Η Τατιάνα Μπουκτογιάροβα, με αυτό το μακρόσυρτο α και το παχύ ρ στο όνομα, είναι στημένη μπροστά στη φωτογραφική μηχανή της Σήμανσης και σχεδόν πνίγει ένα ειρωνικό χαμόγελο. Η φωτογραφία θα κυκλοφορήσει λεπτά μόλις αργότερα, για να αναγνωριστεί το πρόσωπο της πόρνης που έσπειρε τον θάνατο.

Όταν πήρα τις φωτογραφίες στάθηκα για ώρα για ν’ αποφασίσω αν έπρεπε να τις δημοσιεύσω. Η δημοσίευση εξυπηρετούσε από τη μία το δημόσιο συμφέρον: την αναγνώρισή της από πιθανά θύματα. Αλλά και τον παραδειγματισμό, όπως άφηνε να εννοηθεί η εισαγγελική εντολή. Μια πόρνη, δεμένη πίσω από το άλογο της σύγχρονης ενημέρωσης, σέρνεται στα σοκάκια όπου έχουν παραταχθεί τα βλέμματα των περίεργων, όσων ανησυχούν αλλά και όσων υποκρίνονται. Η διαπόμπευση της Τατιάνας, αυτή η περιφορά του φόβου και της απειλής, την ώρα που η Ελλάδα, ζώντας τη δική της εκπόρνευση, τον καθημερινό βιασμό και την αρρώστια, πορεύεται προς τις εκλογές.

Δεν υπήρξε καμία φωτογραφία του προαγωγού, ούτε όσων δημιούργησαν έναν παράνομο Οίκο Ανοχής, με την ανοχή προφανώς των ελεγκτικών αρχών. Ποιον νοιάζει ποιοι σέρνονται μέσα στα βρόμικα σεντόνια; Οι δικές τους πουτάνες είναι καθαρές και πολυτελείας.

Δεν ξέρω την Τατιάνα, αλλά δεν έχει καμιά σημασία. Όλες οι Τατιάνες έχουν την ίδια ιστορία. Την έχω δει στη δουλειά να εξελίσσεται ως προσωπικό δράμα που καταλήγει κοινωνική προσβολή. Η Τατιάνα προφανώς ξεκίνησε από κάποιο σημείο της Ρωσίας των παλιών μεγάλων πολιτικών υποσχέσεων. Οι εγγονές του Στάλιν, πόρνες στα κρεβάτια της Δύσης.

Κάποιος επώνυμος, όχι ανώνυμος όπως η ίδια, πρότεινε στην Τατιάνα να την πάει εκεί όπου θα μπορούσε να περάσει καλά. Στην Ελλάδα. Εκείνη δέχτηκε. Μπήκε σ’ ένα λεωφορείο και λίγο πριν από τα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας βγήκε. Κάποιος με όνομα κι επίθετο από τις ελληνικές αρχές έκανε τα στραβά μάτια για να περάσει προς την ελληνική πλευρά. Εκεί ξαναμπήκε στο λεωφορείο και κατευθύνθηκε προς την Αθήνα. Εκεί κάποιος άλλος επώνυμος άρπαξε απ’ τα μαλλιά την ανωνυμία της μαζί με το κορμί της και την έριξε σε ένα κρεβάτι. Κάποιος άλλος επώνυμος ίσως την πήγε σε κλινική γονιμότητας για να δώσει τα ωάρια της σε επώνυμους γιατρούς για να τεκνοποιήσουν άτεκνα, καθωσπρέπει ζευγάρια. Έμεινε άρρωστη αρκετές μέρες από τις ενέσεις ορμονοθεραπείας, αλλά τα λεφτά ήταν σαν να έπαιρνε 50 πελάτες.

Το μπουρδέλο όπου δούλευε η Τατιάνα ήταν παράνομο. Αλλά κάποιοι επώνυμοι αστυνομικοί φρόντιζαν να δουλεύει σωστά. Η Τατιάνα είχε HIV, αλλά κάποιοι φρόντιζαν να μην ελεγχθεί ποτέ. Κάθε φορά που κάποιος απαιτούσε σεξ χωρίς προφυλακτικό -ο ίδιος και όχι η Τατιάνα-, το ποσό ανέβαινε αρκετά ευρώ.

Ρώτησα κάποτε στην Γκάνα μια νεαρή πόρνη που δεχόταν να κάνει έρωτα χωρίς προφυλακτικό γιατί το κάνει και μου απάντησε «ξέρω πως θα πεθάνω. Με περισσότερα λεφτά δεν θα πεθάνω από πείνα». Είμαι σίγουρος πως η Τατιάνα θα είχε την ίδια απάντηση. Και δεν ξέρω πόσοι απ’ όλους εμάς έχουν την απαίτηση να έδειχνε υπευθυνότητα. Ακούγεται ωραίο, αλλά την ανάγκη για ευθύνη τη δημιουργούν τα πράγματα γύρω σου. Πού να βρεθεί η ευθύνη ανάμεσα στα σωματικά υγρά, τη βρόμα, τα σεντόνια των πολλών, την κακοποίηση; Από ποιον την πήρε για να την επιστρέψει;

Κάπως έτσι η Τατιάνα θύμα επωνύμων και με επώνυμους πελάτες ίσως, πέρασε στην επωνυμία. Με καμιά δεκαριά φωτογραφίες που έπρεπε να δημοσιευτούν για το δημόσιο καλό. Ο νταβατζής, μέσω κάποιου επώνυμου δικηγόρου, θα τη βγάλει λάδι, αφού θα ισχυριστεί πως δεν ήξερε. Τους επόμενους μήνες θ’ ανοίξει άλλο Οίκο Ανοχής, μπορεί και τον ίδιο, με την άδεια κάποιων με όνομα κι επώνυμο από τις ελληνικές αρχές.

Για όσους έχουν δει τις φωτογραφίες της Τατιάνας Μπουκτογιάροβα αυτό το ειρωνικό χαμόγελο, που, ναι, ίσως και να κοροϊδεύει την κοινωνία, είναι η απάντηση που δεν μπορεί να δώσει. Οι φωτογραφίες της Τατιάνας δεν ήταν αναγκαίες .Η ταυτοποίησή της μπορούσε να γίνει με άλλα στοιχεία. Η διαπόμπευση είναι το άλλοθι της υποκρισίας.

Στα χέρια διαφόρων, με όνομα κι επίθετο που δεν θα μάθουμε ποτέ, η Τατιάνα έγινε μια πόρνη με όνομα κι επίθετο. Βγήκε από την τρώγλη και απέκτησε τα δραματικά λεπτά της δημοσιότητάς της. Στη διάρκεια της ιστορίας που έγραψε πάνω στα κρεβάτια της ανάγκης της πέρασαν από την Ελλάδα πολλοί υπουργοί Δημόσιας Τάξης, ή όπως αλλιώς λέγεται. Και αυτοί με όνομα και επίθετο. Ίσως γι’ αυτό γελάει με ειρωνεία η Τατιάνα Μπουκτογιάροβα. Πόρνη που καταλαβαίνει την πορνεία.