Συνεχίζεται η σφαγή των αθώων ακόμα πιο βάρβαρη και πιο ανεμπόδιστη. Για άλλη μια φορά οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι νιώθουν και πάλι το μαχαίρι στο λαιμό από εκείνους που εξέλεξαν με τη ψήφο τους ακριβώς για να τους προστατέψουν, ενώ σε κάθε μαχαιριά «ματώνει η καρδιά» της Μέρκελ, του Σαμαρά, του Βενιζέλου και προπαντός του Κουβέλη και του Ψαριανού των οποίων το κλάμα ακούεται σαν ρεμπέτικος αμανές σε χασισωμένη πολιτεία..


Σύμπασα η υφήλιος συγκλονίζεται παρακολουθώντας τις ..αιματηρές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τρόικας και των ντόπιων υπαλλήλων της, άφωνη μπροστά στον απαράμιλλο ελληνικό ..ηρωισμό.. Τρέμουν τα κόκαλα του Τσώρτσιλ που έλεγε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.. Πώς να δεχτεί τώρα ο αποθανών αδικαίωτος ότι ..οι μαλάκες αντέχουν σαν Έλληνες;;

Τελικά εξαθλιώνουν μεθοδικά και συστηματικά έναν ολόκληρο λαό, καταστρέφουν τη ζωή και τη χώρα του και όχι μόνο δεν κουνιέται φύλο κι ας λυσσομανάει ο αέρας, αλλά ούτε μόδιστρος στα τηλεοπτικά πρωινάδικα δεν κουνιέται πια.. Μέχρι και οι τρομοκράτες αυτού του τόπου εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας, όχι γιατί τους συνέλαβαν όλους, αστεία πράγματα, αλλά γιατί φαίνεται ότι τώρα πια δεν έχουν δουλειά να κάνουν.. Ο,τι είχαν να κάνουν τόκαναν πριν παραδοθεί η χώρα στην Τρόικα..

Ούτε φάρμακα στα φαρμακεία δεν βρίσκονται πια για τους «τραυματίες» αυτού του πολέμου ενώ οι κονδυλοφόροι σιωπούν, δεν βλέπουν και δεν ακούν τις καθημερινές αυτοκτονίες και τον ανθρώπινο πόνο, δεν γνωρίζουν για το ανθρωπιστικό καθαρά ζήτημα που μέσα σε ένα μόνο χρόνο δημιούργησε ο σύγχρονος ευρωπαϊκός «πολιτισμός» στην ίδια την γενέτειρα του.. Και ο χειμώνας δεν έφτασε ακόμα..

Πάνε εκείνες οι ..επαναστατικές μέρες επί κυβερνήσεως του σιωπηλού μπουχέσα Καραμανλή που καιγόταν η Αθήνα καθημερινά χωρίς να «αμαυρώνεται η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και η οργή και η βία ήταν του ..λαού και ήταν κατανοητή και θεμιτή γιατί δολοφονήθηκε ο μικρός Αλέξης.. Φανταστείτε, να είχε ληφθεί, τότε, έστω και το ένα εκατοστό των σημερινών μέτρων.. Φανταστείτε τότε, να είχε δολοφονηθεί ένας μετανάστης.. Φανταστείτε τότε, να αυτοκτονούσε, έστω ένας και μόνο, έστω και για προσωπικό του λόγο.. Θα είχαν κάψει τη χώρα. Αλλά τότε ξεσήκωναν τον κόσμο και έκαναν την επανάσταση τους τα κυρίαρχα μίντια και όλοι αυτοί που ευθύνονται για το σημερινό κακό.. Ποιος δεν θυμάται την Τρέμη, τον Καψή και τον Λιάρο με τις μαύρες σημαίες και τα καλάσνικωφ να «πυροβολούν» απ τα τηλεπαράθυρα και τον αδίστακτο πασοκισμό στους δρόμους με μπροστάρη τον μεγάλο τιμονιέρη ΓΑΠ να έχει βαλαντώσει στο κλάμα το παιντί από τα δακρυγόνα, ενώ παραλλήλως κουβέντιαζε μυστικά και με το ΔΝΤ;

Και ενώ τότε η βία ήταν μεν απεχθής αλλά κατανοητή, σήμερα οι ίδιοι ελεεινοί και τρισάθλιοι πολιτικοί και «δημοσιογράφοι» απειλούν τον κόσμο πως αν κουνηθεί, αν αντιδράσει στη βία που ασκείται πάνω του, έτσι απλώς όπως είναι φυσικό να αντιδράσει και ένα ζώο που το βασανίζουν, αυτό θα είναι βία ίδια με εκείνη τη ρατσιστική και απάνθρωπη βία της Χρυσής Αυγής(!).. Λες και οι λαοί που ξεσηκώνονται -και ο ελληνικός έχει ξεσηκωθεί πολλές φορές στην ιστορία, είναι Χρυσαυγίτες!!!! Λες και η αντίσταση και ο αγώνας κατά των κατακτητών και δικτατόρων ήταν Χρυσαυγίτικη!!!

Ας μας εξηγήσουν λοιπόν να καταλάβουμε.. Ποιά βία ακριβώς φοβούνται;; Αυτήν που ασκούν εκείνοι με τα μνημόνια, τα μέτρα και τον δωσιλογισμό τους πάνω στη ζωή μας και στην κοινωνία, αυτήν της Χρυσής Αυγής στους δυστυχισμένους μετανάστες, ή τον ξεσηκωμό του κόσμου;;

Την μεν πρώτη την ασκούν οι ίδιοι και μάλιστα την θεωρούν ως αναγκαία και επιβεβλημένη προκειμένου να γίνουμε καλύτεροι πολίτες και πιο ανταγωνιστικοί..Την βία της Χρυσής Αυγής δεν τη φοβούνται γιατί μπορούν να την ελέγξουν ανά  πάσα στιγμή αρκεί να το θέλουν και άλλωστε την χρησιμοποιούν και προπαγανδιστικά για να την εξισώνουν με την λαϊκή αγανάκτηση.. Ας μην γελιόμαστε λοιπόν. Μόνο τον αυθόρμητο και ανοργάνωτο ξεσηκωμό του κόσμου φοβούνται, μόνο αυτόν καταλαβαίνουν, γιατί μόνο αυτόν δεν μπορούν να ελέγξουν, ούτε με τις δυνάμεις των ματ, ούτε με τις δυνάμεις των κομμάτων, ούτε με τις ξένες δυνάμεις.. Γιατί, όσο και αν δεν κουνιέται φύλο, νιώθουν την ηρεμία πριν την καταιγίδα.. Όσο συνεχίζεται η σφαγή των αθώων νιώθουν ότι ένα «φάντασμα πλανιέται» πάνω απ τη χώρα και τρέμουν σύγκορμοι και δεν μπορούν να κλείσουν μάτι.. Καλά κάνουν και φοβούνται.. Οι γαρδένιες τελείωσαν στα σκυλάδικα.. Να προσέχουν λοιπόν..

sofistis