Ένα εξωπραγματικό δίλλημα από τους πολιτικάντηδες που μας χρεοκόπησαν.
Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.
Τους πληροφορώ ότι η δημοκρατία είναι ο ευρύτερος δυνατός επικοινωνιακός, ελεγκτικός, επικυρωτικός, ακυρωτικός και επανορθωτικός μηχανισμός έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας, κατ’ αρχήν επιλογής πολιτικών προτάσεων και αιρετής ηγεσίας.
Σε καθεστώς ισονομίας και σαφούς διακρίσεως των τριών εξουσιών όλες αυτές οι ιδιότητες λειτουργούν πλήρως και αρμονικά.
Η δημοκρατία κατακτήθηκε επειδή προηγουμένως είχε κατακτηθεί η ισονομία.
Προήλθε μέσα από την ισονομία της αγοράς. Λειτουργούσε μέσα στην αγορά. Ήταν η ίδια η αγορά σε επίπεδο ιδεών. «Τις αγορεύσειν βούλεται» έλεγαν οι Αθηναίοι. Αγορά: εκ του «αγείρω» = συγκεντρώνω πλήθος. Με πολλά παράγωγα: αγορεύω, συνηγορώ, κατηγορώ,
δημηγορώ, αλληγορώ και άλλα.
Συνεπώς η αγορά όχι μόνο δεν είναι το αντίπαλο δέος της πολιτικής, αλλά αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτικού και νομικού μας πολιτισμού. Όσα ολοκληρωτικά καθεστώτα αντιμετώπισαν τον πλουραλισμό και την αντικειμενικότητα της αγοράς σαν αντίπαλο της ανελεύθερης ιδιοτελούς ιδεολογίας τους, εκτός του ότι απέτυχαν οικονομικά οδηγώντας τους πολίτες στην εξαθλίωση, ταυτόχρονα κατέλυσαν ή τραυμάτισαν σοβαρά την δημοκρατία.