Η πτώση και η ανασύνταξη του τηλεοπτικού δικομματισμού
Στο Διαδίκτυο λίγες μέρες μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ένα βίντεο κάνει θραύση. Μιλά για την κρίση των ελληνικών ΜΜΕ καταλήγοντας με το ρητορικό ερώτημα αν τα Μέσα στη δημοκρατία της Ελλάδας εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οχι δεν πρόκειται για κάποιο ρεπορτάζ ελληνικού Μέσου, εγχώριου τηλεοπτικού σταθμού. Είναι ρεπορτάζ της εκπομπής Listening Post στο αγγλόφωνο κανάλι του δικτύου ΑΙ Jazeera.
Για τους παροικούντες στην αυλή των media δεν τίθεται καν ερώτημα. Ακόμη και μετά το αποτέλεσμα της 6ης Μάη οι αμετανόητοι των καναλιών, αφού συνήλθαν από την πρώτη σφαλιάρα, επέστρεψαν στη γνωστή τους τακτική. Της απευθείας γραμμής από τα κέντρα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Κι όμως ο τηλεοπτικός δικομματισμός κατέρρευσε μπροστά στα μάτια τους. Όλα όσα πρέσβευε η κυρίαρχη πολιτική γραμμή της τηλεόρασης και των πρωτοσέλιδων του Τύπου, όλους όσους προέβαλλαν, υποστήριζαν, προωθούσαν και επέβαλλαν οι επικυρίαρχοι της χειραγώγησης, έχασαν.
Αποδείχθηκε πως η «πραγματικότητα» που δημιουργεί το μνημόνιο, η πολιτική της τρόικας και της Ευρωπαϊκής'Ενωσης, το εγχώριο κεφαλαίο, νίκησε την «κατασκευή» που εκτόξευαν σε θανατηφόρες δόσεις καθημερινά τα media. Αποδείχθηκε πως τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης σε κανάλια και τηλεσχολιαστές- που τους επιτρέπουν να παζαρεύουν και να μεταπωλούν στην εξουσία τη δύναμη πειθούς και επιρροής- δεν ψηφίζουν στην κάλπη. Πως η τηλεθέαση δεν φέρνει και πολιτική στάση ή επιλογή ψήφου και δράσης.
Η αντίθεση που προκύπτει από την εκπεμπόμενη εικόνα στο ρεπορτάζ του ΑΙ Jazeera, από τη μια οι δρόμοι της σύγκρουσης με την κοινωνία στο Σύνταγμα όλο το προηγούμενο διάστημα, από την άλλοι οι κουστουμαρισμένοι σχολιαστές στα τηλεοπτικά δίκτυα, τα πρόσωπα και ο λόγος των Γιάννη Πρετεντέρη, Μπάμπη Παηαδημητρίου, Παύλου Τσίμα, Μανώλη Καψή με τους πολιτικούς καλεσμένους τους, είναι η απάντηση στο ερώτημα που εξαρχής θέτει το αραβόφωνο δίκτυο.
Τα media και οι καλοταϊσμένοι από τη διαπλοκή συμφερόντων υπάλληλοι τους, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους, προωθούσαν μνημόνια σκέψης και πολιτικής επιλογής. Δεν τους βγήκε. Τα media έχασαν. Όπως αποδεικνύεται λίγες μέρες μετά, ούτε αυτό τους πτόησε. Κατάφεραν, επανέφεραν την απευθείας σύνδεση με τα πολιτικά κέντρα συμφερόντων και σεναρίων, εκπέμπουν και πάλι τους στόχους των επιχειρηματικών συμφερόντων πίσω τους, υπέρ του μνημονίου, κατά της κοινωνίας.
Εμφανίζονται σαν μαριονέτες που κινούνται κατά πως τα αφεντικά τους διατάσσουν καθημερινά τα σενάρια προπαγάνδας και χειραγώγησης. Διαστρεβλώνουν πολιτικές δηλώσεις και θέσεις, θεαματικοποιούν συναντήσεις και διαβουλεύσεις, προσωποποιούν στάσεις και δραματοποιούν δηλώσεις τροϊκανών και στελεχών του ΔΝΤ. Και όσοι από τους τηλε-υπαλλήλους της media-κής διαπλοκής δεν έχουν κανένα ενδοιασμό, προσκαλούν και διαφημίζουντον φασισμό και ναζισμό μέσα από το στούντιο. Τυχαία είναι η πρόσκληση στους νεο- ναζιστές της Χρυσής Αυγής από τον Alpha και το ΣΚΑΙ την προηγούμενη εβδομάδα;
Η στάση των Μέσων είναι πιο ξεκάθαρη στον έντυπο Τύπο. Από τις εφημερίδες του ΔΟΛ και του Μπόμπολα, το Πρώτο θέμα στο οποίο οι φασιστικές απόψεις και τακτικές βρίσκουν φιλικό περιβάλλον ανασύνταξης, μέχρι και στις μικρότερες εφημερίδες, το κυρίαρχο ζήτημα που διατρέχει ως εφιάλτης το παρασκήνιο των ρεπορτάζ τους, είναι η αμφισβήτηση στην εφαρμογή του μνημονίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ.
