Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ 



Οι επιθέσεις της Χρυσής Αυγής εναντίον των μεταναστών και οι συγκρούσεις της με αντιεξουσιαστές στο Βόλο δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τον κοινωνικό εμφύλιο των «κάτω».

Το φαινόμενο αυτό εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ τον 19ο αιώνα. Η ιδιαιτερότητα στην Ελλάδα, σε μία εξαρτημένη, δηλαδή, χώρα, είναι πως σοβεί ένας εμφύλιος και μεταξύ των «πάνω». Κάτι αντίστοιχο στις ΗΠΑ είχαμε κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου με τη σύγκρουση των τραπεζιτών και των βιομηχάνων(αποκαλούμενων και «ληστοβαρώνων») με τη Μαφία.

Ενώ τα δύο μέρη στην Αμερική είχαν συνεργαστεί για το χτύπημα των εργατικών συνδικάτων, στη συνέχεια αντιπαρατέθηκαν σκληρά, με αποκορύφωμα την εξόντωση της Μαφίας. Ουσιαστικά επρόκειτο για τον εμφύλιο των επιχειρηματιών της «νόμιμης παρανομίας» και των μαφιόζων της «παράνομης παρανομίας». Μέχρι που και οι δεύτεροι έμαθαν το μάθημα της «νόμιμης παρανομίας», όπου ναι μεν παρανομείς, αλλά έρχεται ένας νόμος μετά, που ψηφίζουν εξαρτημένοι πολιτικοί, και η παρανομία νομιμοποιείται.

Στην Ελλάδα ποιοι αντιπαρατίθενται σήμερα; Ποιοι διαρρέουν μέσω του ΣΔΟΕ και των εισαγγελικών αρχών(όπου, άρα, έχουν πρόσβαση) διάφορα έγγραφα που πλήττουν επιχειρηματίες της παραοικονομίας ή μη αλλά και πολιτικούς της παραπολιτικής ή μη; Ποιοι έχουν συμφέρον από τη διαμόρφωση μίας εικόνας χάους στη χώρα, δημοσιεύοντας ανολοκλήρωτες έρευνες και ονόματα προσώπων που εμπλέκονται σ’ αυτές;

Ποιοι ωφελούνται από τη δημιουργία αναταράξεων στο ούτως ή άλλως σαθρό πολιτικό σύστημα και στις ένοπλες δυνάμεις, με την ανάκληση περίεργων ιστοριών για πραξικοπήματα; Η μία απάντηση είναι πως κάποιοι επιχειρούν τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα νέα άγρια μέτρα λιτότητας, ώστε να αποτρέψουν πιθανές εκρήξεις στη κοινωνία αλλά και αναταράξεις στο εσωτερικό των κομμάτων. Η άλλη εκδοχή είναι ότι λαμβάνει χώρα ένας γιγαντιαίος εμφύλιος στο εσωτερικό των «πάνω», ήτοι μεταξύ των πολύ μεγάλων συμφερόντων, από την έκβαση του οποίου θα φανεί ποιοι θα επιβιώσουν. Ενδεχομένως να ισχύουν και οι δύο απαντήσεις. Πάντως, η συνύπαρξη των δύο εμφυλίων (στο εσωτερικό των «κάτω» και στο εσωτερικό των «πάνω») συντελεί στην πλήρη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας.

Ειδικά ο εμφύλιος των «πάνω» παραπέμπει στην αντιπαράθεση μεταξύ των εγχώριων φιλοτροϊκανών και εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση ούτε στην τρόικα ούτε στη νέα πολιτικο-οικονομική κατάσταση που διαμορφώνεται. Έτσι, μέσα μαζικής ενημέρωσης, που δανείζονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από ελληνικές τράπεζες, οι οποίες ανακεφαλαιοποιούνται συνεχώς με δεκάδες δισεκατομμύρια, τα οποία θα επιβαρύνουν τους Έλληνες φορολογούμενους, δηλητηριάζουν ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα με αναπόδεικτα και τουλάχιστον περίεργα δημοσιεύματα. Κι αυτό σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική συγκυρία.

Η άποψη ότι αντιπαρατίθενται οι δυνάμεις του ευρώ με τις δυνάμεις της «δραχμής» δεν φαίνεται η πιο ισχυρή. Αντιθέτως, ισχύει η εκτίμηση σύμφωνα με την οποία η εγχώρια διαπλοκή, η οποία τώρα και πριν (Ζήμενς, λεωφορεία Μαν, υποβρύχια, C4I κ. ά.) διαπλέκονταν με την τρόικα, επιχειρεί να συγκεντρώσει όλη τη δύναμη στα χέρια της εξαφανίζοντας τους εγχώριους αντιπάλους της. Εν προκειμένω, η εγχώρια οικονομική τάξη των «πάνω», ενώ νομίζει ότι μάχεται για λογαριασμό της, στην πραγματικότητα στρώνει το δρόμο για την έλευση των ξένων επενδυτών, που θα την καταβροχθίσουν ομοίως.

Γιατί είναι γνωστό πως ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είναι σαν τον Κρόνο που τρώει τα παιδιά του. Όμως, η ελληνική μεγαλοαστική τάξη νομίζει ότι θα τη γλιτώσει, εκτιμώντας ότι αυτοί που θα σωθούν θα τα πάρουν όλα! Όλα όμως θα τα πάρουν οι ξένοι. Και όλους μαζί θα τους πάρει αμπάριζα ο ελληνικός λαός.

Δεν βλέπουν, άραγε, ότι ο πολιτικός τους χρόνος τελειώνει; Δεν βλέπουν τι γίνεται στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στη Γαλλία;                

ΠΑΟΚ - Άρης 4-1




Παναθηναϊκός - Αστέρας Τρίπολης 0-0

Νέα απώλεια βαθμών για τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα. Αυτή την φορά οι «πράσινοι» έμειναν στο 0-0 με τον Αστέρα Τρίπολης στο ΟΑΚΑ, στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής κι έμειναν για τέταρτο συνεχόμενο ματς χωρίς νίκη. Οι Αρκάδες τελείωσαν το ματς με 10 παίκτες, λόγω αποβολής του Τσαμπούρη στο 80΄.

Του Σταυρου Λυγερου


Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν για το πακέτο των περικοπών και των νέων φόρων, αλλά μόνο όταν η τρόικα ανάψει το «πράσινο» φως θα ξέρουμε ότι το πακέτο οριστικοποιήθηκε. Στην Αθήνα εκφράζουν αισιοδοξία, αλλά και ότι ο δρόμος δεν είναι χωρίς εμπόδια. Δεν είναι μόνο η απαίτηση του ΠΑΣΟΚ να εξασφαλισθεί η επιμήκυνση πριν από την ψήφιση του πακέτου. Είναι κυρίως η αντίθεση μεταξύ του ΔΝΤ και του ευρωιερατείου.

Oπως κατέδειξε και η συμπεριφορά του Τόμσεν, το ΔΝΤ πιέζει για ένα νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά του χρέους που έχουν στα χέρια τους η ΕΚΤ και οι χώρες-μέλη. Η εκτίμησή του για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους είναι σωστή, αλλά έρχεται σε αντίθεση με τις σκοπιμότητες που κυριαρχούν στην Ευρωζώνη. Γι’ αυτό και το ΔΝΤ εξωθεί τον κόμπο στο χτένι.

Παρότι είναι εξόφθαλμο πως η συνταγή δεν βγαίνει, το ευρωιερατείο πιέζει ασφυκτικά την κυβέρνηση Σαμαρά για την εφαρμογή της. Επιμένει στο ίδιο αδιέξοδο, επειδή δεν έχει εναλλακτική λύση για την Ελλάδα. Η δραστική συρρίκνωση του κόστους εργασίας και η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων δεν αρκούν ούτε για να δρομολογήσουν την τριτοκοσμικού τύπου ανάπτυξη που οραματίζεται. Η ασάφεια για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ αποτρέπει σοβαρές παραγωγικές επενδύσεις.

