Αντί οι ευρωπαίοι ηγέτες να σπρώχνουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης - μια κίνηση με καταστροφικές συνέπειες -, θα έπρεπε η Γερμανία να αποχωρήσει από το ευρώ οικειοθελώς και να επιστρέψει στο πολυαγαπημένο της γερμανικό μάρκο.

Αυτό υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι Clyde Prestowitz και John Prout σε άρθρο τους στο CNN, στο οποίο τονίζουν ότι το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η αδυναμία των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας αλλά η μεγάλη ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας.

Όπως εξηγούν, η ανάλυση των προβλημάτων του ευρώ και της ΕΕ εστιάζει στο χρέος και τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των λεγόμενων περιφερειακών χωρών (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία) και κυρίως της Ελλάδας.

Ωστόσο, προβλήματα χρέους και ανταγωνιστικότητας υπήρχαν και λύνονταν σχετικά εύκολα και πριν το ευρώ, μέσω της προσωρινής υποτίμησης των νομισμάτων των λιγότερο ανταγωνιστικών χωρών έναντι των πιο ανταγωνιστικών και κυρίως έναντι του γερμανικού μάρκου.

Οι αρθρογράφοι, λοιπόν, επισημαίνουν ότι σήμερα πρέπει να προσεγγίσουμε διαφορετικά το πρόβλημα: Όχι μόνο η γερμανική οικονομία είναι εγγενώς ισχυρή λόγω της υψηλής παραγωγικότητας του εργατικού δυναμικού της, αλλά οι εξαγωγές ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητά της διότι το ευρώ είναι υποτιμημένο σε σχέση με τη Γερμανία.

Δεδομένου ότι το ευρώ είναι το κοινό νόμισμα των χωρών της ευρωζώνης, η αξία του αντανακλά τον μέσο όρο της ανταγωνιστικότητας όλων. Η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας όμως είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσο όρο, επομένως για τη Γερμανία το ευρώ είναι πολύ αδύναμο.

Να γιατί η Γερμανία συσσώρευσε εμπορικά πλεονάσματα στο βαθμό της Κίνας.

Όσο οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης παραμένουν στο ευρώ, ο μόνος τρόπος να γίνουν πιο ανταγωνιστικές είναι να "γερμανοποιηθούν" μέσω της αυστηρής λιτότητας που προβλέπει περικοπές δαπανών, μισθών και συντάξεων, μείωση του προϋπολογισμού για κοινωνική πρόνοια, ενώ οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας.

Αυτή την τακτική ακολούθησαν τα δύο τελευταία χρόνια, προκειμένου να πετύχουν ανάπτυξη στηριζόμενη στις εξαγωγές.

Επειδή όμως η Γερμανία είναι υπερ-ανταγωνιστική και παράλληλα απρόθυμη να τονώσει την οικονομία της για να επιτύχει μεγαλύτερη κατανάλωση, οι άλλες χώρες της ευρωζώνης δεν μπορούν να αυξήσουν τις εξαγωγές σε αυτήν και επομένως πρέπει να ανταγωνιστούν με τη Γερμανία εξάγοντας σε Κίνα και ΗΠΑ.

Αυτό δεν λειτούργησε και σήμερα οι συνέπειες της σκληρής λιτότητας διαλύουν τον πολιτικό και κοινωνικό ιστό ακόμα και στις χώρες - όπως η Ολλανδία - που μέχρι πρόσφατα είχαν δεθεί στο άρμα της Γερμανίας, υποστηρίζοντας τη λιτότητα και την ανάπτυξη από το εμπόριο με χώρες εκτός της ΕΕ.

Παραμένει άγνωστο ωστόσο για πόσο και σε τί βαθμό η ευρωζώνη μπορεί να αντέξει τις κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες της λιτότητας προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικά ισότιμη με τη Γερμανία.

Η εναλλακτική λύση είναι η Γερμανία να γυρίσει στο μάρκο. Αυτό θα οδηγήσει σε άμεση ανατίμηση του γερμανικού νομίσματος και σε ανταγωνιστική υποτίμηση του ευρώ για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.

Η Γερμανία θα αναγκαζόταν να αγοράζει περισσότερο και να πουλά λιγότερο. Η επιπλέον κατανάλωση που δεν θα δώσει η Γερμανία μέσω πολιτικών τόνωσης της οικονομίας θα δοθεί αυτόματα μέσω της αναπροσαρμογής του νομίσματος.

Επίσης, εάν η Γερμανία βγει από την ευρωζώνη θα ανοίξει ο δρόμος για το ευρωομόλογο.

Πολλοί λένε ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να είναι απαραίτητη στην ευρωζώνη. Αυτό είναι αλήθεια, υποστηρίζουν οι αρθρογράφοι, τονίζοντας ότι η Γερμανία δεν θα κόψει τους δεσμούς της με την ευρωζώνη για αρκετούς λόγους: θα χρειάζεται την ευρωζώνη περισσότερο από ποτέ για τις ολοένα και πιο ακριβές εξαγωγές της.

Καταληκτικά, οι αρθρογράφοι αναφέρουν ότι για τη Γερμανία το κόστος διάσωσης της Ευρώπης θα επηρεάσει τις εξαγωγές της και ίσως οδηγήσει σε προσωρινή αύξηση της ανεργίας.

Εάν όμως επιστρέψει στο μάρκο, θα προσελκύσει μαζικά κεφάλαια και με αυτόν τον τρόπο θα δώσει ώθηση στις επενδύσεις, καθώς θα κρατήσει τα επιτόκια και τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα.

Διαβάστε το άρθρο στο CNN

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...