Με τον Τομ Κρουζ να κυριαρχεί ως ο ανυπέρβλητος, άπιαστος μουσικός σταρ Στέισι Τζαξ, το «Rock of ages» ταξιδεύει πίσω στα 80s για να μας συνδέσει ξανά με παλιές μελωδίες και να μας θυμίσει πόσο τραγικά ήταν τα κουρέματα και τα ρούχα και αστείες οι συμπεριφορές. Το ανάλαφρο μιούζικαλ του Ανταμ Σάνκμαν κανέναν ανταγωνισμό δεν αντιμετωπίζει από τις υπόλοιπες ταινίες, αλλά στέκεται απέναντι σε δύο υπέροχες επανεκδόσεις. Την υπέρτατη κομεντί «The Philadelphia Story» με το τρίο Κάθριν Χέπμπορν, Κάρι Γκραντ, Τζίμι Στιούαρτ και το αξέχαστο θρίλερ «Το ακρωτήρι του φόβου» με τον Γκρέγκορι Πεκ και τον Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αν θέλετε όμως να κάνετε κάτι διαφορετικό, αναζητήστε το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου Αθήνας - μια σειρά δωρεάν θερινών προβολών στις γωνιές της πόλης.
Rock of ages
Του Ανταμ Σάνκμαν
Με τους Τομ Κρουζ, Αλεκ Μπόλντγουιν, Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς, Μόλιν Ακερμαν, Τζουλιάν Χόου, Ντιέγκο Μπονέτα
Μιούζικαλ/ 2012/ ΗΠΑ
Δεν είμαι φαν των μιούζικαλ. Πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, με κουράζουν. Δεν θα σας πω ότι το «Rock of ages» αποτελεί κι αυτό εξαίρεση, ούτε ότι είναι μια εξαιρετική ταινία όπως το «All that jazz». Δεν είναι καν καλή ταινία συνολικά: έχει σοβαρά προβλήματα στο μοντάζ, μια αδιάφορη πρωταγωνίστρια και ασυμμάζευτο σενάριο. Ξεχωρίζει όμως γιατί τα περισσότερα νούμερα είναι ξεσηκωτικά μέσα στην 80s νοσταλγία τους, με όλο το κιτς, τα μαλλιά, τα ρούχα, την υστερία, την αφέλεια. Κάπου εκεί υπάρχει και η συντηρητική γυναίκα του δημάρχου, που κάνει εκστρατεία εναντίον της σατανικής ροκ (η Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει να χορεύει...), ο αιώνιος ροκάς-ιδιοκτήτης του Bourbon Room που φιλοξενεί τις συναυλίες (ο Αλεκ Μπόλντγουιν, αστείος χωρίς να χρειαστεί καν να μιλήσει) και ο υπέρτατος σταρ Στέισι Τζαξ: ο Τομ Κρουζ είναι κι αυτός ένας σταρ και ξέρει ακριβώς τι να μεταφέρει στον ρόλο του καμένου, φευγάτου Στέισι, εμπλουτίζοντας τον χαρακτήρα με τις σωστές στάσεις, παύσεις και λορδώσεις τύπου Αξελ Ρόουζ/Μπον Τζόβι. Εχει και την καλύτερη σκηνή μαζί με την -αγαπημένη μου κωμική κούκλα- Μόλιν Ακερμαν που αποδίδουν ξεκαρδιστικά το «I want to know what love is». Και για να κλείσω, ταινιάρα μπορεί να μην είναι, αλλά το «Rock of Ages» προσφέρει ό,τι και η ροκ εκείνης της εποχής: fun, fun, fun.
Ούτε στον εχθρό μου! / Mon pire cauchemar
Της Αν Φοντέν.
Με τους Ιζαμπέλ Ιπέρ, Μπενουά Πελβούρ, Αντρέ Ντισολιέ
Κομεντί/ 2011/ Γαλλία-Βέλγιο
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ σε χαριτωμένο-κωμικό ρόλο είναι μια εικόνα ακόμα πιο τρομαχτική απ’ αυτήν στην οποία την έχουμε συνηθίσει στις δραματικές ταινίες της. Εδώ, σε μια κομεντί για δυο διαφορετικούς ανθρώπους που κάποια στιγμή ερωτεύονται, η Αν Φοντέν την τοποθετεί απέναντι στον μόνιμο συνεργάτη της και σαφώς πιο άνετο Μπενουά Πελβούρ. Η Ιπέρ είναι η στριφνή, κρύα επαγγελματίας και ο Πελβούρ ο άξεστος απολίτιστος άνεργος που θα της φέρει τη ζωή πάνω κάτω. Δε βοηθά καθόλου το σαχλό, επίσης κρύο και άκρως γαλλικό χιουμοράκι, ούτε η χλιαρή κατεύθυνση από τη Φοντέν, η οποία έχει να κάνει ταινία με νεύρο από το «Ανάμεσα στα χέρια του» το 2005.
