Ε, λοιπόν, ο ελληνικός λαός μίλησε. Και μίλησε με μια φωνή πολύ δυνατή. Ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει τη βαρβαρότητα στη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του, δεν θέλει το ξεπούλημα της χώρας του επειδή το θέλουν η Μέρκελ και οι αγορές, δεν θέλει αυτό το διεφθαρμένο και ένοχο πολιτικό σύστημα, δεν θέλει τις αγορές πάνω από το κεφάλι του, δεν θέλει τα αγοραία συμφέροντα να είναι πάνω από την ανθρώπινη αξία, την κοινωνία και την πολιτική.

Μίλησε με πολλά «όχι», που όμως τα «ναι» συνεπάγονται αυτονόητα. Ακόμη κι αν κάποιοι κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Τα μηνύματά του είναι πολλά, ηχηρά, ξεκάθαρα. Και προς το εσωτερικό και προς το εξωτερικό. Μα ένα είναι αυτό που ξεχωρίζει. Ότι ελπίζει, είναι εδώ, δεν πέθανε, δεν αλλοτριώθηκε, δεν φοβήθηκε. Ελπίζει. Παρά τους ποικιλώνυμους μπαμπούλες που του έκατσαν στο σβέρκο τα τελευταία χρόνια.

Μερικοί προσπάθησαν αυτό το πολλαπλό μήνυμά του να το μπασταρδέψουν, ακόμη και να το αλλοιώσουν. Να το θέσουν μπροστά στη γνωστή ανήθικη τακτική των εκβιαστικών διλημμάτων ή και των ωμών εκβιασμών. Να του πουν ότι δεν πέταξε από τη ζωή του τις πολιτικές που τον καταδυναστεύουν. Ακούμε όλες τις ημέρες μεγαλοδημοσιογράφους και παράγοντες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μας λένε ότι το πρόβλημα στη χώρα είναι η ακυβερνησία. Και εννοούν, τη μη διακυβέρνηση με τους ίδιους όρους, με τους όρους της υποταγής, της εξόντωσης και του μνημονίου. Μας λένε ότι το λαϊκό μήνυμα είχε λίγο απ’ όλα. Και ολίγον από αντιμνημόνιο, και ολίγον από μνημόνιο, και ολίγον από φόβο, και ολίγον από σύγχυση. Και εντέλει, εκεί ήθελαν να καταλήξουν εξ’ αρχής, αλλά τα δεδομένα δεν ήταν ευνοϊκά, ότι ο λαός είπε, με βάση αυτή τη «σούπα» να κυβερνήσουν όλοι μαζί. Για να κάνουν και πάλι κουμάντο οι γνωστοί. Εκείνοι που εφάρμοσαν τη βαρβαρότητα, χωρίς καν να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό. Εκείνοι που υπέγραψαν και εφάρμοσαν το πρώτο μνημόνιο, χωρίς καν να ψηφίσει η βουλή, παρέα με εκείνους που συνυπέγραψαν στη συνέχεια τη βαρβαρότητα. Εκείνοι που υπέγραφαν επιστολές υποταγής προς τη Μέρκελ και τις αγορές , χωρίς να ρωτήσουν τον Έλληνα. Οι ίδιοι που στη συνέχεια μάς έκαναν τους θιγμένους όταν τους ζητήθηκε να υπογράψουν άλλες επιστολές, κατά την ετυμηγορία του λαού, και να τονίζουν ότι δεν έχουν τη λαϊκή έγκριση για τη στήριξη του μνημονίου. Προσέξτε την ανήθικη υποκρισία: έβαλαν τις υπογραφές τους στις συμφωνίες υποταγής των Ελλήνων και της Ελλάδας, χωρίς να ρωτήσουν κανένα, καταλύοντας κάθε έννοια Δημοκρατίας, αλλά εμφανίστηκαν «προσβεβλημένοι» επειδή τους ζητήθηκε να τις πάρουν πίσω, όπως πήραν εντολή από το λαό! Πόσο «ευαίσθητους» ηγήτορες είχε ο ελληνικός λαός…

