Μην υπερτιμούμε την ακινησία και μην τρομάζουμε απέναντι στις ανατροπές. Για να υπάρχει σύστημα, θα πρέπει να έχει προηγηθεί επανάσταση. Για να υπάρξει τάξη, θα πρέπει να έχει προηγηθεί το χάος.
Πλησιάζοντας στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, πολλοί επιχαίρουν διότι οι συντηρητικές δυνάμεις του κατεστημένου θα έχουν μια τελευταία ευκαιρία. Οι πολίτες τρομάζουν θεωρητικά μπροστά στις ανατροπές του ευρωπαϊκού κεκτημένου, και χαμένοι στην επίμονη προπαγάνδα δεκαετιών για την ευρωπαϊκή καταξίωση προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι θα υπάρξει λύση μέσω Βρυξελλών και Βερολίνου. Κάτι αντίστοιχο κάνουν και οι πολιτικοί της παράδοσης της μεταπολίτευσης όταν μένουν κατά μόνας ή σε στενό κύκλο.
Ολα αυτά μπορεί να καταλήξουν στις 18 Ιουνίου σε ένα κυβερνητικό σχήμα ευρύτερης αποδοχής, που θα έχει έναν και μοναδικό στόχο: να αναστρέψει την ιστορία της καταστροφής της Ελλάδας, που εξελίσσεται με συνέπεια από το 2009, και να επιχειρήσει μια νέα συγκρότηση εντός μνημονίων και χρεών. Αυτό καταρχήν δεν στέκει, αλλά κανέναν δεν απασχολεί σε βάθος τι στέκει και τι όχι. Ολα ούτως ή άλλως θα καταλήξουν σε χάος. Είτε αυτό το δημιουργήσουν οι παλιές δυνάμεις μιας απειλούμενης με αφανισμό κλεπτοκρατίας, που δεν κατορθώνουν πλέον να χαράζουν την επόμενη μέρα, είτε οι νέες δυνάμεις της συνολικής ανατροπής των δεδικασμένων μιας χρεοκοπημένης Δημοκρατίας, όπως η Ελληνική.
Το χάος θα το δημιουργήσουν αναγκαστικά και οι νέες, ανερχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς σε πρώτη φάση, αλλά και της Δεξιάς στην αμέσως επόμενη φάση, που θα θελήσουν με ασέβεια τελικά, όπως πρέπει, να τα γκρεμίσουν όλα για να τα ξανακτίσουν. Η ίδια η κλεπτοκρατία του διεφθαρμένου συστήματος της διαπλοκής και των εκβιασμών άνοιξε τον δρόμο, με τους Παπανδρέου απόλυτους πρωταγωνιστές, για τη συνολική ισοπέδωση. Οι νέες δυνάμεις θα κριθούν από το πόσο θα πετύχουν το χάος να είναι δημιουργικό. Την παραμονή όμως μιας επανάστασης δεν μπορείς να ξέρεις ποια είναι η επόμενη μέρα. Είναι το ίδιο με την παραμονή μιας μάχης. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προετοιμαστείς όσο το δυνατόν καλύτερα. Από πλευράς ανθρώπων, πόρων, σχεδίων, εναλλακτικών, στήριξης, ψυχής.
Οι δυνάμεις του κατεστημένου θα επιχειρήσουν, μέσα στους ελάχιστους επόμενους μήνες, να ανακαταλάβουν την εξουσία και τον έλεγχο της χώρας, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία παράδοσης και εκποίησής της στην ευρωπαϊκή υπερδομή του Βερολίνου. Πέρα από αυτά που θα λεχθούν, αλλά και τα άλλα που θα συμφωνηθούν μυστικά, στο τέλος, μέσα από την ογκούμενη αγανάκτηση του λαού, αυτών που η μοίρα τους προδιαγράφεται να μετεξελιχθούν σε δουλοπάροικους, θα επέλθει η τελική σύγκρουση.
Οι δυνάμεις του κατεστημένου αλαζονικές, επαίσχυντες και μοιραίες, με «εταίρους» των «κλειστών συστημάτων» εξουσίας, μιας Ευρώπης που καταρρέει και μιας παγκοσμιοποίησης που απέτυχε, θα επιχειρήσουν αλλάζοντας προσωπεία να μείνουν όρθιες.
Οι νέες δυνάμεις της μεταμοντέρνας εθνικής κοινωνίας, αυτής που χώνεψε τον καπιταλισμό και τον μαρξισμό και θα επενδύσει σε μια δημιουργική αναρχία, για να φέρει μια νέα τάξη, άρα και μια νέα ηθική, όχι στον κόσμο, αλλά πρώτα στον εαυτό της και από εκεί στον κόσμο, θα έρθουν αντιμέτωπές στη μέγιστη αντιπαράθεση του 21ου αιώνα, για την Ελλάδα. Το κατά πόσον την Ελλάδα θα την κατοικούν Έλληνες ή Ευρωπαίοι και νεοοθωμανοί θα κριθεί από αυτή τη μάχη, στο σημείο Βατερλό του σύγχρονου Ελληνισμού.
Ανάλογες συγκρούσεις θα γίνουν παντού στην Ευρώπη. Στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, τη Σκανδιναβία, την Ιταλία, την Ισπανία. Η αντίληψη που καλλιεργείται μέσα από τα γκρίζα κοστούμια των Βρυξελλών, «φροντίστε να πεθάνετε ήσυχα», δεν θα περάσει. Δεν είναι ζήτημα δεξιάς ή αριστερής ιδεολογίας, δεν είναι ζήτημα κοινωνισμού ή ελιτισμού.
Τις επαναστάσεις τις έκαναν οι εξαθλιωμένοι, οι απογοητευμένοι, οι μοιραίοι. Δεν τις έκαναν οι φιλόσοφοι και οι πολιτικοί στα σαλόνια του συστήματος, ακόμη και αν τις σχεδίασαν. Το νέο σύστημα θα έρθει για να εγγυηθεί την πρόοδο, την εξέλιξη, την ευημερία, τον αποκλεισμό από τα δουλεμπόρια της Ασίας και της Κίνας, της γερμανικής Ευρώπης. Στη διαμόρφωσή του λόγο θα έχουν οι φιλόσοφοι, οι ιδεαλιστές, η νέα γενιά των πολιτικών. Οι πολίτες θα έχουν γυρίσει στα σπίτια τους και θα περιμένουν την επόμενη μέρα.
Αυτό που υπάρχει μπροστά δεν είναι τίποτα άλλο από την απελευθέρωση του χάους. Ας το καταλάβουμε. Δεν μπορεί να μας τρομάζει περισσότερο από τις αλυσίδες που μας έβαλαν για το καλό μας, σε μόνιμη βάση. Θα σταθούμε όρθιοι. Είμαστε Ελληνες!