Σε μια Ευρώπη ενοποιημένη όπου διακινούνται ελεύθερα, κεφάλαια, υπηρεσίες, πρόσωπα, προϊόντα, η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης αποκτά τη δυνατότητα να συγκεντρώσει όχι μόνο τα απαιτούμενα κεφάλαια και το καταλληλότερο ανθρώπινο δυναμικό για να βελτιώσει τις παραγωγές της, για να δημιουργήσει πλούτο για να ισχυροποιηθεί οικονομικά – και άρα και πολιτικά – ακόμα περισσότερο.

Συνεπώς, αν υπάρχει σχέδιο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, τότε είναι σαφές πως η Γερμανία θα έχει το βασικό και κεντρικό λόγο. Κατά το πρότυπο της Νέας Υόρκης και μερικές ακόμα ακμάζουσες οικονομικά Πολιτείες της Αμερικής έτσι και στην Ευρώπη θα δημιουργηθούν κέντρα οικονομικής ισχύος όπου το χρήμα θα ρέει άφθονο και από την άλλη πλευρά, στην περιφέρεια και το Νότο θα βρίσκονται χώρες υποβαθμισμένες που θα προσφέρουν φθηνή γη, είτε για τουριστική, είτε για βιομηχανική αξιοποίηση – φυσικά και με φθηνό εργατικό δυναμικό...

Το σχέδιο εκτελείται μεθοδικά και συστηματικά. Ήδη η Ελλάδα εξάγει τους πρώτους Έλληνες επιστήμονες, την ίδια στιγμή που διαμορφώνει τους πρώτους φθηνούς Έλληνες βιομηχανικούς εργάτες που θα δουλεύουν σχεδόν “ήλιο με ήλιο” έξι μέρες την εβδομάδα για μισθούς που δε θα υπερβαίνουν τα 400€. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι πως ό,τι συνέβη με τους βιομηχανικούς εργάτες που μετά από χρόνια στην ανεργία δέχονται να εργαστούν με τους νέους όρους, τώρα θα συμβεί και με τους ξενοδοχειακούς υπαλλήλους στους οποίους πλέον καταργείται το επίδομα ανεργίας που λάμβαναν το εξάμηνο που τα ξενοδοχεία παρέμεναν κλειστά. Αν συνυπολογίσει κανείς και τις μειώσεις που έχουν υποστεί, στους συγκεκριμένους εργαζόμενους θα αναλογεί ετήσιο εισόδημα ίσο με το άθροισμα δώδεκα μηνιαίων αποδοχών των 400€.

Το περίεργο βέβαια είναι πως το γερμανικό σχέδιο είναι κατ' όνομα γερμανικό. Διότι, νέα Γερμανία που οικοδομείται για να εκφράσει το νέο ευρωπαϊκό όνειρο (κατά αντιπαραβολή του αμερικανικού ονείρου), είναι μια χώρα πολυπολιτισμική που σέβεται τη διαφορετικότητα. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς πως Καγκελάριος είναι γυναίκα από την πρώην Ανατολική Γερμανία, υπουργός Εξωτερικών ένας ομοφυλόφιλος, υπουργός Οικονομίας ένας ΑΜΕΑ και υπουργός Οικονομικών ένας νεαρός βιετναμέζικης καταγωγής.

Το μήνυμα λοιπόν είναι σαφές και ξεκάθαρο. Πως σε μια Ευρώπη που θα έχουν πέσει τα σύνορα – εσχάτως και τα δημοσιονομικά – οι ικανοί (ίσως ακριβέστερα οι πιο τυχεροί) θα έχουν την ευκαιρία τους στο όνειρο. Οι υπόλοιποι....;;