Δεν πέρασαν παρά 24 ώρες από το λαϊκό ράπισμα στις πολιτικές της υποτέλειας, και εκείνοι που ο λαός τούς έδειξε την πόρτα ως τους καταστροφείς του, άρχισαν να παίρνουν πάλι τις θέσεις τους στα πάνελ των εκβιαστών της κοινής γνώμης και να θυμίζουν ότι όχι μόνο είναι εδώ, παρά τη λαϊκή θέληση, αλλά θέλουν να επιβάλλουν και τη «λύση»! Δεν ακούσαμε μόνο τον Α. Σαμαρά και τον Ε. Βενιζέλο να «παίρνουν πρωτοβουλίες», δεν είδαμε μόνο αυτούς και πάλι να θέτουν με ανήθικο τρόπο εκβιαστικά διλήμματα, αλλά είδαμε και μια σειρά από στελέχη τους να περιφέρονται στα τηλεοπτικά κανάλια όχι μόνο ως… «θριαμβευτές» αλλά και ως τιμητές!!! Πόσους Γεωργιάδηδες και Ντινόπουλους, πόσους Όθωνες και Τσιόκες δεν είδαμε! Να «συντρίβουν» τους αντιπάλους, κυρίως της αριστεράς, αλλά και τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Μπας και δεν κατάλαβαν τι συνέβη; Μπας και νόμισαν ότι βγήκαν σώοι απ’ αυτοί τη μάχη των Ελλήνων; Μπας και πίστεψαν ότι κρατούν τρόπαια; Μπα, όχι. Ξέρουν καλά τι συνέβη. Ξέρουν ότι το 43% του ΠΑΣΟΚ έγινε 13% και η άλλη «νομέας» της εξουσίας, η ΝΔ, αντί να εισπράξει, έπιασε το 18%. Για να καταλάβουν κι οι δύο ότι είναι ανεπιθύμητοι με τις πολιτικές τους. Απλά, ήθελαν να δείξουν τον «τσαμπουκά» του «ιδιοκτήτη» της χώρας στους Έλληνες. Να θυμίσουν ότι αυτοί είναι εδώ, και επενδύουν στο θράσος τους και στην προσπάθεια να επιβληθούν, να τρομάξουν τον Έλληνα. Με το ίδιο θράσος προσπάθησαν να πείσουν, απευθυνόμενοι στο θυμικό των λαϊκών ανθρώπων, ότι η χώρα μένει ακυβέρνητη, με όποιες συνέπειες, επειδή η αριστερά δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της! Μα ποιοι μίλησαν για ακυβερνησία; Εκείνοι που παρέδωσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στους ξένους, πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Ξέχασαν επίσης να μας πουν ότι η «προσφορά» της στήριξης μιας οικουμενικής κυβέρνησης θα πρέπει να συνδυάζεται με μια πολιτική. Με ποια πολιτική, λοιπόν; Οι 149 γαλαζοπράσινοι ποια πολιτική θα ψηφίζουν μέσα στη βουλή; Θα κάνουν ρήξη με τις δυνάμεις των δυναστών της χώρας; Γιατί δεν το έκαναν όταν κυβερνούσαν μόνοι τους με 250 βουλευτές; Θα το κάνουν τώρα, στηρίζοντας μια άλλη πολιτική; Σε πόσο ανόητους ανθρώπους θεωρούν ότι απευθύνονται;

Η «προθυμία» τους έχει την εξήγησή της: βγήκαν με λαϊκή εντολή από την πόρτα και αξίωσαν να μπουν με κόλπο από παράθυρο, παρά τη λαϊκή θέληση, σα να μην υπήρξε ποτέ η Κυριακή 6 Μαΐου. Και το έκαναν αυτό, επειδή έχουν τις ομηρείες τους στη Μέρκελ και τις αγορές. Και επιπλέον επειδή έχουν μάθει να συντρίβουν την έννοια, την ουσία της Δημοκρατίας. Μίλησε ο λαός; Και τι έγινε; Ο πολύς Άδωνις Γεωργιάδης σε μια από τις πολλές συνεντεύξεις των ημερών, ανέκραξε: «Και τι είπε δηλαδή ο λαός; Έδωσε 16% στον ΣΥΡΙΖΑ, ε, και; Και σε μας 18%»! Τόσος σεβασμός στο λαό, στην πλάτη του οποίου ζουν όλοι τούτοι. Δεν είδε τίποτε!

