Το Βερολίνο παρόλ’ αυτά επιμένει στην ίδια αποτυχημένη οικονομική πολιτική της λιτότητας, διαμηνύοντας, συγχρόνως, ότι η Ελλάδα θα εξέλθει από την ευρωζώνη αν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Όλοι όμως γνωρίζουν ότι αν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις θα καταρρεύσει. Επίσης, είναι γνωστό ότι θα προκαλέσει το φαινόμενο του ντόμινο, αποσταθεροποιώντας εντελώς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Αλλά γιατί οι Γερμανοί επιμένουν; Γιατί ωφελούνται. Ωφελήθηκαν από το ακριβό ευρώ εξάγοντας στις χώρες του Νότου τα προϊόντα τους –το έλλειμμα των νοτίων είναι το εμπορικό πλεόνασμα των Γερμανών- και, τώρα, ωφελούνται από το 1 τρις ευρώ των κεφαλαίων που μετανάστευσαν από τις χώρες του Νότου(300 δις ευρώ από την Ισπανία, 275 δις από Ιταλία, 100 δις από Ελλάδας…). Υπολογίζεται ότι τα 650 δις εξ αυτών κατατέθηκαν στη Bundesbank, τα 133 δις στην Ολλανδία και τα 130 δις στο Λουξεμβούργο. Σ’ αυτά να προσθέσουμε και τα δωρεάν(με μηδενικό επιτόκιο) δάνεια της Γερμανίας, η οποία μας δανείζει στη συνέχεια με τοκογλυφικούς όρους.

Αλλά γιατί οι «επενδυτές» καταφεύγουν στη Γερμανία; Γιατί γνωρίζουν ότι αν το ευρώ καταρρεύσει, το γερμανικό μάρκο θα παραμείνει ισχυρό. Γι’ αυτό οι Γερμανοί δεν φοβούνται την κατάρρευση της Ευρώπης. Γιατί αυτό επιδιώκουν. Δηλαδή, μία γερμανική Ευρώπη πέριξ της οποίας θα υπάρχουν μόνο προτεκτοράτα και ερείπια(μεσογειακός νότος). Αλλά σε ποια πολιτισμική βάση, σε ποιον τρόπο ζωής θα εδράζεται αυτή η γερμανική Ευρώπη; Στον εθνικοσοσιαλισμό και το χρήμα των τραπεζών της Φρανκφούρτης!

Ο Αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ στο βιβλίο του «Αφανισμός μια κατάρρευση» αναφέρει ότι στην Αυστρία κα στη Γερμανία μαζί με το πνευματικό παραμελείται και «το πραγματικά ποιητικό όσο τίποτε άλλο». Γιατί εδώ κατοικούν οι «νεοβάρβαροι του χρήματος» που έχουν αναγάγει σε ύψιστη τέχνη τον καιροσκοπισμό. Γιατί εδώ ο εθνικοσοσιαλισμός είναι έμφυτος! Εδώ τον κάθε άνθρωπο «τον έχει αδράξει γερά η απληστία, η ανοικτιρμοσύνη, η ατιμία, το ψέμα, η υποκρισία, η χαμέρπεια». Εδώ οι άνθρωποι «έχουν χάσει το πρόσωπό τους».

Οι Γερμανοί σύμφωνα με έρευνα του Spiegel έχουν χάσει τον τρόπο να «ευχαριστιούνται». «Το γονίδιο της ευχαρίστησης συνεχώς ατροφεί - ξεχάσαμε να χαιρόμαστε τους εαυτούς μας» γράφουν οι ερευνητές. Η στάση, μάλιστα, των Γερμανών έναντι της Ελλάδας, είναι επίσης ζηλόφθονη. «Όταν εξοργιζόμαστε με τις υψηλές συντάξεις και τις μεγάλες διακοπές, προφανώς η ζήλια παίζει ρόλο», υποστηρίζουν. Γι’ αυτό οι Γερμανοί προτείνουν έναν κόσμο χωρίς απόλαυση, χωρίς χαρά. Μόνο μίσος, μίσος παντού, μίσος για όλους και όλα.