Οι συνεχείς διαψεύσεις έπρεπε να έχουν προσγειώσει στην πραγματικότητα το ελληνικό οικονομικό επιτελείο. Αντ’ αυτού, συνεχίζει στον δρόμο των ψευδαισθήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι ο προϋπολογισμός για το 2013 προβλέπει ύφεση 3,5%, ενώ πιθανότατα θα είναι υπερδιπλάσια. Κι αυτό, επειδή η εφαρμογή του νέου πακέτου θα συρρικνώσει την ήδη αναιμική ενεργό ζήτηση και θα αφυδατώσει περαιτέρω την ήδη στεγνή αγορά. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ροπή προς τη φοροδιαφυγή, κατά πάσα πιθανότητα θα διαψεύσει τις προβλέψεις για τα δημόσια έσοδα. Η Ελλάδα θυμίζει ολοένα και περισσότερο σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.

Το ευρωιερατείο βολεύεται προς το παρόν με τον τεχνητό διαχωρισμό της ελληνικής κρίσης από την εν εξελίξει εσωτερική διαπραγμάτευση για την Ισπανία και την Ιταλία. Η τακτική αυτή, όμως, δεν οδηγεί σε ευσταθείς λύσεις. Η ελληνική κρίση δεν σφραγίζεται. Η Ελλάδα δεν είναι το μαύρο πρόβατο σ’ ένα άσπρο κοπάδι για να είναι λύση η απομόνωσή του. Λόγω των εθνικών παθογενειών είναι ο πιο αδύναμος κρίκος της καθόλου στέρεης ευρωπαϊκής αλυσίδας και ως πιο αδύναμος κρίκος έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο.

Στην Ελλάδα δοκιμάζεται η συνταγή που προορίζεται για την ευρωπαϊκή περιφέρεια και με διαφορά φάσης και για τον ευρωπαϊκό πυρήνα. Στην Ελλάδα δοκιμάζονται οι κοινωνικές αντοχές στο πείραμα δραστικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου. Το πείραμα δείχνει να επιτυγχάνει. Ενώ η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο, οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας είναι κατώτερες των περιστάσεων. Η διαδήλωση της περασμένης Τετάρτης ήταν μεγάλη, αλλά και πάλι ήταν αναντίστοιχη μ’ αυτό που συμβαίνει στη χώρα.

Η αναντιστοιχία αυτή δεν είναι ανεξήγητη. Προ Μνημονίου, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων ήταν ένα είδος άτυπης διαπραγμάτευσης με τους εκάστοτε κυβερνώντες, που προσέδιδε ευστάθεια στην κοινωνική ισορροπία. Τώρα που την οικονομική πολιτική αποφασίζει η τρόικα, οι πολίτες έχουν συνειδητοποιήσει ότι καμία συντεταγμένη κινητοποίησή τους δεν είναι ικανή να επηρεάσει τις αποφάσεις. Γι’ αυτό και προς το παρόν η κύρια τάση είναι η προσπάθεια επιβίωσης.

Oσο, όμως, τα οικονομικά και κοινωνικά ερείπια πολλαπλασιάζονται, τόσο το κοινωνικό τοπίο καθίσταται πιο εύφλεκτο. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κοινωνική δυναμική, αλλά είναι προφανές ότι όσο περισσότερα νοικοκυριά εξωθούνται στην εξαθλίωση, τόσο πιο κοντά έρχεται το ενδεχόμενο μιας κοινωνικής έκρηξης, που εκ των πραγμάτων θα είναι τυφλή και βίαιη.

Το πειραματόζωο της Ευρωζώνης ενδέχεται να λειτουργήσει ως πυροκροτητής. Μια κοινωνική ανάφλεξη στην Ελλάδα πιθανότατα θα εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη ευρωπαϊκή περιφέρεια. Oπως αποδεικνύει η κλιμάκωση της κοινωνικής διαμαρτυρίας σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία, οι χώρες αυτές μετατρέπονται με ταχύ ρυθμό σε εύφλεκτες ζώνες. Η μονοδιάστατη λιτότητα, άλλωστε, δεν είναι συγκυριακή πολιτική.

Παλιά λέγαμε φοβούμενοι πραξικοπήματα και τανκς στους δρόμους: «Αν κάποια μέρα χτυπήσει πολύ πρωί το κουδούνι δε θα είναι ο γαλατάς». Η φράση υπονοούσε ότι θα ήταν κάποιος ασφαλίτης, μιας Χούντας που θα «μάζευε» όλους τους αντιπάλους της, όπως έκανε εκείνο το ωραίο απριλιάτικο πρωί του 1967 όταν στους δρόμους της Αθήνας ακούστηκαν οι ερπύστριες.

Έπειτα από το δημοσίευμα του σημερινού Κυριακάτικου Βήματος, θα μπορούμε κάλλιστα να λέμε ότι «αν χτυπήσει το κουδούνι πολύ πρωί δε θα είναι ο γαλατάς (αφού οι γαλατάδες δεν υπάρχουν πιά, τους …πάτησε η Τρόικα) αλλά ο Ψυχάρης»

Διότι τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς για ένα ρεπορτάζ που μπάζει από παντού για ένα πραξικόπημα «οπερέτα» που δεν έγινε ποτέ γιατί η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου το κατάλαβε και «θωράκισε» τη δημοκρατία.

Το πρώτο θέμα του «δημοκρατικού» Βήματος λοιπόν περιγράφει το πώς αποφύγαμε το πραξικόπημα. Το ρεπορτάζ χωρίς προς το παρόν να έχει στοιχεία αδειάσειστα, μπλέκει την υπόθεση των αποδοκιμασιών στο πρόσωπο του Κ. Παπούλια πέρυσι στη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου, ένα σχέδιο Ευέλπιδων να παρελάσουν χωρίς να τους έχει δοθεί η άδεια και κάποιες πληροφορίες από αξιωματικό ακροδεξιών πεποιθήσεων για να αναλάβουν την εξουσία στρατιωτικοί οι οποίοι θα επανέφεραν την τάξη.



Μιλά για επαφές στρατιωτικών με πολιτικούς, για μια άσκηση στο Κιλκίς, για τις πληροφορίες που μετέφερε η ΕΥΠ στον Παπανδρέου, για το ρόλο του Φραγκούλη Φράγκου, τότε Α’ ΓΕΕΘΑ, και για τις ξαφνικές αποστρατείες που αποφάσισε ο τότε υπουργός Άμυνας Πάνος Μπεγλίτης την 1^η Νοεμβρίου, λίγες ημέρες πριν αναλάβει ο Παπαδήμος.

Να θυμίσουμε ότι εκείνη την περίοδο είχαν πράγματι ακουστεί διάφορα σενάρια, ακόμη και από σοβαρούς πολιτικούς, αλλά και αν-εγκέφαλους θεωρητικούς της από δω πλευράς, ωστόσο, αντιμετωπίστηκαν ως γελοιότητες που δεν έχρηζαν περαιτέρω εξήγησης. Ήταν σενάρια, κάτι σαν τους Ελοχίμ του Λιακόπουλου ή τις καταγγελίες ότι μας… ψεκάζουν. Παρ’ όλα αυτά, 11 μήνες μετά η… έγκυρη εφημερίδα του… έγκυρου Ψυχάρη προκαλεί σοκ στην κοινή γνώμη με το δημοσίευμά του. Και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή όπου από τη μια η οικονομία είναι στην κόψη του ξυραφιού κι από την άλλη, η σκανδαλολογία με τις λίστες έχει κάνει άνω κάτω το πολιτικό σύστημα.

Ασφαλώς ένα τέτοιο δημοσίευμα αυτή την περίοδο επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το πολιτικό τοπίο.
Αν ήταν απλά ένα ρεπορτάζ για να πουλήσει ο Ψυχάρης περισσότερα φύλλα θα το καταλαβαίναμε. Όμως σίγουρα είναι κάτι παραπάνω και χρήζει προσοχής. Γιατί μια τέτοια σκοπιμότητα αυτή τη στιγμή; Ποιους εξυπηρετεί και ποιους πλήττει;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και ορισμένα κάνουν το ρεπορτάζ να μπάζει από παντού. Κατ’ αρχάς η αποστράτευση των κ. Φράγκου και Ελευσινιώτη αλλά κι άλλων στρατιωτικών φανταζόμαστε ότι έγινε είτε διότι μπορεί να υπήρχαν υπόνοιες εμπλοκής τους είτε επειδή κοιμούνταν ενώ κάποιοι στο στράτευμα ετοίμαζαν πραξικόπημα.

Πώς όμως οι αποστρατευμένοι αξιωματικοί λίγους μήνες μετά έγιναν υπουργοί; Πώς δηλαδή ο κ. Φράγκος έχει υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο κ. Ελευσινιώτης υπηρεσιακός ΥΦΕΘΑ; Είναι άξιο απορίας.

Από την άλλη, οι πρωταγωνιστές του υποτιθέμενου πραξικοπήματος ζουν, ο Παπανδρέου, ο Μπεγλίτης, οι στρατιωτικοί είναι όλοι εδώ και μπορούν να μας πουν αν όντως υπάρχει σοβαρότητα στο δημοσίευμα. Ήδη, οι πρώτες αντιδράσεις είναι έντονες. «Στοιχεία περί επικείμενου πραξικοπήματος δεν είχαν περιέλθει σε γνώση του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου», υπογραμμίζεται σε ανακοίνωση από το Γραφείο του κ. Παπανδρέου και υπενθυμίζεται ότι, ανάλογες πληροφορίες είχαν δει το φως της δημοσιότητας τον Νοέμβριο του 2011 σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ και είχαν διαψευστεί.

Στην ίδια ανακοίνωση σημειώνεται ότι «στόχος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ήταν η διασφάλιση της ικανότητας, της δυνατότητας και της αποτελεσματικότητας των Ενόπλων Δυνάμεων να υπερασπίζονται τη χώρα και να εμπεδώνουν το αίσθημα της ασφάλειας στον Ελληνικό λαό».

Επιπλέον, τονίζεται ότι «οι περσινές κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις, έγιναν με βάση τα προβλεπόμενα και τη νομιμότητα και διασφάλιζαν το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων στο πλαίσιο πάντα της αποστολής τους, όπως καθορίζεται από το Σύνταγμα και τους νόμους, με σεβασμό στις αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας».

Ο δε νυν υπουργός Άμυνας, Π. Παναγιωτόπουλος δήλωσε:  «Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ήταν, είναι και θα είναι προσηλωμένες στο καθήκον που τους έχει τάξει το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και ο Ελληνικός Λαός: να διασφαλίζουν και να κατοχυρώνουν την Εθνική Ανεξαρτησία, την Κυριαρχία και την Εθνική Ακεραιότητα της χώρας. Όλα τα άλλα είναι εκτός πραγματικότητας…».
Από την πλευρά της η ΕΥΠ διαψεύδει ότι έδωσε πληροφορία περί πραξικοπήματος στον τότε πρωθυπουργό.

Αυτά ως προς τις αντιδράσεις, όμως, θα πρέπει να τονίσουμε και ορισμένα άλλα θέματα που έχουν τη σημειολογία τους.

Κατ΄αρχάς την ίδια ημέρα που δημοσιεύονται τα περί πραξικοπήματος, το Βήμα και συγκεκριμένα το περιοδικό της εφημερίδας έχει αφιέρωμα – αγιογραφία στον Αντώνη Σαμαρά. Και είναι χαρακτηριστικό ότι τον τελευταίο καιρό το Συγκρότημα έχει κάνει μεγάλη στροφή προς τη ΝΔ και γενικά στην κυβέρνηση την οποία στηρίζει όσο δεν πάει άλλο. Τι είναι αυτό; Αυτοί που κάποτε άκουγαν Σαμαρά κι άλλαζαν δρόμο τώρα τον προσκυνάνε; Και σίγουρα δεν έχει σχέση ο γιος του κ. Ψυχάρη, Ανδρέας που είναι βουλευτής της ΝΔ. Κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τη στροφή, ας το βρουν αυτοί που πρέπει.

Επίσης, ένα τέτοιο δημοσίευμα που έρχεται αυτή τη στιγμή ασφαλώς προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη αναταραχή στο πολιτικό σύστημα αλλά και στις ήδη σε νευρικό κλονισμό Ένοπλες Δυνάμεις. Ποιος άραγε είναι ο σκοπός της πρόκλησης αναταραχής; Ποιοι παίζουν με το πολίτευμα και τους θεσμούς;
Και είναι τυχαία άραγε όλα τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών και το γενικότερο κλίμα πολιτικής παρακμής;

Διαπλεκόμενα Μέσα Ενημέρωσης εμφανίζονται διαπρύσιοι κήρυκες της διαφάνειας και της κάθαρσης όταν είναι σε όλους γνωστό ότι εξυπηρετούν επιχειρηματικά συμφέροντα. Παλιά εκδοτικά τζάκια όπως το Βήμα έρχονται σε αντιπαράθεση με νέους εκδότες που θέλουν μερίδιο στην πίτα της εξουσίας αλλά και σε νέους επιχειρηματίες που βάζουν λεφτά σε καινούργια Media Group που άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

Και στο βάθος, η μοιρασιά της δημόσιας περιουσίας, η ενέργεια, τα δημόσια έργα, τα κρατικά ακίνητα, ο ΟΠΑΠ, τα πετρέλαια.

Σκεφτείτε μόνο: Είναι τυχαίος ο πόλεμος που άνοιξε ακόμη και μεταξύ συνεργατών όπως ο Ψυχάρης και ο Βαρδινογιάννης; Είναι τυχαίο ότι στο παρασκήνιο παίζονται πολύ ύποπτα παιχνίδια με τα οπλικά συστήματα της χώρας; Είναι τυχαίο ότι ο αμερικανικός παράγοντας στηρίζει αναφανδόν την Ελλάδα ενώ κάποιοι Ευρωπαίοι την πολεμάνε;

Δεν ξέρουμε, μπορεί όλα αυτά να είναι σενάρια, σκόρπιες εικόνες από τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας. Και βλέπουμε ότι δεν υπάρχει καμιά σταθερά, οι εχθροί γίνανε φίλοι και οι φίλοι εχθροί. Ποιος το φανταζόταν ο Ψυχάρης να στηρίζει Σαμαρά, ο Κουρής τον Αλέξη Τσίπρα και ο Μπόμπολας ένα πολιτικό «πτώμα» όπως ο Βενιζέλος ή έναν πρόθυμο σε όλα, όπως ο Κουβέλης;

Το «πραξικόπημα» του Βήματος θα αποδειχθεί στο μέλλον τη σκοπιμότητα έχει. Όπως και θα βγουν στο φως όλα τα παιχνίδια που παίζονται στο πολιτικό προσκήνιο σε σχέση με τις σχέσεις με την δημοσιογραφική εξουσία. Ποιος δηλαδή συνομιλεί με ποιον, ποιος δίνει γραμμή και ποιος «αποκαλύπτει» ή διαρρέει σκόπιμα υποθέσεις και σκάνδαλα.

Αυτό όμως που θα πρέπει και πάλι να τονίσουμε, διότι το έχουμε ξανακάνει, είναι ότι τα παιχνίδια που παίζονται με τη Δημοκρατία είναι πολύ σοβαρά και επικίνδυνα. Κουτσή, στραβή, ημιτελής, είναι Δημοκρατία και στο χέρι των πολιτών είναι να την κάνουν καλύτερη και να τη διαφυλάξουν.
Αφού πρώτα αποτρέψουν τα επικίνδυνα παιχνίδια του παρασκηνίου.


Αριστερός Ψάλτης

antinews

Σε συζητήσεις κατά καιρούς έχω παρουσιαστεί ως ο γκρινιάρης ή ο απαισιόδοξος για το κατά πόσο μπορούν ν’ αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα. Δεν καταλαβαίνω γιατί νομίζει η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας ότι αξίζουν κάτι καλύτερο. Με την  απουσία παιδείας σε απλά καθημερινά πράγματα και την έλλειψη κοινωνικής συνείδησης πως ο νεοέλληνας θα συνυπάρξει με τον διπλανό του; Όταν ηδονίζεται με τον πόνο του άλλου και αρέσκεται σε κακοήθειες, απλά για να επιβεβαιώσει τα συμπλέγματά του, με ποιον τρόπο θα βρει επιλογές για να μην κοιτάει μόνο το τομάρι του;

Πέρα τούτων, ο νεοέλληνας υποστηρίζει το Σύστημα, τους εκπροσώπους του και τον πίνακα αξιών του. Δεν διαφέρει από τους ταλιμπάν έταιρων θρησκειών, αφού η χριστιανική πίστη αποτελεί γι’ αυτόν αιτία φανατισμού. Παραμένει ευρωλιγούρης, νομίζοντας πως έχει σχέση με την Ευρώπη, αλλά βρίσκεται πρώτος σε όλες τις λίστες που μαρτυρούν υπανάπτυξη όμοια με χώρας του Τρίτου Κόσμου. Έχει ονειρώξεις πως είναι ισότιμο μέλος, αλλά κατά βάθος δεν είναι παρά ο επαρχιώτης βλάχος που επειδή πήρε Μερσεντέ, νομίζει πως έχει φτάσει στο ίδιο επίπεδο κουλτούρας.

Για χρόνια η θλιβερή αυτή κάστα κινούνταν μεταξύ φραπέ και μπουζουκιών, με αισθητική που παραπέμπει στην καλύτερη, σε χρυσό σταυρουδάκι κάτω από ανοιχτό πουκάμισο για να κάνει κοντράστ με το δασύτριχο στήθος. Κι από δίπλα πίστευε πως επειδή έτυχε να γεννηθεί σ’ αυτό το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, είναι το εξώγαμο των αρχαίων που προσέφεραν στον παγκόσμιο πολιτισμό. Περασμένα μεγαλεία και θυμώντας τα να κλαίς, όπως μια γερασμένη πόρνη διηγείται στα καπηλιά τις κατακτήσεις της, για όταν ήταν νέα.

Υποστήριζε κάθε συμμορία και συντεχνία, προκειμένου να “βολευτεί”, αλλά τώρα που όλοι αυτοί τον “πρόδωσαν” γιατί βρήκαν συμμάχους στο εξωτερικό, εκείνος το παίζει “αγανακτισμένος”. Σαν κακομαθημένο παιδί. Ανειλικρινής και ιδιοτελής, έκανε τα στραβά μάτια για όλο εκείνο τον καιρό που υπήρχε καθεστώς ατιμωρησίας και τα σκάνδαλα, αλλά εκείνος είχε “την δουλίτσα του και τον μισθό του”. Ενσυνείδητα και καθ’ έξιν δουλοπρεπής, έχει ψυχικά κατάλοιπα από την τουρκοκρατία και ορέγεται νέους τρόπους για να επιβιώνει με το ελάχιτο δυνατόν κόστος, εις βάρος των υπολοίπων.

Μια τέτοια φάρα, πως θα ήταν δυνατόν να δημιουργήσει γύρω της έναν κόσμο διαφορετικό από έναν κακόγουστο, απάνθρωπο, μίζερο και φτωχό; Πραγματικά όσο περνάει ο καιρός υπό αυτό το καθεστώς πείθομαι ολοένα και περισσότερο πως το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί, είναι το οικονομικό σκέλος. Η εσωτερική ασχήμια της συλλογικής ψυχοσύνθεσης και νοοτροπίας, βρήκε το τέλειο φόντο: Την Ελλάδα της κρίσης.


strange journal

Το χρήμα δεν χάνεται, απλά αλλάζει τσέπες. Ειδικά το ευρώ που είναι ένα σκληρό νόμισμα μέσα σε μια κλειστή νομισματική Ένωση, δεν έχει χαθεί ούτε καν ως αξία, απεναντίας μάλιστα έχει υπερτιμηθεί. Απλά έχει αλλάξει τσέπες. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από τις χώρες του Νότου έχει μεταφερθεί στις χώρες του Βορρά και σε εσωτερικό επίπεδο,....
από τα μεσαία και κατώτερα οικονομικά στρώματα έχει μεταφερθεί και συνεχίζει να μεταφέρεται στις άρχουσες ελίτ της χώρας, οι οποίες με τη σειρά τους το μεταφέρουν στον Βορρά, ακόμα και χωρίς τόκο.

Δεκάδες χιλιάδες λαθορομετανάστες βρίσκονται στα παράλια της Τουρκίας και περιμένουν την κατάλληλη για τα κυκλώματα διακίνησής τους ευκαιρία για να περάσουν, μέσω των νησιών μας του Αιγαίου, στην Ελλάδα.


Αλλοι 26 Αφγανοί (12 άνδρες, επτά γυναίκες και επτά παιδιά) συνελήφθησαν το βράδυ του Σαββάτου από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Σάμου. Όπως διαπιστώθηκε, είχαν αναχωρήσει με βάρκα από τις τουρκικές ακτές και αποβιβάστηκαν πριν από τέσσερις ημέρες σε παραλιακή περιοχή του νησιού.

Στη Σάμο κρατούνται ήδη περισσότεροι από εκατό αλλοδαποί οι οποίοι στοιβάζονται είτε στα κρατητήρια της αστυνομικής διεύθυνσης Σάμου είτε σε οικίσκους που υπάρχουν στο λιμάνι Βαθέος.

“Το ενδεχόμενο επιστροφής στον Κανόνα του Χρυσού, στο μέλλον, αποτελεί συνηθισμένο θέμα συζήτησης στην αγορά χρυσού. Το γεγονός αυτό από μόνο του εξηγεί πολλά για την αλλαγή στη συμπεριφορά των επενδυτών, πολλοί από τους οποίους θα χλεύαζαν μία αντίστοιχη συζήτηση πριν από πέντε χρόνια”.

Αυτά σημειώνει σε πρόσφατη έκθεσή του ο αναλυτής της Deutsche Bank, Daniel Brebner, προσθέτοντας πως αυτό «ίσως επίσης αποτελεί ένδειξη της απόγνωσης των επενδυτών, στην αναζήτηση επενδύσεων οι οποίες μπορούν να “θωρακίσουν” την περιουσία τους μακροπρόθεσμα».

Αν επανερχόταν... στο θρόνο του ο χρυσός και γινόταν το βασικό μέσο συναλλαγών, θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται οι κυβερνήσεις τα οικονομικά τους – κάτι που για πολλούς είναι καλό, δεδομένων των αποτελεσμάτων που είχαν οι μέχρι σήμερα χειρισμοί, σχολιάζει ο Brebner.

Προσθέτοντας ωστόσο ότι, παρ’ όλα αυτά, η εφαρμογή του Κανόνα του Χρυσού θα περιόριζε την ικανότητα μίας κυβέρνησης να επηρεάσει την προσφορά χρήματος στην οικονομία. Όπως εξηγεί, «η προσφορά χρήματος θα στηριζόταν πλήρως στον όγκο των αποθεμάτων χρυσού που διαθέτει μία χώρα και θα αναπτυσσόταν ανάλογα με το εμπορικό ισοζύγιο και την εγχώρια παραγωγή χρυσού (εξαρτώμενη από τα εγχώρια κοιτάσματα και από το αν αυτά τα κοιτάσματα αποτελούν στην ουσία δημόσια περιουσία -κάτι που εξετάζεται)».

Γιατί μπορεί να λειτουργήσει

Μεταξύ άλλων, ο αναλυτής της Deutsche Bank σημειώνει: «Πολλοί οικονομολόγοι ανατριχιάζουν στην ιδέα επιστροφής στον Κανόνα του Χρυσού. Αυτό είναι λογικό δεδομένης της σχολής στην οποία ανήκουν οι περισσότεροι: την Κεϋνσιανή ή παράγωγά της. Ο Κέυνς θεωρούσε την ευέλικτη νομισματική πολιτική ένα σημαντικό εργαλείο για την βελτιστοποίηση της οικονομίας. Ο χρυσός φαινομενικά αφαιρεί αυτή την ευελιξία – με αποτέλεσμα ο ίδιος ο Κέυνς να τον ονομάζει “βαρβαρικό απομεινάρι”. Στην πραγματικότητα, συμφωνούμε ότι κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων ακραίων οικονομικών ανισορροπιών, όπως η Μεγάλη Ύφεση, ίσως απαιτείται μεγάλη νομισματική ευελιξία.

Οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν ότι το μεγάλο πρόβλημα με τον χρυσό είναι διττό: 1) η προσφορά είναι ανεπαρκής και 2) η αύξηση της προσφοράς είναι ανεπαρκής.

Το πρώτο επιχείρημα είναι ψευδές. Ο όγκος του χρυσού δεν είναι σημαντικός. Αντιθέτως το επίπεδο στο οποίο τιμολογείται ο χρυσός είναι σημαντικό. Ένα μηδενικό μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει την αξία ενός λογαριασμού. Παρομοίως, μπορεί να προστεθεί στην αξία μίας ουγγιάς χρυσού. Στην ουσία οι απόλυτες τιμές δεν μετράνε. Όπως έχουμε ξαναπεί, ο χρυσός διαιρείται επ΄ άπειρον. Έχει σημασία ότι ένα τραπεζογραμμάτιο “αντιστοιχεί” σε ένα γραμμάριο ή σε ένα κιλό χρυσού; Θεωρητικά, δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει.

Το δεύτερο επιχείρημα, πέραν του ότι είναι εσφαλμένο, δείχνει κάποια έλλειψη ταπεινότητας. Για να επιτευχθεί ουσιαστική σταθερότητα των τιμών μέσα σε μια αναπτυσσόμενη οικονομία θα πρέπει να αυξάνεται παράλληλα και η προσφορά χρήματος. Το κρίσιμο ερώτημα είναι με τι ρυθμό. Ο ρυθμός είναι σημαντικός, αν αυξάνεται πολύ γρήγορα τότε έχουμε πληθωρισμό, αν αυξάνεται πολύ αργά αποπληθωρισμό (υποθέτοντας ότι η κυκλοφοριακή ταχύτητα χρήματος είναι σταθερή και στις δύο περιπτώσεις)».

Σύμφωνα με τον Brebner, υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για να επιτευχθεί ένας ικανός ρυθμός ανάπτυξης της προσφοράς χρήματος.

Πρώτον: Αύξηση πληθυσμού – καθώς μεταβάλλεται ο αριθμός όσων χρησιμοποιούν χρήμα, είναι απαραίτητη η προσαρμογή της προσφοράς χρήματος για να αποφευχθούν στρεβλώσεις στην τιμολόγηση που αυτό προκαλεί.

Δεύτερον: Παραγωγικότητα χωρίς μόχλευση – μία εκτίμηση της αύξησης της κατά κεφαλήν παραγωγικότητας (ή της δημιουργίας αξίας) που βιώνει μία κοινωνία με το χρόνο – χωρίς τη συνεισφορά της πιστωτικής ανάπτυξης.

Αρχίζουμε χρησιμοποιώντας γενικούς δείκτες για την οικονομική δραστηριότητα. Υπάρχουν αρκετοί δείκτες, όπως το ΑΕΠ και στοιχεία για το εμπόριο. Η δυσκολία ωστόσο, είναι να εντοπιστεί και να εξαιρεθεί ο αντίκτυπος της σημαντικής πιστωτικής επέκτασης σε αυτά τα στοιχεία για να καταλήξουμε στην πραγματική, χωρίς υποβοήθεια, ανάπτυξη για μία συγκεκριμένη οικονομία. Για παράδειγμα, τα τελευταία 32 χρόνια το ΑΕΠ των ΗΠΑ, σε πραγματικούς όρους, διαμορφώθηκε κατά μέσο όρο στο 2,7% (σύνθετος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης). Σε αυτή τη βάση, η μέση ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ, μετά την πληθυσμιακή προσαρμογή, βρίσκεται περί το 1,6%.

«Από αυτό τον ρυθμό, ποια ήταν η συνεισφορά του χρέους στην ανάπτυξη; Αν υποθέσουμε, για την απλοποίηση των στοιχείων, ότι οι πιστώσεις συνεισέφεραν περίπου 0,5% ετησίως, τότε καταλήγουμε σε αύξηση 1,1% κατά μέσο όρο το χρόνο, σε παραγωγικότητα στις ΗΠΑ. Γι΄ αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι η ταπεινότητα είναι αναγκαία – υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις που υποδεικνύουν ότι οι εντυπωσιακοί ρυθμοί ανάπτυξης και η αύξηση της παραγωγικότητας που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες δέχτηκαν προσωρινά ώθηση από την ανάληψη πρωτοφανών επιπέδων χρέους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Ίσως τελικά δεν είμαστε τόσο ιδιοφυείς όσο νομίζουμε» σημειώνει ο Brebner.

Και συνεχίζει λέγοντας ότι «σε αυτό το πλαίσιο, εκτιμούμε ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να μεγαλώσουν τη νομισματική τους βάση μόλις κατά 2,2% περίπου. Οι μακροπρόθεσμες τάσεις αύξησης της προσφοράς χρυσού δείχνουν “σύνθετο ρυθμό ανάπτυξης” της τάξης του 1,6%. Ενώ ο ρυθμός αυτός είναι κοντά στο αναγκαίο 2,2% που χρειάζεται για να αποφευχθούν οι αποπληθωριστικές πιέσεις, συνεχίζει να αποτελεί παράγοντα ανησυχίας για όσους βλέπουν τον χρυσό ως ένα βιώσιμο εναλλακτικό νόμισμα. Εντούτοις, αυτό δεν πρέπει να “ακυρώσει” τον χρυσό ως προτιμώμενο μέσο συναλλαγών για όσο οι συνθήκες αύξησης του όγκου παραμένουν δυσμενείς, η ακριβή αξία συνεχίζει να καθορίζεται από την κυβέρνηση – στην πραγματικότητα οι περιοδικές προσαρμογές στην αποτίμηση του χρυσού θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία εναλλακτική. Συνεπώς, ένας μικρός ρυθμός αύξησης του όγκου χρυσού θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από μία μικρή ανατίμηση του ίδιου του μετάλλου, με αποτέλεσμα να αποτρέπονται οι αποπληθωριστικές πιέσεις σε μία οικονομία».

Όπως λέει ο αναλυτής της DB, το πρόβλημα με την ανωτέρω λύση για την εμφανή υπερβολική έλλειψη χρυσού είναι ότι επαναφέρει αυτούς που καθορίζουν τη νομισματική πολιτική σε μία θέση από την οποία είναι πιθανό να αξιολογήσουν λανθασμένα το χρήμα με αποτέλεσμα να είναι πιθανές κεφαλαιακές στρεβλώσεις.

«Είναι κάτι που οι “λεπτολόγοι” της αγοράς μάλλον δεν θα καταλάβουν, αλλά ίσως κάνουν πιο “εύπεπτη” την μετάβαση στον χρυσό για όσους έχουν συνηθίσει στην ευελιξία που προσφέρει ένα συμβατικό νόμισμα» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Γιατί να μην λειτουργήσει

«Ενώ ο κανόνας του χρυσού θα μπορούσε να λειτουργήσει, παραμένουμε επιφυλακτικοί για το ότι θα τεθεί στο τραπέζι η εφαρμογή του (λόγω της σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία ίσως συνοδεύεται από υψηλής μεταβλητότητας πληθωρισμό)» αναφέρει ο Brebner, προσθέτοντας ότι «σε μεγάλο βαθμό αποδίδουμε τις λίγες πιθανότητες εφαρμογής του στην κουλτούρα. Η παγκόσμια οικονομία, τον τελευταίο αιώνα, εξελίχθηκε σε ένα καθετοποιημένο σύστημα που βασίζεται στις κυβερνήσεις, το οποίο “οδηγείται” από την κοινή λογική».

Όπως εξηγεί, «η αυτοεξάρτηση και ο ατομικισμός της ελεύθερης αγοράς έμεινε στην άκρη προς χάριν ενός καταναλωτισμού της “νέας εποχής”. Πολιτισμικά, αυτό αντιπροσωπεύει για εμάς μία πανίσχυρη δύναμη, μία δύναμη που ελαχιστοποιεί τις δημιουργικές επιλογές/ λύσεις για τα οικονομικά αδιέξοδα. Σε αυτό το πλαίσιο επιφυλασσόμαστε να προβλέψουμε μία τόσο ριζοσπαστική λύση για τις νομισματικές ανισορροπίες».

 Τεράστιες επιβαρύνσεις στη φορολογία εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων «φέρνει» η νέα φορολογική κλίμακα που έχει εισηγηθεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Κατάργηση (δεν αποκλείεται και η μείωσή του κατά 50%) του αφορολογήτου ορίου για τα παιδιά και αύξηση των συντελεστών για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα (από 16.000 έως 26.000 ευρώ) προβλέπει η νέα κλίμακα που σχεδίασε το οικονομικό επιτελείο και θα τεθεί σε ισχύ στα εισοδήματα του 2013.

Σενάρια
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στο γραφείο του υπουργού Οικονομικών υπάρχουν διάφορα σενάρια με φορολογικές κλίμακες για τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Ωστόσο, το σενάριο που παρουσιάζεται βρίσκεται στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Οικονομικών το οποίο δόθηκε στην τρόικα.

Την ίδια στιγμή, φαίνεται να διασώζονται τα «μπλοκάκια» από τον συντελεστή 35% που θα εφαρμοσθεί για τους ελεύθερους επαγγελματίες, με την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι έχουν σύμβαση παροχής υπηρεσιών. Γι’ αυτές τις περιπτώσες το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει τη διάτηρηση της φορολόγησής τους με κλίμακα φορολογίας εισοδήματος.

Ειδικότερα και σύμφωνα με την εισήγηση του υπουργείου Οικονομικών για τους μισθωτούς και συνταξιούχους:
1. Τα φορολογικά κλιμάκια μειώνονται σε 4 από 8 που είναι σήμερα.

2. Καταργούνται τα αφορολόγητα όρια για τις οικογένειες με παιδιά. Αυτό θα οδηγήσει στην καταβολή πρόσθετων φόρων τουλάχιστον 400 ευρώ από μία οικογένεια με δύο παιδιά. Εξετάζεται, πάντως, να μειωθούν τα υφιστάμενα αφορολόγητα όρια για τα παιδιά κατά 50%. Δηλαδή, μία οικογένεια με δύο παιδιά έχει πρόσθετο αφορολόγητο σήμερα 4.000 ευρώ. Εξετάζεται από το 2013 να μειωθεί στα 2.000 ευρώ για την ανωτέρω οικογένεια. Το κόστος ανέρχεται για τον προϋπολογισμό στα 438 εκατ. ευρώ και το αφορά 1,4 εκατ. φορολογουμένους.

3.Καταργούνται οι συντελεστές φόρου 25%, 35%, 38%, 40% και 45%, που αντιστοιχούν στα φορολογικά κλιμάκια από τις 16.000 ευρώ και πάνω και αντικαθίστανται από ένα ενιαίο συντελεστή 35%.
Δηλαδή, όσοι έχουν εισοδήματα από 16.000 έως και 26.000 ευρώ θα φορολογηθούν με συντελεστή 35% από 25% που είναι σήμερα.

4. Το αφορολόγητο όριο διατηρείται στα 5.000 ευρώ και δημιουργούνται τρία νέα κλιμάκια:
– Από 5.000,01 - 12.000 ευρώ με συντελεστή 10%.
– από 12.000,01 - 16.000 ευρώ με συντελεστή 18%.
– από 16.000,01 ευρώ και πάνω με συντελεστή 35%!

5. Με τη νέα φορολογική κλίμακα, φορολογούμενος με εισόδημα 20.000 ευρώ θα πληρώσει στην εφορία 2.820 ευρώ από 2.420 ευρώ. Αλλος φορολογούμενος με εισόδημα 25.000 ευρώ και με δύο παιδιά θα πληρώσει φόρο 4.570 ευρώ από 3.270 που πληρώνει σήμερα.
Επίσης εξετάζεται και η κατάργηση των φοροαπαλλαγών με στόχο την εξοικονόμηση περίπου 300 - 500 εκατ. ευρώ. Συγκεκριμένα:
– Κατάργηση των απαλλαγών που σχετίζονται με την Υγεία (ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη).
– Κατάργηση της έκπτωσης των τόκων από τη χορήγηση στεγαστικού δανείου για πρώτη κατοικία.
– Για τις φοροαπαλλαγές που χορηγούνται στους αναπήρους με ποσοστό άνω του 67% αναπηρία, στα θύματα πολέμου, στους τυφλούς και στους νεφροπαθείς εξετάζεται η κατάργησή τους και η θέσπιση ενός μικρού επιδόματος.

Ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες. Τα εισοδήματα των ελευθέρων επαγγελματιών και επιτηδευματιών δεν θα φορολογούνται πλέον με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, αλλά με συντελεστή 35% από το πρώτο ευρώ.

Από τις αλλαγές αυτές θα εξαιρεθούν όσοι φορολογούμενοι εργάζονται σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με καθεστώτα συμβάσεων εργασίας και αμείβονται με «μπλοκ» παροχής υπηρεσιών. Οι ανωτέρω θα συνεχίσουν να φορολογούνται με την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, ωστόσο θα πρέπει να έχουν συμβάσεις με τους εργοδότες τους.

Αγρότες. Καταργείται το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού του καθαρού γεωργικού εισοδήματος, βάσει του οποίου καθορίζονται κάθε χρόνο για κάθε νομό συγκεκριμένα τεκμαρτά ποσά ελάχιστου δηλωτέου εισοδήματος ανά στρέμμα καλλιεργούμενης γης ή ανά κεφαλή εκτρεφόμενου ζώου κ.λπ. Από το νέο έτος θα υποχρεωθούν να τηρούν βιβλία και να εκδίδουν φορολογικά στοιχεία ως επιτηδευματίες. Το καθαρό εισόδημά τους θα προσδιορίζεται λογιστικά (έσοδα - έξοδα) με συντελεστή 6%.

Ανώνυμες Εταιρείες. Για τις Α.Ε., σύμφωνα με την εισήγηση του υπουργείου Οικονομικών, μειώνεται από το 20% στο 19% ο συντελεστής φορολόγησης των αδιανεμήτων κερδών και από 25% στο 19% ο συντελεστής φορολόγησης κατά τη διανομή μερίσματος. Με τον τρόπο αυτό η συνολική φορολογική επιβάρυνση για κέρδη των Α.Ε. μειώνεται από το 42,5% στο 35%.

Εξίσωση ΕΦΚ σε υγραέριο και πετρέλαιο κίνησης
Τη μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας από το 23% στο 13% για τις επιχειρήσεις μαζικής εστίασης, αλλά και τη μείωση της επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες προβλέπει το σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την εξοικόμηση 3 δισ. ευρώ από τον τομέα της φορολογίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, το φορολογικό πακέτο για τους έμμεσους φόρους περιλαμβάνει:

– Μείωση του ΦΠΑ από το 23% στο 13% για τις επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.

– Αύξηση από 10% σε 15% του συντελεστή φορολόγησης των τόκων για καταθέσεις, ομόλογα και έντοκα γραμμάτια.

