Ενα ξύλινο άροτρο του 7ου π.Χ. αιώνα εντόπισαν σε 6,5 μέτρα βάθος τα μέλη της αμερικανικής αρχαιολογικής αποστολής του Πανεπιστημίου της Notre Dame στην αρχαία πόλη Βουθρωτό στην Αλβανία. Το αντικείμενο ήρθε στο φως κατά τις ανασκαφές της τελευταίας εβδομάδας και είναι μεγάλης σημασίας, καθώς είναι το πρώτο ξύλινο εύρημα όχι μόνον της περιοχής αλλά σε όλα τα Βαλκάνια.

Εξάλλου θα πρέπει να θεωρείται, ότι είναι ελληνικό, καθώς τον 7ο π.Χ. αιώνα ιδρύθηκε η ελληνική αποικία του Βουθρωτού, η οποία αργότερα στη Ρωμαϊκή εποχή γνώρισε επίσης μεγάλη άνθηση ενώ στη συνέχεια απέκτησε και χριστιανική επισκοπή.

Αυτό το άροτρο δηλαδή, που διατηρήθηκε βυθισμένο στο νερό, όπως όλα τα ερείπια της αρχαίας πόλης που ήταν παράλια προέρχεται από τα πρώτα ελληνικά χρόνια της ζωής του Βουθρωτού. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί τα σωζόμενα σήμερα κατάλοιπα της πόλης χρονολογούνται στην Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή.

Η έρευνα διεξάγεται από τον περασμένο Μάιο από την αμερικανική αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου Notre Dame της Ινδιάνας υπό τον αρχαιολόγο Ντέιβιντ Χερνάντεζ, που για πρώτη συγκέντρωσε για το σκοπό αυτό 55 ειδικούς μεταξύ των οποίων αρχαιολόγοι, ανθρωπολόγοι, βιοαρχαιολόγοι, γενετιστές, ιστορικοί αλλά και φοιτητές από την Αλβανία, ΗΠΑ, Ιταλία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Τσεχία κ.ά. Σημαντικό εύρημα εφέτος εξάλλου ήταν και το πρόπυλο ενός κτηρίου που είχε υψηλούς κίονες και δάπεδο στρωμένο με λίθινες πλάκες.

Επίσης: Περισσότερα από 250 ήταν τα νομίσματα διαφόρων εποχών που ήρθαν στο φως μαρτυρώντας τις αναπτυγμένες σχέσεις του Βουθρωτού με τις χώρες της Μεσογείου σε όλη την αρχαιότητα. Τα αγγεία, ιδίως αυτά του 4ου και 3ου π.Χ. αιώνα είναι εξαιρετικής ποιότητας και τέχνης, μία απόδειξη του υψηλού βιοτικού επιπέδου των κατοίκων αλλά και του εύρους του εμπορίου. Χάλκινα αντικείμενα, πόρπες, κοσμήματα και γυάλινα αγγεία, σπάτουλες αλλά και τμήματα γλυπτών (κυρίως άκρα: χέρια και πόδια) συμπληρώνουν τη φετινή συγκομιδή ενώ ευχάριστη έκπληξη από τη Μεσαιωνική εποχή υπήρξε μία σφυρίχτρα που πιθανότατα χρησιμοποιούνταν για το κάλεσμα των γερακιών.

Ιδιαιτέρως σημαντική εξάλλου αποδείχθηκε η επιφανειακή αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή κατά την οποία συλλέχθηκαν παλαιολιθικά και νεολιθικά οστά και αντικείμενα, όπως κεραμικά, που αποδεικνύουν την παλαιότατη κατοίκηση στο χώρο.

Το Βουθρωτό βρίσκεται σε απόσταση 20 περίπου χιλιομέτρων από τους Αγίους Σαράντα και ήταν μία πόλη που διατηρήθηκε μέσα στους αιώνες αλλάζοντας κυρίαρχους.

Μετά τους Ρωμαίους στα παλαιοχριστιανικά χρόνια ήταν μία από τις δώδεκα πόλεις που αποτελούσαν την επαρχία της Ηπείρου, στο Μεσαίωνα μάλιστα αναφέρεται ως σημαντικό φρούριο. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους πέρασε στον Δεσπότη της Ηπείρου ενώ οι κατακτητές εναλλάσσονταν (Σικελοί, Ναβάρροι, Βενετοί κ. ά.) με ενδιαφέρον κυρίως για τα πλούσια ιχθυοτροφεία της. Ως πόλη εγκαταλείφθηκε τον 15ο αιώνα λόγω του υγρού εδάφους της.