του Γιάννη Μακριδάκη


Πάντως είναι άκρως εντυπωσιακό και εξοργιστικό. Κάθε τόσο μας πετούν και μια είδηση όπως τόσοι δήθεν τυφλοί έπαιρναν παράνομα επίδομα, τόσοι συγγενείς νεκρών συνέχιζαν να παίρνουν επί χρόνια παράνομα την σύνταξη του μακαρίτη, τόσοι καλλιτέχνες δήλωναν ψίχουλα ενώ έκαναν χλιδάτη ζωή, τόσοι βοσκοί ή έμποροι είχαν τόσες καταθέσεις αδήλωτες.



Κι όλα αυτά μας τα λένε, ως αποδείξεις της διαφθοράς μας, οι ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούσαν όλα αυτά τα χρόνια, οι ίδιοι που τα δημιούργησαν, οι ίδιοι που τα ανέχονταν, οι ίδιοι που τα χρησιμοποιούσαν πελατειακά για να καρπώνονται τις καρέκλες τους.

Τώρα βγαίνουν και τα καταγγέλλουν ξετσίπωτα, δίχως να μας λένε και αν τα πατάσσουν,  ωσάν να είναι καινούργιοι, άφθαρτοι και ηθικοί ηγέτες της χώρας, που ήρθαν να βάλουν τάξη και να κατατροπώσουν το κατάπτυστο παρελθόν. Κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους τα ανθρωπάκια της συμφοράς.

Μας τα λένε επίσης οι ίδιοι άνθρωποι που πριν από λίγους μήνες, προεκλογικά, λέγαν πως θα επαναδιαπραγματευτούν το μνημόνιο, πως δεν θα κάνουν άλλες περικοπές και πως, άκουσον άκουσον, θα αποκαταστήσουν τις αδικίες και θα επαναφέρουν την ασφάλεια στον χαμηλόμισθο και τον χαμηλοσυνταξιούχο που επλήγη τόσο ανάλγητα από τις (μη) διαπραγματεύσεις των δύο προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αυτό που συμβαίνει στην πολιτική ζωή της Ελλάδας σήμερα, δεν έχει καμιά απολύτως ουσιαστική διαφορά από ό,τι συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες.

Η πολιτική αγυρτεία έχει τις ρίζες της στο έλλειμμα πολιτισμού και αξιοπρέπειας του καθενός από δαύτους προσωπικά. Η ανακολουθία λόγων και έργων, η ψευτιά, η πορεία του βίου επί πτωμάτων είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα αισχρών και επικίνδυνων υποκειμένων, ανθρώπων αξιολύπητων, που δεν έχουν καταλάβει τίποτα από τη ζωή και που θα τα βρουν μπροστά τους σύντομα σε βαθμό υπερθετικό όλα αυτά μα δεν θα μπορεί, ούτε θα θέλει, να τους βοηθήσει κανένας από τους αφέντες τους, οι οποίοι θα τους πετάξουν κι αυτούς σαν γρανάζια φθαρμένα.

Ο αμείλικτος θάνατος και οι επώδυνες ασθένειες είναι για όλους και έρχονται αναπόφευκτα.

Και τότε οι αλαζόνες ακαλλιέργητοι παλιάτσοι που νομίζουν πως είναι κάποιοι επειδή φοράνε γραβάτες και κάνουν συσκέψεις σε αποστειρωμένα γραφεία φρουρούμενοι από μπάτσους, θα νιώσουν στο πετσί τους το απόλυτο Τίποτα που εκπροσωπούν τα σαρκία τους.

Ανθρωπάκια ανυποψίαστα και υπερφίαλα, δεν έχουν διανοηθεί καν τι τους περιμένει, διότι δεν τους είπαν τίποτα για Ζωή στα καθεστωτικά πανεπιστήμια όπου σπούδασαν και γίνανε απόλυτα χειραγωγούμενα και αξιοθρήνητα γρανάζια δίχως ψυχή και συναίσθημα. Δίχως ίχνος τσίπας και αξιοπρέπειας.

Άξιος ο μισθός τους και άξιοι της ζωής και του θανάτου τους. Όσοι ζούμε, θα τους δούμε σύντομα ταπεινωμένους την ώρα της Νέμεσης.

Το κακό είναι πως δεν θα γίνουν παράδειγμα προς αποφυγήν για τους επόμενους, διότι είναι φανερό από την ιστορία πως οι άνθρωποι δεν έχουν εξελιχθεί ούτε βήμα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, δεν έχουν μάθει να διδάσκονται δίχως να πάθουν και βαδίζουν συνεχώς στην ίδια καταστροφική ρότα της αλαζονείας, της απληστίας και της ματαιοδοξίας.