Οι Financial Times δημοσίευσαν το μυστικό σχέδιο που ετοιμάζει ο Barroso για να τερματιστεί η εκρηκτική κρίση χρέους που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη, και ιδίως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία.

Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό δημοσίευμα όλες οι σαρωτικές αλλαγές θα έχουν πάρει σάρκα και οστά από τις αρχές της νέας χρονιάς.

Διαβάστε ποιο είναι το ''Σχέδιο Barroso για τις τράπεζες'':
Σαρωτική εξουσία επί των 6.000 τραπεζών της ευρωζώνης θα δοθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, βάσει του σχεδίου που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το οποίο θέτει σε πορεία σύγκρουσης τις Βρυξέλλες με τη Γερμανία και την ίδια την ΕΚΤ, καθώς η τελευταία ζητά ένα λιγότερο συγκεντρωτικό πρώτο βήμα προς την τραπεζική ενοποίηση.

Βάσει της πρότασης, η ανώτατη εξουσία θα μεταβιβαστεί σε ένα νέο «ελεγκτικό συμβούλιο» της ΕΚΤ που θα είναι ξεχωριστό από το υπάρχον διοικητικό της συμβούλιο.
Αν και ο τρόπος που θα σχηματιστεί δεν έχει ακόμη αποφασιστεί, το βασικό σχέδιο κάνει λόγο για ένα συμβούλιο που θα απαρτίζεται από 23 μέλη: έναν εκπρόσωπο από κάθε κράτος-μέλος της ευρωζώνης, συν έξι ανεξάρτητα μέλη, τον πρόεδρο και έναν αντιπρόεδρο.

Θεωρήθηκε ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ξεχωριστό συμβούλιο ώστε να εδραιωθεί ένα τείχος προστασίας μεταξύ των υφιστάμενων νομισματικών δραστηριοτήτων της ΕΚΤ, οι οποίες περιλαμβάνουν την παροχή φτηνών δανείων στις τράπεζες που παλεύουν να επιβιώσουν, και το νέο ελεγκτικό της ρόλο.

Οι αξιωματούχοι προειδοποιούν ότι η νομοθεσία τώρα σχεδιάζεται και πως δεν θα παρουσιαστεί επισήμως, από τον κ. Barroso, πριν την ομιλία του στις 12 Σεπτεμβρίου. Για να γίνει ευρωπαϊκός νόμος, θα πρέπει να εγκριθεί από τις κυβερνήσεις των 27 μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αξιωματούχοι της Κομισιόν ελπίζουν ότι θα υπάρξει συμφωνία στη σύνοδο της ΕΕ πριν από τα τέλη του έτους.

Μία νέα ενιαία εποπτική αρχή για τον τραπεζικό κλάδο θα ήταν η πιο σημαντική αλλαγή στην οικονομική διοίκηση της ευρωζώνης από τη δημιουργία του ενιαίου νομίσματος, δίνοντας στην ΕΕ την ομοσπονδιακή εξουσία που της έλειπε προκειμένου να αντιμετωπίσει αποφασιστικά την κρίση χρέους που μαίνεται εδώ και δύο χρόνια.

Είναι επίσης ένα βασικό αίτημα του Βερολίνου σε αντάλλαγμα για αυτό που ορισμένοι εκτιμούν ότι είναι ακόμη πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της κρίσης: να δοθεί η δυνατότητα στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης η δυνατότητα να στηρίζουν απευθείας τις τράπεζες. Τα πακέτα στήριξης για τον τραπεζικό κλάδο σε Ισπανία και Ιρλανδία επιβάρυναν τις εν λόγω κυβερνήσεις με τεράστια χρέη που θα είχαν εκμηδενιστεί εάν τα κεφάλαια προέρχονταν απευθείας από τους μηχανισμούς στήριξης.

Η γερμανική κυβέρνηση πάντως, έχει αντισταθεί στις πιέσεις για συγκέντρωση όλων των ρυθμιστικών εξουσιών στην ΕΚΤ, υποστηρίζοντας ότι η Φρανκφούρτη θα πρέπει να ασχοληθεί μόνο με τις 20 – 25 μεγαλύτερες τράπεζες. Σε αυτή την περίπτωση οι εθνικοί εποπτικοί οργανισμοί θα παραμείνουν ανεξάρτητοι και θα συντονίζουν ενέργειες για τις μικρότερες τράπεζες.

Με άρθρο του στους Financial Times, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schaeuble υποστηρίζει ότι είναι «κοινή λογική» να δοθεί περισσότερη εξουσία στην ΕΚΤ μόνο ως προς τις μεγάλες τράπεζες γιατί θα ήταν αδύνατο για τη Φρανκφούρτη να επιβλέπει όλους τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Ορισμένοι ανώτατοι αξιωματούχοι της ΕΚΤ εξέφρασαν παρόμοια θέση σε συζητήσεις που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών με αξιωματούχους των Βρυξελλών, αν και ο Mario Draghi, ο επικεφαλής της ευρωτράπεζας, είναι πιο θετικός στην άποψη της Κομισιόν.

Οι ενστάσεις της Γερμανίας προκύπτουν επίσης και από την επιθυμία της να διατηρήσει τον εθνικό της έλεγχο στις μικρότερες αλλά πολιτικά σημαντικές τοπικές αποταμιευτικές τράπεζες της χώρας.

Παρά τις ενστάσεις, ο κ. Barroso αποφάσισε αυτή την εβδομάδα να υιοθετήσει την πιο φιλόδοξη πρόταση που κατέθεσε το διευθυντήριο εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία υποστηρίζει ότι η πιο στενή προσέγγιση θα απογοήτευε τις αγορές.

Ανώτατοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επισημαίνουν παράλληλα, ότι οι υφιστάμενες τραπεζικές κρίσεις στην Ισπανία και την Ιρλανδία προκλήθηκαν από μη συστημικά σημαντικές τράπεζες, όπως οι μικρές αποταμιευτικές τράπεζες της Ισπανίας, γνωστές και ως cajas. «Δεν είναι αρκετό να εξετάζεις μόνο τις τράπεζες με διασυνοριακή παρουσία που θεωρούνται συστημικά σημαντικές», δήλωσε ανώτατος αξιωματούχος της Κομισιόν.

Υποστηρίζουν επίσης, ότι ο διαχωρισμός αυτός θα περιπλέξει τα επόμενα βήματα προς τη δημιουργία της τραπεζικής ένωσης που είναι η δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος εγγύησης τραπεζικών καταθέσεων για την ευρωζώνη και η δημιουργία ενός ταμείου στήριξης. Εάν μόνο οι μεγάλες τράπεζες καλυφθούν από αυτά τα σχήματα τότε οι καταθέτες θα τραπούν σε μαζική φυγή από τις μικρότερες τράπεζες προς τους ασφαλέστερους μεγαλύτερους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...