Για τους παροικούντες στην αυλή των media δεν τίθεται καν ερώτημα. Ακόμη και μετά το αποτέλεσμα της 6ης Μάη οι αμετανόητοι των καναλιών, αφού συνήλθαν από την πρώτη σφαλιάρα, επέστρεψαν στη γνωστή τους τακτική. Της απευθείας γραμμής από τα κέντρα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Κι όμως ο τηλεοπτικός δικομματισμός κατέρρευσε μπροστά στα μάτια τους. Όλα όσα πρέσβευε η κυρίαρχη πολιτική γραμμή της τηλεόρασης και των πρωτοσέλιδων του Τύπου, όλους όσους προέβαλλαν, υποστήριζαν, προωθούσαν και επέβαλλαν οι επικυρίαρχοι της χειραγώγησης, έχασαν.
Αποδείχθηκε πως η «πραγματικότητα» που δημιουργεί το μνημόνιο, η πολιτική της τρόικας και της Ευρωπαϊκής'Ενωσης, το εγχώριο κεφαλαίο, νίκησε την «κατασκευή» που εκτόξευαν σε θανατηφόρες δόσεις καθημερινά τα media. Αποδείχθηκε πως τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης σε κανάλια και τηλεσχολιαστές- που τους επιτρέπουν να παζαρεύουν και να μεταπωλούν στην εξουσία τη δύναμη πειθούς και επιρροής- δεν ψηφίζουν στην κάλπη. Πως η τηλεθέαση δεν φέρνει και πολιτική στάση ή επιλογή ψήφου και δράσης.
Η αντίθεση που προκύπτει από την εκπεμπόμενη εικόνα στο ρεπορτάζ του ΑΙ Jazeera, από τη μια οι δρόμοι της σύγκρουσης με την κοινωνία στο Σύνταγμα όλο το προηγούμενο διάστημα, από την άλλοι οι κουστουμαρισμένοι σχολιαστές στα τηλεοπτικά δίκτυα, τα πρόσωπα και ο λόγος των Γιάννη Πρετεντέρη, Μπάμπη Παηαδημητρίου, Παύλου Τσίμα, Μανώλη Καψή με τους πολιτικούς καλεσμένους τους, είναι η απάντηση στο ερώτημα που εξαρχής θέτει το αραβόφωνο δίκτυο.
Τα media και οι καλοταϊσμένοι από τη διαπλοκή συμφερόντων υπάλληλοι τους, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους, προωθούσαν μνημόνια σκέψης και πολιτικής επιλογής. Δεν τους βγήκε. Τα media έχασαν. Όπως αποδεικνύεται λίγες μέρες μετά, ούτε αυτό τους πτόησε. Κατάφεραν, επανέφεραν την απευθείας σύνδεση με τα πολιτικά κέντρα συμφερόντων και σεναρίων, εκπέμπουν και πάλι τους στόχους των επιχειρηματικών συμφερόντων πίσω τους, υπέρ του μνημονίου, κατά της κοινωνίας.
Εμφανίζονται σαν μαριονέτες που κινούνται κατά πως τα αφεντικά τους διατάσσουν καθημερινά τα σενάρια προπαγάνδας και χειραγώγησης. Διαστρεβλώνουν πολιτικές δηλώσεις και θέσεις, θεαματικοποιούν συναντήσεις και διαβουλεύσεις, προσωποποιούν στάσεις και δραματοποιούν δηλώσεις τροϊκανών και στελεχών του ΔΝΤ. Και όσοι από τους τηλε-υπαλλήλους της media-κής διαπλοκής δεν έχουν κανένα ενδοιασμό, προσκαλούν και διαφημίζουντον φασισμό και ναζισμό μέσα από το στούντιο. Τυχαία είναι η πρόσκληση στους νεο- ναζιστές της Χρυσής Αυγής από τον Alpha και το ΣΚΑΙ την προηγούμενη εβδομάδα;
Η στάση των Μέσων είναι πιο ξεκάθαρη στον έντυπο Τύπο. Από τις εφημερίδες του ΔΟΛ και του Μπόμπολα, το Πρώτο θέμα στο οποίο οι φασιστικές απόψεις και τακτικές βρίσκουν φιλικό περιβάλλον ανασύνταξης, μέχρι και στις μικρότερες εφημερίδες, το κυρίαρχο ζήτημα που διατρέχει ως εφιάλτης το παρασκήνιο των ρεπορτάζ τους, είναι η αμφισβήτηση στην εφαρμογή του μνημονίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ.