Αναχώρηση για Μαδρίτη
Η τέταρτη οικονομία της Ευρωζώνης, η Βασίλισσα των Θαλασσών, η οικονομία με τις δεκάδες πολυεθνικές και την ειδική επιρροή της στην Λατινική Αμερική, η Ισπανία, σέρνεται και αυτή στα πόδια της Μέρκελ, ικετεύοντας τον ρόλο του οφειλέτη. Κανείς δεν θα πει τίποτα για τις ομοιότητες Αθήνας –Μαδρίτης, πέρα από τα Μεσογειακά χαρακτηριστικά και το ταμπεραμέντο, η Αθήνα για την Ευρωπαική Ένωση ήταν ένα Αφρικανικό προάστιο. Και η Μαδρίτη, τώρα κυριά Λαγκάρντ η Μαδρίτη συγκρίνεται με την Νιγηρία και αυτή;
Χάος, από στιγμή σε στιγμή το Euro group θα αποφανθεί για την τελική αξία της αλυσίδας που θα δέσει τον Ισπανικό λαό. Ήδη από τα 25 δις φτάσανε να λένε για 100 δις ευρώ στήριξη στην Ισπανία. Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος. Σε λίγες ώρες με το αεροπλάνο φτάνεις από Αθήνα Μαδρίτη, από μια χρεοκοπημένη ψωροκώσταινα σε μια σχεδόν χρεοκοπημένη Βασίλισσα. Και όλα είναι ίδια. Κράτη-οφειλέτες, δουλοπάροικοι σε Κράτη-Τοκογλύφους, στον Μέγα-τοκογλύφο του Βορρά. Η Γερμανία όσο και να προβάρει το βιομηχανικό κέλυφος της, μέσα από τον ηγεμονικό έλεγχο της Ευρωζώνης, μέσα από την κυριαρχία της στον τραπεζικό μηχανισμό της ΕΕ, μετατρέπεται οικονομικά και πολιτικά στο πιο τοκογλυφικό-παρασιτικό ιμπεριαλιστικό κράτος της εποχής μας. Ας παρατηρήσει κανείς την ανατριχιαστική ομοιότητα που απευθύνονται στους Ισπανούς οι επίτροποι της ΕΕ με τον τρόπο που απευθύνθηκαν στην Ελλάδα, λίγο πριν μπει στο Μνημόνιο. « Αν το ζητήσετε είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε», « τώρα τον λόγο τον έχει η Ισπανία», «θα συνεδριάσουμε ώστε να κάνουμε ότι είναι δυνατό για την Μαδρίτη».
Στάση Βερολίνο..αναγκαστικά
Φιλεύσπλαχνα λόγια εκβιαστών που καλωσορίζουν το επόμενο θύμα, στην αγκαλιά μιας γιγαντιαίας χρηματιστικής δικτατορίας. Ας αφήσουμε την πλάκα με τους οίκους αξιολόγησης και τα σκοτεινά κέντρα των επενδυτών. Υπάρχουν και αυτά. Όμως Μέρκελ, Βαν ρομπάι, Σόιμπλε, Γιούνκερ, πριν κοκορομαχήσουν μεταξύ τους για το πόσο λιτότητα και πόσο ανάπτυξη, πόσο μαστίγιο και πόσο καρότο, έχουν σαν αγέλη πέσει πάνω στο σώμα του επόμενου μεγάλου αιμοδότη τους.
Γιατί πίσω από τα υπέρογκα έσοδα από τόκους, μερίσματα, έκδοση χρεογράφων , προμήθειες και κερδοσκοπίες, υπάρχουν πολλοί αλλά αυτοί που έχουν την μερίδα του λέοντος είναι οι Γερμανοί, και αυτό το ξέρουν και αυτοί στο Βερολίνο και εκείνοι στην Μαδρίτη και οι δικοί μας στην Αθήνα. Και φυσικά και οι άλλοι της Ουάσινγκτον που ζητάνε συμμόρφωση με το ευρώ με κάθε κόστος και θυσία.
Να γιατί οι Αμερικάνοι παρακαλάνε την Μέρκελ να προσέξει και να γίνει πιο ελαστική αλλά τις απειλές για καταστροφή πάλι στην Αθήνα τις στέλνουν. Από τη μία η Μέρκελ βυθίζει την παγκόσμια οικονομία και από την άλλη σπρώχνουν και άλλες χώρες στην αγκαλιά της . Από την μία Ολάντ-Ομπάμα-Μόντι φτιάχνουν την ομάδα των φίλων της ανάπτυξης και από την άλλη σιωπούν-συναινούν και συνιστούν πειθαρχία στην ομάδα Μέρκελ, στην ομάδα της λιτότητας.
Τρελό; Αντιφατικό; Στημένο; Όλα μαζί μα πάνω από όλα , είναι ιμπεριαλισμός ηλίθιε!( για να παραφράσουμε ένα πρόσφατο μαρξιστικό ανάγνωσμα).