Έτσι λοιπόν σ’ αυτή την όμορφη χώρα που κινδύνεψε τουλάχιστον με πυρηνική καταστροφή, κυβερνούν τώρα οι σωτήρες, ξέρετε τα πριγκιπόπουλα του παραμυθιού, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και η ΔΗΜΑΡ; Που, δεν ξέρω αν έχω μειωμένη αντίληψη, αλλά ακόμα δεν κατάλαβα γιατί μπήκε; Ποιος τη χρειάζεται εκεί και, με τα ποσοστά της στην κυβέρνηση, ποιους θα σώσει; Και τέλος πάντων αφού αυτούς η ΔΗΜΑΡ θεώρησε άξιους για να τους δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, τότε γιατί χρειάζεται να είναι εκεί για να κρατάει ισορροπία και να μας σώσει από τα παραστρατήματα τους; Αυτό δε θα το λύσω εγώ μάλλον θα το λύσουν ιστορικοί, ψυχολόγοι και ψυχίατροι του μέλλοντος.

Ας συνεχίσω λοιπόν το όμορφο παραμύθι, νικώντας λοιπόν τους δράκους ( Μηλιός, Παπαδημούλης, Δούρου κ.α) τα πριγκιπόπουλα, επειδή προέρχονταν από διαφορετικά βασίλεια της χώρας (Δεξιά, Κεντρο με ολίγη δεξιά που δηλώνει κεντροαριστερά και Αριστερά; να το πω) τέλος πάντων, σταματάω γιατί ακούγεται σα να δίνω οδηγίες για παρκάρισμα. Τα πριγκιπόπουλα λοιπόν υπογράψανε ένα κείμενο που ονομάζεται «Τα σημεία προγραμματικής σύγκλισης για ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ» και υπότιτλο, για να γίνει πιασάρικο, «Στόχος η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την κρίση χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας». Για να το χάψουν καλύτερα οι αθώοι κάτοικοι αυτής της χώρας. Που σε μια αντιμνημονιακή χώρα για κάποιο λόγο, που και πάλι θα το εξηγήσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, ψηφίσανε μνημονιακά. Ίσως λόγω του τρόμου και του φόβου που σκορπίσανε…

Διαβάζοντας αυτό το κείμενο με τον μεγάλο τίτλο και τον επικοινωνιακό υπότιτλο αναρωτιέμαι γιατί δεν ζήτησαν και παγκόσμια ειρήνη; Ξέρετε έτσι όπως κάνουν τα μοντέλα στα καλλιστεία ή γιατί δεν ζήτησαν να εξαφανιστεί η πείνα στις χώρες του τρίτου κόσμου. Έτσι κι αλλιώς, όλα όσα γράφουν μέσα στο κείμενο είναι τόσο γενικόλογα, και οι συγκεκριμενοποιήσεις τους είναι κι αυτές τόσο γενικόλογες, χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα και χωρίς καμία αναφορά στον τρόπο που θα γίνουν όλα αυτά, που αλήθεια ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί δε έγραψαν κι άλλα, έτσι για να το κάνουν πιο μεγαλειώδες, πιο παγκόσμιο. Εκτός από την Ελλάδα, γιατί δε σώζουν και τον κόσμο.

Πάντως εγώ ένα έχω να τους πω, λίγο πριν τελειώσει το παραμύθι, έναν κόσμο μπορείς να τον τρομάξεις, να τον φοβίσεις και να σε υπακούσει, αλλά αν υποτιμήσεις τη συλλογική νοημοσύνη του, αν τον υποτιμήσεις, θα γυρίσει ο τροχός και θα νικήσουν οι νάνοι, θα κερδίσει ο κουασιμόδος το κορίτσι και τότε …όντως θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…. Καλό ύπνο αλαζονικά πριγκιπόπουλα!