– Μείωση επιστροφών ΦΠΑ στους αγρότες από το 2013. Συγκεκριμένα μειώνεται από 11% σε 6% το ποσοστό με το οποίο υπολογίζονται οι επιστροφές ΦΠΑ στους αγρότες του ειδικού καθεστώτος. Από την 1η-1-2014 οι επιστροφές ΦΠΑ προς τους αγρότες θα προσδιορίζονται βάσει βιβλίων και στοιχείων. Επίσης μειώνεται κατά 32,4% (από 0,391 σε 0,264 ευρώ το λίτρο) η επιστροφή του φόρου πετρελαίου στους αγρότες.

– Εξίσωση ειδικών φόρων κατανάλωσης στο υγραέριο και στο πετρέλαιο κίνησης. Αυξάνεται από 0,20 σε 0,33 ευρώ το λίτρο ο ΕΦΚ στο υγραέριο και εξισώνεται με τον ΕΦΚ του πετρελαίου κίνησης. Αναμόρφωση της φορολογίας στα τσιγάρα. Αυξάνεται στα 80 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα ο πάγιος φόρος κατανάλωσης, ενώ μειώνεται στο 20% ο αναλογικός φόρος και αυξάνεται στα 115 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα ο ελάχιστος φόρος κατανάλωσης. Από τις αλλαγές αυτές αναμένεται να αυξηθεί η τιμή στα φθηνά τσιγάρα και να μειωθούν τα υπόλοιπα.

– Θεσπίζεται ειδικό τέλος άδειας καπνίσματος για ειδικούς χώρους καπνιζόντων σε κέντρα διασκέδασης και καταστήματα μαζικής εστίασης.

– Αυξήσεις στα τέλη και τις χρεώσεις για αγωγές και ποινικές δίκες.

Αυξημένο κατά 20% θα είναι από αύριο το κόστος διέλευσης των διοδίων της Εγνατίας οδού. Οι τιμές των διοδίων από την 1η Οκτωβρίου διαμορφώνονται ως εξής:

Για τα δίκυκλα και τρίκυκλα στο 1,70 ευρώ (από 1,40), για ελαφρά οχήματα με ή χωρίς ρυμουλκούμενο και ύψος μέχρι 2,2 μ. στα 2,40 ευρώ (από 2), για τα φορτηγά, λεωφορεία και άλλα οχήματα με λιγότερους από 4 άξονες και ύψος μεγαλύτερο από 2,20 μ. στα 6 ευρώ (από 5) και για τα φορτηγά και άλλα οχήματα με 4 ή περισσότερους άξονες και ύψος μεγαλύτερο από 2,20 μ. στα8,40 ευρώ (από 7).

Πρόστιμα 250 ευρώ θα κληθούν να πληρώσουν 2.000.000 ιδιοκτήτες οχημάτων που κυκλοφορούν ανασφάλιστα σε ολόκληρη τη χώρα. Μέσα στον Οκτώβριο αναμένεται να εκδοθεί υπουργι­κή απόφαση για την επιβολή προστίμων στα ανα­σφάλιστα Ι.Χ., τα οποία θα πρέπει να καταβλη­θούν από τους φορολογούμενους μέσα σε διά­στημα οκτώ ημερών.

Το σχέδιο προβλέπει επίσης βαριές ποινές (πρό­στιμο του ΚΟΚ, αφαίρεση πινακίδων, διπλώματος και άδειας κυκλοφορίας για 10 ημέρες) σε όσους αγνοήσουν την προθεσμία των 8 ημερών.

Ειδικότερα, η Γενική Γραμματεία Πληροφορι­ακών Συστημάτων θα αποστείλει ταχυδρομικώς επιστολή προς τους ιδιοκτήτες των εμφανιζόμε­νων ως ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και θα τους καλεί να εμφανιστούν στις ΔΟΥ και να δώσουν στοιχεία και εξηγήσεις μέσα σε οκτώ ημέρες για το εάν έχουν ασφαλιστεί κανονικά αλ­λά δεν φαίνονται στα αρχεία ή για κάποιο λόγο εξαιρούνται νομίμως από την ασφάλιση του οχή­ματός τους (π.χ. διπλωματικό σώμα, δημόσια υπη­ρεσία κ.λπ.).

Επίσης, σε περίπτωση απόσυρσης ή καταστρο­φής ή κλοπής ή μεταβίβασης ή κατάθεσης πινακίδων αυτοκίνητου οχήματος, ο ιδιοκτήτης του εμφανιζόμενου ως ανασφάλιστου οχήματος θα πρέπει να παραδώσει ακριβές φωτοαντίγραφο των κατά περίπτωση δικαιολογητικών στην αρμό­δια ΔΟΥ.
Μόλις πληρώσει το πρόστιμο των 250 ευρώ, ο ιδιοκτήτης του Ι .Χ. θα επιλέγει μια ασφαλιστική εταιρεία, στην οποία θα καταθέτει το παράβολο που πλήρωσε στην εφορία και στη συνεχεία θα υπογράφει νέο ασφαλιστικό συμβόλαιο.

Από την πλευρά της η ασφαλιστική θα καταβάλλει το παράβολο στο Δημόσιο και θα ενημερώνει το Κέντρο Πληροφοριών για κάθε ανασφάλιστο όχημα το οποίο θα αποκτά σήμα ασφάλισης.
Στην περίπτωση που ο ιδιοκτήτης του ανασφά­λιστου οχήματος αγνοήσει το κάλεσμα της εφορίας, θα επιβάλλονται πρόσθετες κυρώσεις όπως αφαίρεση της άδειας οδήγησης, της άδειας κυ­κλοφορίας και των πινακίδων του οχήματος, που θα αποδίδονται στον δικαιούχο μόνο αφού προ­σκομιστεί το ειδικό σήμα ασφάλισης.

Αν περάσουν 20 μέρες και ο δικαιούχος δεν εμ­φανιστεί για την παραλαβή των πινακίδων και της άδειας κυκλοφορίας, η αστυνομική αρχή θα απο­στέλλει τις πινακίδες κυκλοφορίας προς φύλαξη στην αρμόδια Υπηρεσία Μεταφορών, από όπου θα επιστρέφονται μόνο με την προσκόμιση από τον ενδιαφερόμενο του ειδικού σήματος ασφά­λισης.

Από το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι στα ταμεία των ασφαλιστικών εταιριών θα εισρεύσουν έσο­δα της τάξης των 300.000.000 ευρώ. Οι εισηγη­τές του σχεδίου εκτιμούν ότι θα υπάρξουν σημαντικά οικονομικά οφέλη και για το Δημόσιο, τόσο από την πληρωμή του παραβόλου όσο και από τους φόρους επί των ασφαλίστρων και εν τέλει από τη φορολόγηση των κερ­δών που θα έχουν οι ασφαλιστικές εταιρίες από τη δραστηριότητά τους αυτή.

Παρά τις νέες τρύπες στον προϋπολογισμό και την ελλιπή εφαρμογή των υπεσχημένων μεταρρυθμίσεων, η Ελλάδα θα λάβει την επόμενη δόση των 31 δισ. ευρώ του δεύτερου πακέτου της δανειακής βοήθειας, σύμφωνα με δημοσίευμα του διαδικτυακού τόπου της "Deutsche Welle", το οποίο επικαλείται το γερμανικό περιοδικό Focus, που με τη σειρά του επικαλείται πηγές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ενώ η Ελλάδα ζει τις χειρότερες ώρες της μεταπολιτευτικής της ιστορίας, ενώ ο Έλληνας οδηγείται όλο και πιο κοντά στην ανέχεια κάθε μέρα που περνά, ενώ έρχονται μέτρα σκληρότερα από τους χειρότερους εφιάλτες μας (μέχρι και τα παιδιά σκέφτονται να φορολογήσουν…), κάποιοι ασχολούνται με φανταστικά πραξικοπήματα! Τυχαίο; Δε νομίζουμε... Αυτά τα πράγματα δεν είναι ΠΟΤΕ τυχαία...

Πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους του Παρισιού με σύνθημα«όχι στο Σύμφωνο της λιτότητας» διοργανώνει σήμερα το απόγευμα η ριζοσπαστική αριστερά με επικεφαλής τον Ζαν Λυκ Μελανσόν.

Οι βομβαρδισμοί και οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ ανταρτών και κυβερνητικών δυνάμεων συνεχίστηκαν και το Σάββατο σε όλη τη Συρία και ιδιαίτερα στο Χαλέπι που συγκλονίζεται τις τελευταίες ημέρες από σφοδρές μάχες άνευ προηγουμένου.

Στη Δαμασκό ο στρατός βομβάρδισε κοινότητες στην ανατολική Γούτα, όπου έχουν βρει καταφύγιο πολλοί αντάρτες, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητηρίο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο τομέας αυτός είναι το προπύργιο των ανταρτών του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και της ταξιαρχίας Τατζάμο Ανσάρ αλ-Ισλάμ, μιας ομάδας τζιχαντιστών που έχει αναλάβει την ευθύνη για τη διπλή βομβιστική επίθεση στην έδρα του γενικού επιτελείου στρατού, στη Δαμασκό, την περασμένη Τετάρτη.

"Ο στρατός θέλει να τους εξολοθρεύσει μια και καλή», είπε ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου, Ράμι Αμπντέλ Ραχμάν. Όμως «οι άμαχοι πληρώνουν το τίμημα», υποστήριξε ο Μάταρ Ισμαήλ, πολίτης-δημοσιογράφος που εδρεύει στη Δαμασκό και ο οποίος διαβεβαίωσε ότι το καθεστώς «εκτελεί πολλούς ανθρώπους με συνοπτικές διαδικασίες».

Από τους συνεχείς βομβαρδισμούς τραυματίστηκαν πολλά άτομα στις συνοικίες Σαχούρ, Μπαμπ αλ-Χαντίντ, Σαλαχεντίν και Καρμ αλ-Τζαμπάρ, στο Χαλέπι. Οι μάχες συνεχίζονται στις συνοικίες Αρκούμπ και Αζιζιέ της πόλης αυτής. Σύμφωνα πάντα με το Παρατηρητήριο, που βασίζεται σε μαρτυρίες ντόπιων ακτιβιστών, πυρπολήθηκαν τα μαγαζιά στο περίφημο σουκ (αγορά) στο κέντρο της πόλης.

Σε όλη τη χώρα, τουλάχιστον 72 άνθρωποι --εκ των οποίων οι 31 ήταν πολίτες—σκοτώθηκαν το Σάββατο.

Τα μέτρα λιτότητας που έχει επιβάλει η κυβέρνηση της Πορτογαλίας έβγαλαν και πάλι στους δρόμους χιλιάδες Πορτογάλους.

Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν συγκεντρωθεί στο κέντρο της Λισαβόνας, διαμαρτυρόμενοι για τις σχεδιαζόμενες περικοπές και ζητώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού Πέδρου Πάσους Κοέλιου.

Η διαδήλωση οργανώθηκε από τη συνδικαλιστική οργάνωση CGTP και ήταν η τρίτη που γίνεται στην πορτογαλική πρωτεύουσα μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων.

"Η κυβέρνηση αυτή έχει χάσει πλήρως τη φερεγγυότητά της, δεν μπορεί να συνεχίσει", δήλωσε ο γενικός γραμματέας της CGTP Αρμένιο Κάρλος.

Μετά τις προηγούμενες διαδηλώσεις ο Κοέλιου απέσυρε κάποια από τα μέτρα που είχαν προκαλέσει την οργή των Πορτογάλων και πρότεινε άλλα στη θέση τους.

Η Πορτογαλία γενικά επαινείται επειδή έθεσε υπό έλεγχο τα οικονομικά της αφότου ζήτησε και έλαβε βοήθεια ύψους 78 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2011.

Όμως τον Αύγουστο ανακοίνωσε ότι δεν θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που είχαν τεθεί για το 2012 επειδή τα φορολογικά έσοδα ήταν μειωμένα λόγω της ύφεσης.

Τα στοιχεία που δόθηκαν την Παρασκευή στη δημοσιότητα δείχνουν ότι το έλλειμμα θα φτάσει φέτος το 6,8% του ΑΕΠ, δηλαδή θα είναι κατά 1,8% υψηλότερο από το επίπεδο που είχε συμφωνηθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Η Nneka Egbuna, το νέο μεγάλο αστέρι της reggae, soul, ethnic μουσικής, έρχεται τον Οκτώβριο στην Ελλάδα για δύο εμφανίσεις, το Block 33 στη Θεσσαλονίκη και στη Γεωπονική Live στην Αθήνα.

Μαζί της στην Αθήνα και οι Burger Project με τη Ματούλα Ζαμάνη.

Η πολυβραβευμένη τραγουδοποιός, τραγουδίστρια και ακτιβίστρια επισκέπτεται για πρώτη φορά τη χώρα μας λίγους μόλις μήνες μετά την κυκλοφορία του νέου της άλμπουμ "Soul Is Heavy" για δύο μοναδικές συναυλίες.

Η μουσική της Nneka είναι ένα μείγμα hip-hop, reggae, soul και αφρικανικών ρυθμών, έχοντας αναφέρει η ίδια καλλιτέχνες όπως οι Fela Kuti, Bob Marley, Mos Def, Talib Kweli και Lauryn Hill ως τις κύριες μουσικές επιρροές της.

Είναι από τις λίγες περιπτώσεις καλλιτεχνών των οποίων η μουσική δεν έχει διακριτά όρια και περνούν με επιτυχία από πολύ διαφορετικά μουσικά είδη, όπως τα προαναφερόμενα hip-hop, reggae, soul αλλά μέχρι και dubstep ή house μέσω συνεργασιών με τα μεγαλύτερα ονόματα παραγωγών ηλεκτρονικής μουσικής.

Οι στίχοι της αντανακλούν την προσωπική της πορεία και ζωή στην πατρίδα της τη Νιγηρία, όπου μεγάλωσε, αλλά και τις εμπειρίες της από το δυτικό τρόπο ζωής στην Ευρώπη, όπου βρέθηκε σχεδόν έφηβη μετανάστρια να αγωνίζεται να επιβιώσει μόνη της.

Τα τραγούδια της μιλούν για τα ανθρώπινα συναισθήματα, για τον καπιταλισμό, τη φτώχεια, τον πόλεμο, την υποκρισία και τη διαφθορά της πολιτικής στις αφρικάνικες χώρες αλλά και στο παγκόσμιο στερέωμα.

Έχει ήδη κυκλοφορήσει τρία πολύ πετυχημένα άλμπουμ, τα "Victim of Truth", "No Longer at Ease" και "Soul is Heavy", από τα οποία ξεχώρισαν κομμάτια όπως τα "The Uncomfortable Truth", "Africans", "Heartbeat", "Kangpe", "Shining Star", "Soul Is Heavy", "God Knows Why", "Μy home" και πολλά πολλά άλλα.

Η δουλειά της έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές και συχνά χαρακτηρίζεται ως η συνέχεια των Lauryn Hill και Erykah Badu με πολλά αφρικανικά στοιχεία και ως το νέο μεγάλο αστέρι της μαύρης μουσικής, όμως η Nneka είναι πολλά παραπάνω από μία ταλαντούχα καλλιτέχνιδα.

Από τον πρώτο δίσκο της ήταν προφανές ότι η Αφρική απέκτησε μια νέα δυναμική φωνή στο πρόσωπό της.

Το 2011 η Nneka ίδρυσε τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση ROPE, η οποία ασχολείται με τη νεολαία σε διάφορα μέρη της Αφρικανικής ηπείρου με έντονη παρουσία στην πατρίδα της το Δέλτα του Νίγηρα, ενός από τα πιο υποβαθμισμένα μέρη του πλανήτη.

Ετοιμαστείτε για το φαινόμενο Nneka!

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου - Θεσσαλονίκη @ Block 33