No 6 Τζόρνταν Χέντερσον
Ο 21χρονος μέσος έκανε ουσιαστικές και ιδιαίτερα ώριμες εμφανίσεις την περσινή περίοδο με τη φανέλα της Σάντερλαντ και κατάφερε να κλέψει ακόμη και την καρδιά του Φάμπιο Καπέλο, που του χάρισε την παρθενική του κλήση στην εθνική Αγγλίας.
Ο τεχνικός της Λίβερπουλ, Κένι Νταλγκλίς, στο πλαίσιο της ανανέωσης του έμψυχου δυναμικού του, εισηγήθηκε στη διοίκηση των ''κόκκινων'' την απόκτηση του Χέντερσον, όμως οι ''μαύρες γάτες'' παρουσιάστηκαν πολύ σκληρές στις διαπραγματεύσεις.
Ο σύλλογος του Μέρσισαϊντ κλήθηκε τελικά να καταβάλλει 20 εκ. λίρες για την απόκτηση του νεαρού μέσου το περασμένο καλοκαίρι , ποσό υπέρογκο για τα όσα έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής ο Χέντερσον.
Μπορεί να είναι εργατικός, γρήγορος και μαχητικός , όμως δεν έχει την απαιτούμενη τεχνική κατάρτιση αλλά ούτε και τις επιθετικές εμπνεύσεις, ώστε να χαρακτηρισθεί ξεχωριστός και εξελίξιμος στο άμεσο μέλλον.
Φορά τη φανέλα με το νούμερο 14, την οποία φορούσε πριν τρία χρόνια ο Τσάμπι Αλόνσο, αλλά για να καταφέρει να πλησιάσει έστω και λίγο το επίπεδο του Βάσκου , ο 21χρονος Βρετανός, θα πρέπει να καταβάλλει πολλή και σκληρή δουλειά τα επόμενα χρόνια.
No 5 Κλαούντιο Ρανιέρι
Ο Ρωμαίος τεχνικός το Σεπτέμβρη κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Τζιάν Πιέρο Γκασπερίνι στην τεχνική ηγεσία της Ίντερ, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας μέχρι το καλοκαίρι του 2013.
Ξεκίνησε εντυπωσιακά τις υποχρεώσεις του και με ένα σερί νικών, ανάμεσα τους και η κατάκτηση του ''derby della madonnina'' επί της Μίλαν, έβαλε ξανά σε τροχιά τίτλου τους ''νερατζούρι''.
Ο Ρανιέρι όμως δεν κατάφερε να διατηρήσει την αγωνιστική σταθερότητα στην ομάδα και ακολούθησε ένα απογοητευτικό σερί αρνητικών αποτελεσμάτων, που έθεσε εκτός στόχων το σύνολο της Λομβαρδίας.
Γνώρισε τον αποκλεισμό στο Copa Italia από τη Νάπολι και στη συνέχεια αποχαιρέτησε και το Champions League, αφού δεν κατάφερε να ρίξει στο ''καναβάτσο'' την παρακμάζουσα, Μαρσέιγ.
Η ήττα από τη Γιουβέντους στο πλαίσιο της Serie A, στις 25 Μαρτίου, εξόργισε τον πρόεδρο της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, που ''αποκεφάλισε'' την επόμενη ημέρα τον 60χρονο προπονητή.
No 4 Νούρι Σαχίν
Ο 23χρονος Τούρκος μέσος αποτέλεσε την περσινή σεζόν ''μήλον της έριδος'' για τα κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ, αφού οι εμφανίσεις του με την Ντόρτμουντ ήταν υπερηχητικές.
Ο Σαχίν ήταν ο ηγέτης των Βεστφαλών στην ξέφρενη πορεία προς την κατάκτηση της Bundesliga και πήρε δικαίως την ατομική διάκριση του πολυτιμότερου παίκτη της χρονιάς, στη Γερμανία.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο εισηγήθηκε στη διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης την απόκτηση του και το Μάη του 2011, ο Σαχίν υπέγραψε ένα ηγεμονικό εξαετές συμβόλαιο συνεργασίας με τους ''μερένχες''.
Τον Αύγουστο ο 23χρονος υπέστη τραυματισμό, που τον άφησε για αρκετούς μήνες εκτός δράσης και όταν επέστρεψε δεν κατάφερε να βρει τον καλό του εαυτό.