Στα όρια / Rampart
Του Ορεν Μούβερμαν
Με τους Γούντι Χάρελσον, Ρόμπιν Ράιτ Πεν, Σίνθια Νίξον, Αν Ες.
Δραματική/ 2011/ ΗΠΑ
Εξαιρετικά επιτηδευμένη δραματική περιπέτεια για έναν αστυνομικό που έχει πάρει την κατιούσα και παλεύει να σώσει την καριέρα και τις σχέσεις με την οικογένειά του, κατορθώνοντας κάθε φορά να τα κάνει όλα ακόμα χειρότερα. Ο σκηνοθέτης Ορεν Μούβερμαν χρησιμοποιεί εξεζητημένα πλάνα υποκύπτοντας στην αγάπη του για το «24» και τις «ψαγμένες» λήψεις του ηδονοβλεψία πίσω από πόρτες και τζάμια. Το μόνο που καταφέρνει είναι να μας απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τον Γούντι Χάρελσον και το δράμα του, κι είναι κρίμα γιατί ο άμοιρος πραγματικά δίνει μια πολύ σωστή ερμηνεία.
Medianeras
Του Γκουστάβο Ταρέτο.
Με τους Χαβιέρ Ντρόλας, Πιλάρ Λόπες ντε Αγιάλα
Κομεντί/ 2011/ Αργεντινή-Ισπανία-Γερμανία
Η αργεντίνικη εκδοχή της ανεξάρτητης κομεντί δυστυχώς κάνει υπερ-προσπάθεια να περάσει στο πάνθεον των hip ταινιών και σε κάνει να ρολάρεις ανάποδα τα μάτια σου με αγανάκτηση από τα πρώτα λεπτά. Αγόρι και κορίτσι ζουν σε απέναντι πολυκατοικίες, ο καθένας κάνει την τραυματισμένη, καθημερινή ζωή του, χωρίς όμως να έχουν προσέξει ο ένας τον άλλον. Βάλτε και μια φλύαρη αφήγηση με εκνευριστικά προσεχτικά επιλεγμένες λέξεις, μελαγχολία και ανία στο πρόσωπο των πρωταγωνιστών, το Μπουένος Αϊρες (ευτυχώς υπάρχει κι αυτό) στο φόντο - και αυτό είναι... Τίποτα λιγότερο ή περισσότερο!
Επανεκδόσεις
The Philadelphia StoryΤου Τζορτζ Κιούκορ
Με τους Κάθριν Χέπμπορν, Κάρι Γκραντ, Τζίμι Στιούαρτ
Ρομαντική κωμωδία/ 1940/ ΗΠΑ. 1 ώρα και 52 λεπτά.
Η αγαπημένη μου ρομαντική κωμωδία. Δεν χρειάζεσαι και πολλά περισσότερα από την Κάθριν Χέπμπορν ανάμεσα στον Κάρι Γκραντ και τον Τζίμι Στιούαρτ και την αναμονή ενός γάμου που ξέρεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να έχει ομαλή έκβαση, και τη Χέπμπορν να λέει ότι δεν θέλει να τη λατρεύουν αλλά να την αγαπάνε, και τον Γκραντ γοητευτικό όσο ποτέ και τον Στιούαρτ αστείο όσο ποτέ. Παράδεισος.
Το ακρωτήρι του φόβου / Cape Fear
Του Τζ. Λι Τόμσον
Με τους Γκρέγκορι Πεκ, Ρόμπερτ Μίτσαμ
Θρίλερ/ 1962/ ΗΠΑ
Πριν από τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και τον Νικ Νόλτε, υπήρξαν οι Ρόμπερτ Μίτσαμ και Γκρέγκορι Πεκ στο κλειστοφοβικό θρίλερ του Τζ. Λι Τόμσον. Ατμοσφαιρικό κι ανατριχιαστικό και με την ασπρόμαυρη φωτογραφία, ακόμα πιο σκοτεινό, το «παλιό» «Ακρωτήρι του φόβου» μπορεί να έχει παλιώσει στην ταχύτητα της εξέλιξης, αλλά όχι και στη φοβέρα.
Αντίο βασίλισσα / Farewell my queen
Του Μπενουά Ζακό
Με τους Νταϊάν Κρούγκερ, Λεά Σεϊντού, Βιρζινί Λεντουαγιέν, Ζαβιέ Μποβουά
Δραματική/ 2012/ Γαλλία-Ισπανία
Επίσημη ταινία έναρξης του 62ου Φεστιβάλ Βερολίνου. Η ιστορία της Μαρίας Αντουανέτας ξαναϊδωμένη μέσα από τη σχέση της με μια νεαρή αναγνώστρια της αυλής της, η οποία αρνείται να εγκαταλείψει τη βασίλισσά της καθώς πλησιάζει η Γαλλική Επανάσταση.