Η επιδερμική κύστη είναι μια πολύ συχνή πάθηση. Οι σμηγματογόνες κύστεις μπορεί να βρεθούν οπουδήποτε στο σώμα όπου υπάρχει δέρμα. Συχνότερες περιοχές είναι το τριχωτό της κεφαλής, το πρόσωπο, η πλάτη, τα λοβία των αυτιών και μετά έρχονται τα άκρα κι ο κορμός. Προέρχονται από τους αδένες που παράγουν το σμήγμα και που το χύνουν μέσα από ένα στενό σωληνάκι στο δέρμα.

Το σμήγμα λιπαίνει το δέρμα και δίνει σε κάθε άνθρωπο την προσωπική του μυρωδιά. Είναι το άσπρο πηχτό έκκριμα που βγάζουν τα σπυράκια όταν τα σπάμε. Όταν το σωληνάκι του αδένα βουλώσει, το σμήγμα, που παράγεται συνεχώς, μαζεύεται μέσα στον αδένα που διογκώνεται.

Χρειάζεται χειρουργική αφαίρεση γιατί είναι κάτι που θα συνεχίζει πάντα να μεγαλώνει.

Όσο μικρότερο αφαιρεθεί, τόσο πιο εύκολο για όλους. Ένας ακόμα πολύ σημαντικός λόγος είναι πως κάποτε η σμηγματογόνος κύστη θα επιμολυνθεί, θα κάνει φλεγμονή και απόστημα, μπορεί να δεκαπλασιασθεί σε μέγεθος μέσα σε λίγες μέρες γιατί γεμίζει πύον και τότε όλα είναι πιο δύσκολα. (Είναι αυτό που ο κόσμος ονομάζει «καλόγερο»).

Η κύστη πρέπει να αφαιρείται ολόκληρη, δηλαδή με το τοίχωμά της, αλλιώς θα ξαναγίνει. Είναι πολύ πιο εύκολο να αφαιρείται μια ήρεμη κύστη που δεν φλεγμαίνει και δεν πονάει, παρά μια διαπυημένη, ιδιαίτερα αν βρίσκεται στο πρόσωπο.

Γιατί η διαπυημένη απαιτεί πολύ μεγαλύτερη τομή, δεδομένου ότι έχει πολλαπλασιασθεί σε μέγεθος λόγω διαπύησης. Επιπλέον η περιοχή είναι και γεμάτη μικρόβια που μπορεί να μολύνουν και το χειρουργικό τραύμα αν το ράψουμε.

Εκεί λοιπόν που το αισθητικό αποτέλεσμα μας ενδιαφέρει, είναι προτιμότερο να γίνεται μια απλή διάνοιξη του αποστήματος και συχνές αλλαγές μέχρι να μικρύνει η κύστη και να υποχωρήσει η φλεγμονή. Μετά ένα μήνα πρέπει να γίνεται αφαίρεση και του τοιχώματος της κύστεως για να μην ξαναγίνει.

Δείτε περιπτώσεις επιδερμικής κύστης από το προσωπικό αρχείο του κου Φύσσα

Διαπυημένη κύστη (καλόγερος)

Ήρεμη κύστη (χωρίς πύον)

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...