Αντιλαμβάνομαι την ένταση, αλλά αδυνατώ να καταλάβω πως μπορεί να δέρνει κανείς έναν δεμένο άνθρωπο, όποιος κι αν είναι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας νεαρός κινδυνεύει να χάσει το νεφρό του μετά τον ξυλοδαρμό του από τα ΜΑΤ. Ούτε μπορώ να αντιληφθώ γιατί ένας στους δύο αστυνομικούς ψήφισαν και πάλι Χρυσή Αυγή, γιατί και πως η κουλτούρα της φασιστικής βίας έχει εμφιλοχωρήσει σ’ έναν σημαντικό θεσμό της Πολιτείας όπως η αστυνομία. Η τελευταία δεν μπορεί να λειτουργεί δίκην παραστρατιωτικής οργάνωσης, ούτε σε συνεργασία με ανάλογες οργανώσεις. Δεν μπορεί, δηλαδή, να λαμβάνει μέρος στον άτυπο κοινωνικό εμφύλιο, υποστηρίζοντας την εγχώρια Κου Κλουξ Κλαν, αλλά, αντιθέτως, οφείλει να παρέχει ασφάλεια και να διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη.

Βεβαίως, στο βαθμό που η πολιτική της λιτότητας θα εξακολουθήσει να υφίσταται όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα βγαίνουν στην παρανομία μην έχοντας άλλο τρόπο να θρέψουν τα παιδιά τους. Ομοίως, όλο και περισσότεροι νοικοκυραίοι θα προσπαθούν να υπερασπισθούν τα σπίτια και τις ζωές τους προσφεύγοντας στην αυτοδικία εξαιτίας της απουσίας της αστυνομίας, ή στη Χρυσή Αυγή, επίσης για τον ίδιο λόγο! Ποια πρέπει να είναι η λύση; Κατ’ αρχήν η πολιτεία πρέπει να απαγορεύσει και να καταστείλει τη δράση παραθεσμών, όπως η παραστρατιωτική λειτουργίας της Χρυσής Αυγής, που έχουν καλύψει παράνομα το κενό σημαντικών θεσμών, όπως η αστυνομία. Αλλά αυτή δεν είναι μία θεραπεία στη ρίζα του κακού. Μόνο η αντιμετώπιση της ανεργίας, της πείνας, της ανέχειας και της απελπισίας είναι ικανή να παράσχει ριζική και μακρόχρονη λύση στη διάλυση του κοινωνικού ιστού και της ανθρωπιστικής καταστροφής που υφιστάμεθα.