Τα αγωνιστικά άλογα, αυτά που συμμετέχουν σε όλη τους τη ζωή σε κούρσες και αθλήματα, όταν γεράσουν χάνουν την απόδοσή τους.

Οι ιδιοκτήτες τους σκέφτονται να τους κάνουν ευθανασία, όμως σε περίπτωση που ζήσουν, λίγο πριν πεθάνουν, βγάζουν όλη τους τη δύναμη, δίνοντας το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους, καταφέρνοντας για ένα πολύ μικρό διάστημα πριν ξεψυχήσουν, να βγάλουν και τα τελευταία τους αποθέματα ενέργειας, και θαρρείς πως ο χρόνος δεν τα νικά, γιατί συμπεριφέρονται σωματικά, σαν να περνούν δεύτερη νεότητα.

Είναι οι τελευταίες μέρες της υπερηφάνιας αυτών των αλόγων, που κάποτε ο κόσμος τα θαύμαζε, και τώρα πια όχι, που κάποτε οι ιδιοκτήτες τους πόνταραν τα πάντα πάνω τους, κι εκείνα έφερναν την αποστολή τους εις πέρας.

Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του αλόγου, λέγεται πως είναι η υπερηφάνια και το φιλότιμο.

Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση του Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο στη Γιουβέντους.

Είναι το υπερήφανο και φιλότιμο γέρικο άλογο και έμβλημα της Γιουβέντους, που οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες του, ενώ θέλει να συνεχίσει, σκέφτονται να του τερματίσουν την καριέρα στον τορινέζικο σύλλογο, μην ανανεώνοντας το συμβόλαιό του.

Εκείνος όμως φρόντισε να κάνει την έκρηξή του, και την έκανε μέσα στο γήπεδο, οδηγώντας την αγαπημένη του Γιουβέντους στη νίκη επί της Λάτσιο, μία νίκη "χρυσάφι", που ουσιαστικά σηματοδοτούσε θρίαμβο, στο τελευταίο θεωρητικά δύσκολο ματς της "Μεγάλης Κυρίας" πριν το φινάλε του πρωταθλήματος.

Περιμένει κανείς, πως τέτοιοι ποδοσφαιριστές θα χρησιμοποιήσουν την ιστορία που σέρνουν πίσω τους, για να γίνουν "βεντέτα" στα κανάλια και στα πρωτοσέλιδα, όμως το φιλότιμο ξεχωρίζει.

Ο εμβληματικός αρχηγός της "Γιούβε" μπορεί να μη βρίσκεται στη βασική ενδεκάδα πια, ωστόσο όταν η ομάδα τον χρειάστηκε, εκείνος πέρασε στον αγωνιστικό χώρο, και βρωντοφώναξε "παρών" στην 700η εμφάνισή του με τη φανέλα της "Μεγάλης Κυρίας".

Δεν είναι η πρώτη φορά όμως που ο Ντελ Πιέρο πετυχαίνει καθοριστικό τέρμα τη φετινή σεζόν.

Ακόμα κι αν δεν αγωνίζεται σε όλα τα ματς, πάντα όταν χρειαστεί καλείται να δώσει τη λύση, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη έχει γίνει η αποστολή της Γιουβέντους. Αν η ομάδα στοχεύει σε αποτέλεσμα, ο Ντελ Πιέρο στοχεύει πάση θυσία σε νίκη, και αν η ομάδα στοχεύει σε νίκη, ο Ντελ Πιέρο στοχεύει σε θρίαμβο.

Οι στόχοι του οφείλει να είναι υψηλότεροι από όλης της υπόλοιπης ομάδας.

Το γκολ που πέτυχε κόντρα στη Μίλαν, χάρισε στη Γιουβέντους την πρόκριση για τον τελικό του Κόπα Ιτάλια, εκεί που οι "μπιανκονέρι" θα αντιμετωπίσουν τη Νάπολι, όσο γι' αυτό κόντρα στην Ίντερ, μπορεί να μην ήταν καθοριστικό, ωστόσο λειτούργησε πολύ καλά για τη συνέχεια.

Μπορεί ποτέ να μην κατάφερε να σημειώσει ρεκόρ και αριθμούς όπως άλλοι ποδοσφαιριστές που μεσουρανούν σήμερα. Δεν πειράζει, οι παλιάς πάστας ποδοσφαιριστές δεν είναι για να "λάμπουν", η δουλειά τους είναι να κυλιούνται στη λάσπη, μέχρι η ομάδα να τα καταφέρει.

Σε 19 χρόνια καριέρας σε μία ομάδα και σε κορυφαίο επίπεδο, ο Ντελ Πιέρο κατάφερε να γίνει ένας λερωμένος αστέρας. Λερωμένος από το χορτάρι που έχει φάει όλα αυτά τα χρόνια, καθότι έτρεχε και έπαιζε για όλους.

Λερωμένος από τις συμμετοχές του στη Serie B με τη Γιουβέντους, τη σεζόν 2006-2007, εκεί που οι μεγαλύτερες ομάδες του πλανήτη του έκαναν βασιλικές προτάσεις, για εκείνον η δεύτερη κατηγορία δεν φάνταζε σαν "λεκές" στο υπερ-πλούσιο βιογραφικό του, αλλά σαν χρέος του να μείνει και να τραβήξει το άρμα.

Και ακόμα κι αν πραγματοποίησε εντός γηπέδου τα πιο μεγάλα όνειρα του κάθε ποδοσφαιριστή, δεν τα εκμεταλλεύτηκε ποτέ, ούτε καν στο "λευκό" συμβόλαιο που υπέγραψε, με μηδαμινές απολαβές, για να υπηρετήσει την ομάδα που του προσέφερε λιγότερα από όσα τις προσέφερε εκείνος.

Και αν πλέον έχει κλείσει τα 38 και η απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο είναι κοντά, δεν πειράζει...

Όλη του η καριέρα, τα ρεκόρ του, οι πιο μεγάλες επιθυμίες του κάθε ποδοσφαιριστή, υλοποιήθηκαν. Σε μία στιγμή ποδοσφαιρικής έκρηξης, βγαλμένη από το σενάριο του πιο τρελού ονείρου, ο πιστός "γέρος" Ντελ Πιέρο, πήρε τη Γιουβέντους από το χέρι για να τη φτάσει πολύ κοντά στο 30ο της πρωτάθλημα.

Γιατί τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η υπερηφάνια, το φιλότιμο, αλλά και η αγάπη του για τη φανέλα του συλλόγου, που έχει έδρα το Τορίνο, τη Γιουβέντους.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δίνουν στο ποδόσφαιρο την πιο μεγάλη λάμψη, και το καθιέρωσαν ως το κορυφαίο άθλημα στο πλανήτη, δίνοντάς του τον χαρακτηρισμό, ο "βασιλιάς των σπορ".