Του ΓΙΩΡΓΟΥ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ


Χαυτεία, λίγο μετά το μεσημέρι. Δύο γυναίκες κι ένα ηλικιωμένος λογομαχούν για τα εσωτερικά της Αριστεράς. «Που είναι το ΚΚΕ;» ρωτούν οι δύο κυρίες τον άντρα. Στη στοά τριάντα περίπου μαυροφορεμένοι νεαροί καλύπτουν το πρόσωπό τους με τα επίσης μαύρα μαντήλια τους. Είναι φανερό ότι προτίθενται να επιτεθούν. Σε ποιον άραγε;

Στην Αιόλου με κατεύθυνση τη Σταδίου παρελαύνουν τα πολυπληθή μπλοκ των δασκάλων και των καθηγητών, διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην περίφημη «ευθανασία» της μεσαίας τάξης, στο δικό τους θάνατο. Γιατί αυτό που θυσιάζεται σήμερα, όπως και σε κάθε μεγάλη οικονομική κρίση, είναι η μεσαία τάξη. Η θυσία αυτή επέρχεται με τη μεγάλη μείωση των εισοδημάτων, με την ανεργία και με την κατάργηση του κράτους πρόνοιας.

Το χειρότερο, όμως, για τη μεσαία τάξη είναι πως είναι εύθραυστη πολιτικά καθώς είναι διαιρεμένη σε διάφορα συμφέροντα ανάλογα με τις διάφορες κοινωνικές κατηγορίες, που την απαρτίζουν. Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο πως μία κοινωνική κατηγορία της μεσαίας τάξης μπορεί να εκφράζεται από την Αριστερά, ενώ μία άλλη από τη φασιστική Χρυσή Αυγή. Με άλλα λόγια, πολύ εύκολα μία κατηγορία της μεσαίας τάξης μπορεί να στραφεί εναντίον μίας άλλης μέσω του περίφημου κοινωνικού αυτοματισμού, τον οποίο υποκινούν διάφορα πολιτικά, οικονομικά και μιντιακά κέντρα.

Τα φρύγανα συνεπώς για να ανάψει ο κοινωνικός εμφύλιος υπάρχουν στο εσωτερικό της μεσαίας τάξης. Γιατί εδώ η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική και πολιτική είναι και υπαρξιακή, καθώς εκείνος που για μία στιγμή απέκτησε ορατότητα, που έγινε κάποιος μέσω της δανεικής αγοράς των καταναλωτικών συμβόλων κύρους, όπως ένα σπίτι ή ένα αυτοκίνητο, τώρα περιέπεσε και πάλι στην αφάνεια. Γι’ αυτό χειρότερο και από τη μείωση του μισθού είναι η ανεργία, είναι η μη ορατότητα, η οποία είναι στην κυριολεξία είναι ένας ζωντανός θάνατος.

Αυτή την ορατότητα θα επιχειρήσει να αποκτήσει και ο νεαρός μικροαστός με το μαύρο μαντήλι στο πρόσωπο και τη μολότοφ στο χέρι. Γιατί από το Σύνταγμα, το έβλεπες χθες έκδηλα, δεν έφευγε κανείς ούτε αυτοί με το ξέσκεπο πρόσωπο ούτε αυτοί με το καλυμμένο. Το «είμαστε εδώ», η μιντιακή δηλαδή ορατότητα, απαιτεί το θέαμά της, τις φωτιές της, τα δακρυγόνα της, τις μάχες της.

Ήταν πασιφανές πως η ειρηνική πορεία δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων δεν αρκούσε σε κανέναν. Αρχικά, όλοι αναζητούσαν την Χρυσή Αυγή, στη συνέχεια αρκέστηκαν στη γνωστή αντιπαράθεση με τα Ματ. Έτσι, κι αυτή η μεγάλη απεργία και κινητοποίηση καταγράφηκε και ταξίδεψε σε ολόκληρο τον κόσμο, δείχνοντας ότι οι Έλληνες αντιδρούν στα άγρια μέτρα λιτότητας.

Αλλά, δυστυχώς, τα μέτρα θα περάσουν παρά τους σπασμούς και τις αντιδράσεις του πειραματόζωου.