«Πανευρωπαϊκή λιτότητα», είπατε; Όχι ακριβώς... Στη Γερμανία σπάνε ρεκόρ οι καταθέσεις, γίνεται ... πάρτι με τις αποδοχές των τραπεζιτών, αλλά αυξάνονται – έπειτα από χρόνια- και οι μισθοί των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του Δημοσίου.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ομοσπονδιακή τράπεζα της χώρας, η Bundesbank, αλλά και στατιστικές που εμπεριέχονται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Έθνος», η χώρα της Άνγκελα Μέρκελ αρχίζει να διανύει περίοδο «παχιών αγελάδων».

Χαρακτηριστικό το σχόλιο της εφημερίδας Hamburger Abendblatt: «Οι Γερμανοί είναι τόσο πλούσιοι όσο ποτέ άλλοτε».

Πολλές παράμετροι συμβάλλουν, βεβαίως, σε αυτό. Ανάμεσά τους, σημαντικό είναι το ειδικό βάρος που προσλαμβάνει η δυνατότητα της γερμανικής οικονομίας να αποκομίζει οφέλη από τον τρόπο με τον οποίο το Βερολίνο «έπλασε» την Ευρωζώνη. Εν ολίγοις, αυτό που συνήθως οι οικονομολόγοι προσδιορίζουν με τη φράση «τα ελλείμματα του Νότου φτιάχνουν τα γερμανικά πλεονάσματα».

Αυξήσεις σε πολλούς κλάδους – και στο γερμανικό Δημόσιο

Να τι γίνεται, λοιπόν, στη Γερμανία, την ώρα κατά την οποία το Βερολίνο υποχρεώνει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες να υπομένουν λιτότητα – από ... αισθητή μέχρι και αφόρητη, κατά περίπτωση:

Πρώτον: Στο τέλος του 2011 οι τραπεζικές καταθέσεις έφθασαν τα 4,7 τρισεκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό συνιστά ιστορικό ρεκόρ, αλλά και αύξηση κατά 149 δισεκατομμύρια ευρώ, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Δεύτερον: Έπειτα από πολλά – περίπου δέκα- χρόνια «παγωμένων» μισθών και μέτρων «εσωτερικής υποτίμησης», αρχίζουν πάλι να δίνονται αυξήσεις σε πολλές κατηγορίες εργαζομένων.

Αυτό βεβαίως συχνά γίνεται υπό την πίεση κινητοποιήσεων που κάνουν τα Συνδικάτα, τα οποία διαισθάνονται ότι κατέφθασε -πάλι- η ώρα των διεκδικήσεων.

Προσφάτως το Συνδικάτο των μεταλλουργών IG Metall, το οποίο εκπροσωπεί πάνω από τρία εκατομμύρια ανθρώπους, πέτυχε αύξηση ύψους 4,3%, τη μεγαλύτερη της τελευταίας 20ετίας στον κλάδο.

Ελαφρώς μεγαλύτερη – 4,5%- μισθολογική αύξηση εξασφάλισε στους εργαζόμενους της χημικής βιομηχανίας το Συνδικάτο IG BCE. Νωρίτερα, κατά τους περασμένους μήνες, αυξήσεις είχαν κερδίσει εργαζόμενοι σε πολλούς σε τομείς του Δημοσίου, καθώς και στις τηλεπικοινωνίες.

Τρίτον: Έχει «ανάψει» το ... πάρτι στις τάξεις των τραπεζιτών! Το εποπτικό συμβούλιο της Commerzbank, της δεύτερης μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας, αποφάσισε προ ημερών να καταργήσει το ανώτατο όριο που είχε τεθεί στους μισθούς των διευθυντικών της στελεχών. Το πλαφόν ήταν 500.000 ευρώ ετησίως, αλλά ανήκει πλέον στο παρελθόν..

Κι όλα αυτά, ενώ το χρέος έχει ανέβει στο 81,2%

Έτσι ο Μάρτιν Μπλέσινγκ, διευθύνων σύμβουλος της Commerzbank, θα δει τις αποδοχές του να υπερβαίνουν το ποσό του 1,3 εκατομμυρίου ευρώ, ετησίως. Λιγότερο ευτυχισμένοι είναι πάντως οι μέτοχοι, οι οποίοι ακόμη αναμένουν να τους καταβληθούν τα μερίσματα.

Υπενθυμίζεται ότι στις γερμανικές τράπεζες, της Commerzbank συμπεριλαμβανομένης, έχει δοθεί άφθονο κρατικό χρήμα ως «αιμοδοσία διάσωσης», αρχής γενομένης από το 2008. Έτος κατά το οποίο η χρηματοπιστωτική κρίση ... ταξίδεψε από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Εντός κλίματος ήταν λοιπόν και η πρόσφατη, γνωστή απόφαση της ίδιας της Ανγκελα Μέρκελ να αυξήσει το μισθό της κατά 5,7%, μέχρι τον Αύγουστο του 2013.

Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως όλα αυτά συντελούνται σε μια εποχή που δεν χαρακτηρίζεται από την καθήλωση του δημόσιου χρέους της Γερμανίας.

Το χρέος, το οποίο ήταν 64,9% κατά το 2007, το 2011 «έκλεισε» στο 81,2% του ΑΕΠ. Δηλαδή κατά 21,2 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο από τα «επιτρεπτά» όρια, για την τήρηση των οποίων το Βερολίνο ... κουνά το δάκτυλο σε όλη την Ευρώπη. Υπενθυμίζεται δε ότι η Γερμανία δανείζεται σε επιτόκια απειροελάχιστα, ενίοτε δε και αρνητικά.

Εδώ μάλλον ταιριάζουν δυο ρητά. «Το δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις», αλλά και το «όποιος έχει το μαχαίρι, κόβει όπως θέλει το πεπόνι»!

Πηγη