Πώς μοιάζουν, πώς ερμηνεύονται όλοι αυτοί οι εκβιασμοί, οι θρασείες δηλώσεις, οι γεμάτες αμετροέπεια; Απλά, είναι οι έσχατες κινήσεις αντίστασης ενός πολιτικού συστήματος που βρίσκεται στο νεκροκρέβατο της ιστορίας… Προσπαθεί να κρατήσει όσα και όπως μπορεί. Και αν ο λαός δεν μας κάνει, μπορούμε και να τον αλλάξουμε. Να αλλάξουμε και την ιστορία, εφόσον δεν μας βολεύει…

Εκβίασαν και εκβιάζουν. Ανέσυραν πολλούς μπαμπούλες. Από την ακυβερνησία, μέχρι τις καταθέσεις των Ελλήνων που θα χαθούν! Τα έλεγαν και στην εποχή του ψυχρού πολέμου. «Οι κομμουνιστές θα σας πάρουν τα σπίτια και τα κορίτσια»!

Μας είπαν, 24 ώρες μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ότι… ακυρώθηκε το 50% των κρατήσεων των τουριστών! Α, φαίνεται ο τουρίστας από τη Γερμανία ή την Αγγλία, που μαζεύει χρήμα και κούραση όλο το χρόνο για να περάσει 15 μέρες στη θάλασσα, ρωτάει πρώτα ποια κυβέρνηση και ποιος πρωθυπουργός υπάρχει, πριν πάει να κολυμπήσει!

Μας είπαν για τον κίνδυνο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Μα ξέχασαν ότι τον κίνδυνο αυτό τον ανέφεραν κάθε φορά που ήθελαν να περάσουν νέα μέτρα, ώστε να υποχρεώσουν τον Έλληνα να σκύψει το κεφάλι; Κυρίως όμως «ξέχασαν» να μας πουν ότι διαδικασία εξόδου δεν υπάρχει από την ευρωζώνη! Αλλά ούτε και στο συμφέρον της ίδιας της ευρωζώνης θα ήταν να φύγει η Ελλάδα. Το θύμισε ο άλλοτε πρόεδρος της Κομισιόν Πρόντι. Το θύμισε το ίδιο το εργαλείο των εκβιαστών των αγορών Fitch, που ξεκαθάρισε ότι αν η Ελλάδα έβγαινε από την ευρωζώνη, θα κατέρρεε το σύστημα. Μαζί και το σύμπαν, γιατί μετά ποιος θα πλήρωνε τα δάνεια; Ξέχασαν πολλά να μας πουν… Ότι οι καλύτεροι υποστηρικτές της παραμονής στην ευρωζώνη είναι οι ίδιοι που υποτίθεται ότι μας απειλούν με έξοδο!

Μας είπαν και άλλα πολλά. Ότι αν δεν τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας δεν θα πάρουμε άλλες δόσεις. Και τι θα γίνουμε; Πώς θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις; Δεν μας είπαν όμως ποιες δεσμεύσεις; Υπάρχουν δεσμεύσεις της Ελλάδας; Το πρώτο μνημόνιο δεν ψηφίστηκε καν ως νόμος του κράτους! Κατά συνέπεια, ό,τι προκύπτει απ’ αυτό, δεν είναι μόνο ανήθικο, είναι και παράνομο. Προσωπικές δεσμεύσεις, χωρίς εξουσιοδότηση όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και της ίδιας της βουλής ανέλαβαν οι κυβερνώντες τα δύο τελευταία χρόνια. Πώς ξέχασαν να μας το πουν;

Κι ακόμη, γιατί τόσο ξεδιάντροπα εκβιάζουν με νέα ψέματα; Γιατί λένε ότι αν δεν πάρουμε τις δόσεις δεν θα λειτουργήσει το κράτος; Ας παρουσιάσουν τα στοιχεία. Τι έσοδα έχουμε ως Ελλάδα, τι πρέπει να πληρώνουμε κάθε μήνα. Μας φτάνουν; Μας φτάνουν και περισσεύουν, αν δεν πληρώνουμε όλα τούτα για τα οποία δεσμεύτηκαν αυθαίρετα, παράνομα, αντιδημοκρατικά και ανήθικα τα δύο τελευταία χρόνια. Τα έσοδα τους κράτους από την ελληνική «αγορά», υπερκαλύπτουν τις ανάγκες. Περισσεύουν να δίνουμε και κάτι για τα σκάρτα όπλα που μας πουλούσαν οι δανειστές, ακόμη και για μέρος των πανωτοκίων.

