Το ρόβερ τράβηξε φωτογραφίες από κροκαλοπαγή πετρώματα που αποτελούνται από χαλίκια και άμμο. Οι επιστήμονες εκτιμούν, από το μέγεθος και το στρογγυλεμένο σχήμα τους, ότι κάποτε μεταφέρθηκαν και διαβρώθηκαν από τρεχούμενο νερό. Έτσι, πιστεύουν ότι ο ρομποτικός εξερευνητής εντόπισε ένα δίκτυο από αρχαία ρυάκια.




Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε από τους επιστήμονες του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας στην Καλιφόρνια, σύμφωνα με το ΒΒC, οι οποίοι έκαναν την εκτίμηση ότι τα εν λόγω πετρώματα εναποτέθηκαν πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια. Τα ρυάκια του νερού μπορεί να έμειναν στην επιφάνεια του Άρη για πολύ χρόνο. Σύμφωνα με τον ερευνητή Μπιλ Ντίτριχ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Μπέρκλεϊ, το νερό μπορεί να κυλούσε για χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια.

Οι δορυφόροι σε τροχιά γύρω από τον «κόκκινο πλανήτη» έχουν εδώ και καιρό τραβήξει φωτογραφίες από κανάλια στην επιφάνεια, που δημιουργήθηκαν από τη ροή κάποιου υγρού, πιθανότατα νερού. Η ανακάλυψη του Curiosity στον κρατήρα Γκέιλ, όπου προσεδαφίστηκε, ενισχύει αυτή την πεποίθηση των επιστημόνων.

Οι ερευνητές μελετούν τώρα προσεκτικά τις εικόνες των χαλικιών μέσα στα πετρώματα (μεγέθους έως μια μπάλα του γκολφ) για να βάλουν συμπεράσματα, από τα μεγέθη και τα σχήματά τους, σχετικά με την ταχύτητα του τρεχούμενου νερού και την απόσταση που διάνυε. Επίσης, προτίθενται να αναλύσουν χημικά αυτά τα πετρώματα για να βρουν ενδείξεις σχετικά με τη φύση του νερού (π.χ. την οξύτητά του), οπότε θα εξάγουν κάποια συμπεράσματα γενικότερα για το πώς ήταν τότε το ευρύτερο περιβάλλον του Άρη.


Το εξάτροχο ρόβερ έχει «βάλει πλώρη» για το όρος Σαρπ στο κέντρο του κρατήρα, όπου αναμένεται να φθάσει προς το τέλος του 2012. Καθ’ οδόν θα περάσει από την περιοχή Γκλενέλγκ, όπου πιστεύεται ότι υπάρχουν άλλα πετρώματα μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος.
Σήμερα ο Άρης είναι μια παγωμένη ξερή έρημος χωρίς καθόλου νερό και με κανένα ίχνος ζωής. Όμως κάποτε φαίνεται πως υπήρξε πιο ζεστός και υγρός, ενώ μερικοί υπεραισιόδοξοι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι ακόμα και τώρα κάποιοι μικροοργανισμοί μπορεί να έχουν επιβιώσει στο υπέδαφός του.