Ήδη στην ισπανική πρωτεύουσα αιωρούνται φήμες, πως το καλοκαίρι μπορεί να παραχωρηθεί ακόμη και με τη μορφή δανεισμού και είναι δεδομένο πως ο νεαρός Νούρι θα πρέπει να καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες ώστε να πείσει τον ''Special One'' για την παραμονή του στο ''Σαντιάγκο Μπερναμπέου''.
No 3 Μπόγιαν Κρκιτς
Σε ηλικία 9 ετών εντάχθηκε στην ''οικογένεια'' της Μπαρτσελόνα και μόλις στα 17 του, έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα των Καταλανών.
Η παρθενική του σεζόν με τους ''μπλαουγκράνα'', την περίοδο 2007-08, ήταν ονειρική, αφού πέτυχε 10 γκολ, επίδοση ρεκόρ στην ιστορία της Primera για πρωτοεμφανιζόμενο ποδοσφαιριστή.
Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη αφού ο Μπόγιαν μπορεί να είχε ταλέντο αλλά δεν παρουσίαζε την απαιτούμενη εξέλιξη, με αποτέλεσμα να έχει ρόλο ''κομπάρσου'' και όχι ''πρωταγωνιστή'', όπως οι Μέσι, Έτο'ο , Ανρί, Ιμπραχίμοβιτς, Πέδρο και Βίγια.
Σε ηλικία 21 ετών είχε ήδη κατακτήσει τα πάντα σε συλλογικό επίπεδο, όντας μέλος της Μπαρτσελόνα του Πεπ Γουαρδιόλα και πλέον αναζητούσε μία νέα πρόκληση στην καριέρα του , καθώς και φανέλα βασικού.
Η πρόταση της Ρόμα, σε συνδυασμό με την παρουσία του Λουίς Ενρίκε στο ''τιμόνι' των ''τζαλορόσι'', ενθουσίασε τον Κρκιτς.
Η ομάδα της ''αιώνιας πόλης'' δαπάνησε 12 εκ. ευρώ για την απόκτηση του διεθνή Ισπανού επιθετικού, ο οποίος μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της Serie A.
Έχει πετύχει 5 τέρματα, αλλά οι επιδόσεις του είναι σαφώς χαμηλότερες από ποδοσφαιριστές, που αποκτήθηκαν με πολύ λιγότερα χρήματα, όπως οι Οσβάλντο και Μπορίνι.
Ο Μπόγιαν Κρκιτς δεν έχει καταφέρει να καθιερωθεί στο αρχικό σχήμα του συμπατριώτη του, Λουίς Ενρίκε, και συνεχίζει να προβληματίζει με την απόδοσή του για μία ακόμη χρονιά.
No 2 Ντομίνγκος Πασιένσια
Ο Πορτογάλος εργάστηκε τη σεζόν 2006-2007 , για πρώτη φορά ως πρώτος προπονητής, στην τεχνική ηγεσία της Λεϊρία και το 2009 ανέλαβε τις τύχες της Μπράγκα.
Στη δεύτερη σεζόν του στην άσημη πορτογαλική ομάδα , ''τάραξε τα νερά'' της ποδοσφαιρικής Ευρώπης, κατακτώντας το εισιτήριο για τον τελικό του Europa League.
Μπορεί να μην κατάφερε να κατακτήσει το τρόπαιο, αφού ηττήθηκε με 1-0 από τη Πόρτο στον τελικό του Δουβλίνου, αλλά κέρδισε το σεβασμό της κοινής γνώμης και τα ελκυστικά βλέμματα πολλών παραγόντων που τον προσέγγισαν, για επικείμενη συνεργασία.
Ο Ντομίνγκος αποφάσισε τον περασμένο Μάη να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Σπόρτινγκ Λισαβόνας και διαχειρίστηκε αρκετά χρήματα για τη δημιουργία ενός φρέσκου και ανταγωνιστικού συνόλου.
Στο ''Ζοσέ Αλβαλάντε'' ήρθαν φιλόδοξοι και ταλαντούχοι παίκτες, όπως οι Ινσούα, Καπέλ, Φαν Φολφσφίνκελ και Ελίας, όμως το ''πείραμα'', απέτυχε παταγωδώς.
Ο Ντομίνγκος δεν κατάφερε να μείνει όρθιος στην ''ηλεκτρική καρέκλα'' του συλλόγου της πορτογαλικής πρωτεύουσας, αφού από νωρίς έχασε την επαφή με την κορυφή.
