Είναι σίγουρο πλέον ότι η τρόικα κάνει πειράματα. Τα πειράματα αυτά σκοπό έχουν να διερευνήσουν την κοινωνική αντοχή και τη συνολική αντίδραση έναντι παραλογισμών όπως '6-μερη εργασία' και '11-ωρη ανάπαυση'. Εξάλλου το οικονομικό ώφελος που εξασφαλίζουν είναι στιγμιαίο και το 'απολαμβάνουν' μόνο οι εργοδότες.

Παρόμοιες προτάσεις έχουν αποσυρθεί από το τραπέζι των εργασιακών διαπραγματεύσεων του δυτικού κόσμου από τη βιομηχανική επανάσταση και ύστερα. Σταδιακά ακόμα και η ουραγός Ελλάδα εκσυγχρόνισε το εργασιακά της ήθη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μάλιστα πήγε ένα βήμα παραπέρα και θέσπισε κανόνες και νόμους που δεσμεύουν πλέον όλες τις χώρες μέλη έναντι των δικαιωμάτων των εργαζομένων – δικαιώματα όπως το πενθήμερο δεν θεωρούνται απλά κεκτήμενα αλλά πρακτικά δεδομένα αφού έχουν θεσπιστεί πάνω από ένα αιώνα πριν. Εντύπωση προκαλεί πως ο εκπρόσωπος της ΕΕ στην τρόικα, κος Ματθίας Μορς, δέχθηκε να προσυπογράψει τέτοιες προτάσεις σε καθολική αντίθεση με το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Βέβαια ο κος Μορς εξειδικεύεται σε θέματα οικονομικής φύσεως. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος όμως για να συνειδητοποιήσει ότι αν μια χώρα ταλανίζεται από ποσοστά ανεργίας που αγγίζουν το 25%, το να διευκολύνεις την μη-εθελούσια έξοδο από την αγορά εργασίας και να εξαθλιώνεις συγχρόνως όσους ακόμα έχουν εργασία μάλλον δε θα οδηγήσει σε κοινωνική και οικονομική άνθηση. Ο κος Μορς δεν έδωσε περαιτέρω στοιχεία για το πως οι νεο-αναγγελθείσες προτάσεις θα βοηθήσουν την εργασία – αλλά και την οικονομία. Ίσως ο ανώτερος του στη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Θεμάτων, κος Marco Buti που κατείχε μάλιστα την παρούσα θέση του κου Μορς ως υπεύθυνος των οικονομιών των χωρών μελών κατά την περίοδο 2003 – 2006 να μπορέσει να αποφανθεί.

Ενδιαφέρουσα και η μέχρι στιγμής στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που αντί να προχωρήσει σε έντονο διάβημα στον Επίτροπο Απασχόλησης και Κοινωνικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κο. László Andor, εμφανίζεται διαλλακτική και συζητήσιμη πάνω σε ένα θέμα που ουσιαστικά δεν άπτεται καν της οικονομικής εξυγίανσης της χώρας. Σε μια εποχή όπου η ανταγωνιστικότητα σχετίζεται άμεσα και από την ικανότητα μιας χώρας να προσελκύσει έμπειρο τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό παγκοσμίως (βλ. το παράδειγμα του Dubai, του Κατάρ αλλά ακόμα και των ΗΠΑ) στην Ελλάδα ουσιαστικά καταστρέφουμε οποιοδήποτε τέτοιο ενδεχόμενο αφού πρακτικά λέμε στο εν δυνάμει εργατικό δυναμικό ότι στη χώρα αυτή θα δουλεύετε υπό το εργασιακό καθεστώς που ίσχυε στην Αγγλία το μεσαίωνα.

Και όλα αυτά με τις ευλογίες παγκόσμιων οργανισμών που τις προτείνουν αλλά και με τη συνένοχη σιωπή θεσμικών οργάνων όπως τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας του ΟΗΕ.

Η Ελλάδα είναι μάλλον απίθανο να σωθεί επιστρέφοντας με τέτοιου είδους εργασιακές πρακτικές. Πείραμα είναι βέβαια αυτό που ζούμε – και όπως γνωρίζουν καλά οι επιστήμονες τα πειράματα έχουν συχνά απίθανες εκβάσεις. Και τα πειραματόζωα σπάνια περνάνε καλά.

Πηγη

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη σας...