του Γιωργου Παπαδοπουλου - Τετραδη
Σκεφτομαι,οτι το προβλημα της χωρας εξακολουθει και ειναι η νοοτροπια της συντριπτικης πλειονοτητας των κατοικων,ανεξαρτητως ιδεολογιας και πολιτικης,που τοποθετει καθενας τον εαυτο του.Κανω αυτον τον διαχωρισμο γιατι αλλο πραγμα ειναι να δηλωνει κανεις δεξιος,αριστερος,δημοκρατης,προοδευτικος,ριζοσπαστης,επαναστατης,συντηρητικος,κομμουνιστης,διεθνιστης,οικολογος και αλλο πραγμα τι στην πραγματικοτητα ειναι.
Τους ανθρωπους εγω τους κρινω απο το τι κανουν στην καθημερινη τους ζωη.Απο τη νοοτροπια τους και τη συμπεριφορα τους στους δικους τους ,τους γυρω τους και στους ξενους.Απο το πώς ζουν,με λιγα λογια.Αυτο ειναι το κριτηριο μου για να καταταξω καποιον σε μια κατηγορια.
Η ιδια η ζωη μου εχει αποδειξει επανειλημενως (επανειλημενα στην επαναστατικη),οτι το τι δηλωνει καθενας σπανιως εχει σχεση με το τι ειναι.Αντιθετα (εδω συγχωρειται η δημοτικια) μαλιστα,οσο πιο ριζοσπαστης και επαναστατης δηλωνει οτι ειναι κανενας τοσο μεγαλυτερες ειναι οι πιθανοτητες να κρυβει μεσα του εναν συντηρητικο αυταρχικο εξουσιαστη.Ο οποιος μαλιστα εμφανιζεται μολις εξασφαλιστει η πρωτη καρεκλα - ή αλλη θεση - εξουσιας.
Αντιστοιχως (εδω το αντιστοιχα θα εμοιαζε με το ευτυχά) οσο πιο πολλα λεει κανεις τοσο μεγαλυτερη ειναι η βεβαιοτητα,οτι τα λογια του ειναι κενα περιεχομενου.Επισης,οσο πιο φανφαρονικες ειναι οι λεξεις του τοσο μεγαλυτερες ειναι οι πιθανοτητες να προκειται περι αερολογιων.
Δεν ειναι η πρωτη,αλλα η νιοστη φορα που μου ερχονται στο μυαλο ολα αυτα.Οπως και η δημοκρατικοτητα καθενος,που στην καθημερινη του ζωη οι κινησεις του - απο την κυκλοφοριακη του αγωγη μεχρι τον τροπο που συμπεριφερεται στο δρομο και στη δουλεια του,στους σερβιτορους και στην ουρα της στασης - φανερωνουν συνηθως εναν αγενη και αντικοινωνικο ατομιστουλη,εως και εναν μικρο σατραπη.
Και δεν εκπλησσομαι ποτέ,που ανθρωποι με την ιδια νοοτροπια δηλωνουν διαφορετικες πολιτικες τοποθετησεις και υπερασπιζονται διαφορετικες ιδεολογιες.
Σχεδον παντα ολα αυτα μαρτυρουν βαθεια καταπιεση και εντονα συμπλεγματα κατωτεροτητας.Ελλειψη κοινωνικης αγωγης.Παντελη απουσια αστικης κοινωνικης συνειδησης.Αγνοια κανονων αλληλοσεβασμου συμβιωσης.Κυριως,μαρτυρουν ανωριμοτητα.Δεδομενου οτι το αυγο εκανε την κοτα δεν εχω απορια για τον υπαιτιο αυτης της αντικοινωνιας,που ζουμε.
Πισω απο το παιδι αναζητηστε τον γονιο,αναζητηστε το σχολειο,αναζητηστε αυτον που βαζει τους κανονες του παιχνιδιου.Αυτον που εχει την ισχυ να εξουσιαζει και να εκβιαζει.Ειτε με την ισχυ της θεσης ειτε με την ισχυ της τσεπης.Επειδη αυτος που εχει την ισχυ δεν εχει κανενα ελαφρυντικο και κανενα αλλοθι.Ο γονιος,ο δασκαλος,ο εργατικος και ο πολιτικος ταγος και ο οικονομικος εξουσιαστης ειναι ταυτοχρονως και η κοτα και τ αυγο.Και η κοινωνια ολοκληρη ειναι ομηρος τους.Και τιποτε δεν θα αλλαξει ποτέ εδω - και πουθενα αλλού - αν καποιος ή καποιοι απ ολα αυτα τα αυγα δεν σπασουν μια μερα τον φαυλο κυκλο.Αν δεν αποφασισουν οτι η μεχρι τωρα νοοτροπια τους ειναι καταστροφικη γιατι ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ την κοινωνια.ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ την επωφελη συμβιωση.Οχι οποια συμβιωση.ΤΗΝ ΕΠΩΦΕΛΗ για το μεγαλο πληθος του συνολου.Αυτο ειναι κοινωνια.
Μου ηρθαν ολα αυτα στο μυαλο εντονα,ακουγοντας τις αρλουμπολογιες διαφορων νεων υπουργων,διαφορων νεων ριζοσπαστων,διαφορων μονιμων επαναστατων,διαφορων γνωστων απατεωνων και κλεφτων της περιουσιας του λαου,διαφορων θρασυτατων παραγοντων της ζωης του τοπου και διαφορων ψευτων.Επιπλεον,μου ηρθαν στο μυαλο εντονα,γιατι κυκλοφορωντας,οπως παντα στους δρομους συναντησα σε καθε βημα την ιδια νοοτροπια και την ιδια συμπεριφορα μιας αντικοινωνικης κοινωνιας.Η οποια,ειναι φανερο,οτι χρειαζεται ενα παρα πολυ ισχυρο τρανταγμα για να αλλαξει και να παει παραπερα.Τα ηδη υπο εξελιξη βασανα της δεν της αρκουν.Δεν παραγουν φαινεται ικανο τρανταγμα.
Ειναι σοφοτερο να το προκαλεσει η ιδια παρα να το υποστει απο αλλους.Το ξερει;
STEVENIKO
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...