Η Σπόρτινγκ έμενε για μία ακόμη χρονιά στη σκιά των Μπενφίκα και Πόρτο, ενώ και η Μπράγκα παρουσίαζε μεγαλύτερη σταθερότητα σε σχέση με τα ''λιοντάρια''.
Το Φεβρουάριο η ήττα από τη Μαρίτιμο προβλημάτισε έντονα τη διοίκηση της Σπόρτινγκ, που προχώρησε στη λύση της συνεργασίας της με τον 43χρονο.
No 1 Αντρέ Βίλας Μπόας
Χαρακτηρίσθηκε φαινόμενο της προπονητικής και άξιος διάδοχος του Ζοσέ Μουρίνιο.
Δεν ήταν μόνο η πορτογαλική καταγωγή όπως και η συνεργασία τους για αρκετά χρόνια αλλά και οι εντυπωσιακές επιδόσεις στον πάγκο της Πόρτο.
Όπως και ο Μουρίνιο, έτσι και ο Βίλας Μπόας κατέκτησε το ''τρεμπλ'' με τους ''Δράκους'', αποδίδοντας αξιοζήλευτο και ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.
Ο 34χρονος στην παρθενική του σεζόν ως τεχνικός της Πόρτο , έκανε τη υπέρβαση σαρώνοντας τους τίτλους και δικαίως απασχόλησε τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Ο Ρώσος επιχειρηματίας, προσπαθώντας να βρει τον αντικαταστάτη του Κάρλο Αντσελότι, δεν δίστασε να δαπανήσει 15 εκ. ευρώ, για να σφραγίσει τη μετακόμιση του Βίλας Μπόας από το πορτογαλικό λιμάνι στην αγγλική πρωτεύουσα.
Ο 34χρονος ξεκίνησε τη θητεία του στην Τσέλσι με τους χειρότερους οιωνούς, αφού δεν κατάφερε να αποκτήσει τους ποδοσφαιριστές που ήθελε, ενώ παράλληλα απέτυχε να κερδίσει τη εμπιστοσύνη των ''παλιών'' της ομάδας.
Οι σχέσεις τους ήταν κάκιστες από την αρχή με τους Ανελκά και Άλεξ, που απαιτούσαν να αγωνίζονται στο αρχικό σχήμα, ενώ και οι Φρανκ Λάμπαρντ και Άσλεϊ Κόουλ έκαναν δύσκολη τη ζωή του Πορτογάλου με τη συμπεριφορά τους.
Ο Βίλας Μπόας απέτυχε επίσης να αναγεννήσει τον Φερνάντο Τόρρες, τον ποδοσφαιριστή που αποτελεί την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και τα αρνητικά αποτελέσματα τον έφεραν σε δυσμενή θέση.
Ο αγγλικός ''Τύπος'' δεν του έδειξε ''έλεος'' σε καμία περίπτωση και η απώλεια της επαφής με την κορυφή της Premier League από τα πρώτα παιχνίδια, έκαναν τον Αμπράμοβιτς επιφυλακτικό ενόψει της συνέχειας.
Το ''ποτήρι ξεχείλισε'' τον περασμένο Μάρτη, όταν οι ''μπλε'' ηττήθηκαν με 1-0 από τη Γουέστ Μπρομ και υποχώρησαν κάτω από την πρώτη τετράδα της βαθμολογίας.
Ο Ρώσος ''Κροίσος'' ενημέρωσε τον Πορτογάλο πως αποχαιρετά το δυτικό Λονδίνο και σύμφωνα με βρετανικές πληροφορίες αναγκάστηκε να του καταβάλει περίπου 15 εκ. ευρώ ως αποζημίωση.
Ο Βίλας Μπόας δεν κατάφερε να διαχειριστεί την πίεση και τις αυξημένες απαιτήσεις που συνάντησε στο ''Στάμφορντ Μπριτζ'', ενώ δεν τόλμησε να πραγματοποιήσει και την ανανέωση που είχε υποσχεθεί στους φίλους και τη διοίκηση των ''μπλε''.
Ο 34χρονος διαθέτει προσόντα και ταλέντο, όμως για να καταφέρει να δικαιολογήσει τον τίτλο του ''Special Two'' θα πρέπει να αποδείξει πολλά μέσα στα επόμενα χρόνια, αφού οι συγκρίσεις με τον ''δάσκαλο'' Μουρίνιο μόνο εύκολες δεν είναι.