Του Θανάση Καρτερού

Ότι το αποτέλεσμα των χτεσινών εκλογών έδειξε και απέδειξε τη βαθιά αντίθεση, την απέχθεια, την οργή για την πολιτική των μνημονίων βγάζει μάτι. Δεν κρύβεται όσο κι αν μιλούν διάφοροι για θολό μήνυμα, πιξελοποίηση της πολιτικής ζωής, συναισθηματική ψήφο, παράλογες επιλογές και άλλα παρόμοια και βαρύτατα προσβλητικά για τους πολίτες. Ακόμα πιο προσβλητικά μάλιστα όταν προέρχονται από στόματα που στάζουν μέλι όταν μιλούν για δημοκρατία, για κοινοβουλευτισμό και για λαϊκή κυριαρχία -συνήθως όταν επικρατούν τα κόμματά τους.

Ότι ο ελληνικός λαός χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και φώναξε «ως εδώ», επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία -όλοι το κατάλαβαν εκτός από τον Φαήλο Κρανιδιώτη. Και τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο από σήμερα σε ό,τι αποκαλούμε πολιτικό σκηνικό. Όπως τίποτε δεν θα είναι το ίδιο στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στις οποίες ορισμένοι καθορίζουν τις τύχες λαών ολόκληρων όπως ο δικός μας. Γιατί οι κοινωνίες δεν είναι Lego να τα γκρεμίζεις και να ξαναχτίζεις σύμφωνα με τα γούστα και τα κέρδη σου. Γιατί είναι πια σαφές ότι η πολιτική που διέλυσε την Ελλάδα έχει φάει τα ψωμιά της. Κι αν επμείνουν να σπέρνουν ανέμους Βεστφαλίας-Ρηνανίας θα θερίσουν θύελλες Κοκκινιάς-Νέας Ιωνίας.

Ότι κανένα κόμμα, ακόμα κι αν κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, δεν θα μείνει ανέγγιχτο από τον χθεσινό σεισμό, αποδείχτηκε ήδη από τις πρώτες αντιδράσεις. Ο δικομματισμός του Μνημονίου θα κάνει μια προσπάθεια να ανασυγκροτηθεί, αλλά κανείς δεν ξέρει μέχρι πού θα φτάσει -ο Βενιζέλος έφτασε ήδη σε «ανήθικη πρόταση» στον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι πάντως λιντσαρισμένος από τη λαϊκή ψήφο, σακατεμένος και σε βάθη αποδοκιμασίας που ποτέ δεν βρέθηκε, ούτε χρήσιμος είναι στους επενδυτές που ποντάρουν στις μετοχές του, ούτε περιθώρια ζωής έχει. Θα την πάρουν με το δικό τους τρόπο υπόψη τη λαϊκή ψήφο, όχι φυσικά από σεβασμό προς την ετυμηγορία του πολίτη, αλλά για να επανέλθουν με νέες τακτικές, νέα ονόματα, νέα πρόσωπα, στο προσκήνιο της εξουσίας.

Αυτοί λοιπόν θα κάνουν τη δουλειά τους -η ψήφος του λαού είναι για να παρακάμπτεται κι όχι για να πειθαρχούν σ’ αυτή. Το ερωτηματικό είναι τι θα κάνουν οι «άλλοι», το αντίπαλο δέος, τα κόμματα της Αριστεράς. Για όσους δεν το κατάλαβαν, ένα μεγάλο τμήμα του λαού έδωσε χτες τη δύναμη στην Αριστερά για κάτι πολύ περισσότερο από το κλασικό: ισχυρή Αριστερά. Ακούμπησε πάνω της ελπίδες διακυβέρνησης, της όπλισε το χέρι με εκατομμύρια ψήφους, την έθεσε σε θέση βολής και αντεπίθεσης -και τη διέταξε να βγει από τη βολή των σχημάτων, του απόλυτου δίκιου και των μικρών εγωισμών στο προσκήνιο των μεγάλων αποφάσεων που κόβουν γόρδιους δεσμούς.

Αν υπάρχει μια ψήφος με έντονα θετικά χαρακτηριστικά στις χτεσινές εκλογές, αυτή είναι η ψήφος στα κόμματα της Αριστεράς. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πολλαπλασίασε τη δύναμή του δεν είναι γιατί είναι όμορφος ο Τσίπρας, αλλά γιατί η πολιτική τής ενότητας και της αριστερής κυβέρνησης συγκίνησε όσο καμιά άλλη. Τώρα που ο λαός κόλλησε τον δικομματισμό στο καναβάτσο, η εντολή του προς την Αριστερά είναι και σαφής και επιτακτική: Αφαίρεσα από τους άλλους την κυβερνητική εξουσία. Διεκδικήστε τη στις εκλογές που έρχονται σε πολύ λίγο καιρό! Ενωθείτε. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σς κι ο ένας τον άλλο και θα σας εμπιστευτώ κι εγώ. Όσο αυθαίρετο κι αν φαίνεται αυτό το συμπέρασμα αρκεί να δει κανείς προσεκτικά τα αποτελέσματα των χτεσινών εκλογών. Το φωνάζουν: Χτες ήταν πολύ νωρίς, αύριο θα είναι πολύ αργά. Τώρα

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...