Μας λένε, ακόμη, ότι αν δεν πάρουμε… τη δόση μας, δεν θα έχουμε χρήμα να κινηθούμε. Και αποκρύπτουν με ανήθικο τρόπο ότι από τα χρήματα που μας «δανείζουν», μόνο το 19% έρχεται στη χώρα και το 81% προκρατείται για τα πανωτόκια και μόνο! Για τα δάνεια που μας έδωσε η Μέρκελ με επιτόκιο 4-4,5%, όταν αυτή αγόραζε το χρήμα με κάτι λιγότερο από 0,01% επιτόκιο! Ούτε διαπραγμάτευση κάναμε για «σκόντο»… Τοκογλύφοι χειρότεροι κι από τους Άγγλους τραπεζίτες του 1825, στο δεύτερο δάνειο του αγώνα. Οι ρακένδυτοι και ευρισκόμενοι σε εμφύλιες συγκρούσεις αγωνιστές, που δεν εκπροσωπούσαν καν κράτος, κατάφεραν να συμφωνήσουν να έλθει στην Ελλάδα το 50% των ποσών των δανείων. Εμείς, σήμερα, παίρνουμε μόλις το 19%... Χωρίς καν αξιοπρέπεια οι ηγήτορες μας…

Θα ακούσουμε και για πολλούς άλλους εκβιασμούς. Αν πάμε σε νέες εκλογές, μπορεί να δούμε να καθυστερούν ακόμη και οι πληρωμές των συντάξεων. Για να εκβιαστούν συναισθηματικά οι χιλιάδες συνταξιούχοι – ψηφοφόροι. Και να τρομάξουν ώστε να κάνουν το «χρέος» τους…

Οι Έλληνες έδωσαν το μήνυμά τους. Κι αυτό στ’ αλήθεια στρίμωξε την Ευρώπη, δεν στρίμωξε την Ελλάδα. Γιατί, απλά, άλλαξε το κλίμα στη Γηραιά Ήπειρο. Όλες τις μέρες προ των εκλογών τα μεγάλα κανάλια μάς έλεγαν ότι όλη η Ευρώπη αναμένει την Ελλάδα. Όταν το αποτέλεσμα ήλθε, ξέχασαν να μας πουν ότι πήρε το μήνυμα η Ευρώπη. Γιατί είδε ένα λαό που τον σταυρώνουν, να μη δέχεται άλλη ταπείνωση. Και να χρεώνει τις ευθύνες εκεί που πρέπει. Ακόμη και σύμβουλοι της Μέρκελ, που αμφισβητείται πολύ έντονα στη Γερμανία, εισηγούνται να αλλάξει η σκληρή πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Όχι επειδή είναι φιλεύσπλαγχνοι, αλλά επειδή δεν βγαίνει τίποτε. Όταν μαζεύεις το χρήμα από ένα τόπο, χωρίς να του δίνεις τη δυνατότητα να παράξει πλούτο, πώς θα εισπράξεις; Για τον ίδιο λόγο ακόμη και οι δανειστές μας αντιδρούν. Γι αυτό υπάρχει και εσωτερικό πρόβλημα από τα δεξιά (κι όχι μόνο τ’ αριστερά) της Μέρκελ στο εσωτερικό της πεδίο.

Όποια επιλογή κι αν έκανε ο κάθε Έλληνας, με το μήνυμα της 6ης Μαΐου, γεννήθηκε η ελπίδα. Αυτήν που προσπαθούν να σβήσουν τώρα εκείνοι που αντιστέκονται για να διατηρήσουν την ιδιοκτησιακή σχέση με την εξουσία.... Λένε ότι δεν καταλάβαμε