Η χρυσή εποχή του χρυσού τελείωσε λοιπόν; Η τιμή του πολύτιμου μετάλλου είχε αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία, από $300 το 2001 στα $ 1,920, τον Σεπτέμβριο του 2011. Όμως, από τότε, έχει πέσει περίπου $ 1,660 αψηφώντας τις προβλέψεις - και τις ελπίδες των κερδοσκόπων - ότι θα συνεχίσει να ανεβαίνει καθόλη τη διάρκεια της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Η πτώση έχει προβληματίσει τους αναλυτές. Στο τέλος του 2011, η Goldman Sachs προέβλεψε ένα ακόμα λαμπερό έτος με άνοδο προς τα $ 2,000, κατά μέσο όρο περίπου $ 1800.
Ανέφερε ότι τα χαμηλά επιτόκια, η περιορισμένη ‘όρεξη’ για επενδύσεις υψηλού κινδύνου και η περιορισμένης προσφορά θα κρατήσει το χρυσό στα ύψη. Άλλοι φοβόντουσαν ότι η «ποσοτική χαλάρωση» θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο λεγόμενο « fiat money» (έκδοση χαρτονομίσματος, χωρίς την υποστήριξη αποθεμάτων χρυσού).
Τυπική ήταν η ανάλυση από τον Julian Jessop επικεφαλή οικονομολόγος της Capital Economics, «Υπάρχει ένα νέο είδος κρίσης. Οι επενδυτές χάνουν την εμπιστοσύνη τους στις κυβερνήσεις και τα νομίσματα... η ασφάλεια του χρυσού θα μπορούσε να οδηγήσει εύκολα σε ραγδαία αύξηση των τιμών πολύ πάνω από τα 1,950 δολάρια».
Ωστόσο, κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2011, η τιμή έπεσε αισθητά, με μόνο μια σύντομη ανάκαμψη στις αρχές του 2012 πριν αρχίσει και πάλι η ολίσθηση.
Γιατί, λοιπόν, πέφτει η αξία του χρυσού, θα συνεχιστεί η πτώση, ή θα ανακάμψει;
Εν μέρει, η πτώση του χρυσού οφείλεται στο γεγονός ότι οι επενδυτές προτίμησαν το δολάριο ως ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Σε γενικές γραμμές, όταν το δολάριο είναι ισχυρό, ο χρυσός είναι χαμηλά.
Ο Neil Gregson, διευθυντής του Natural Resources Fund της JP Morgan αξίας £ 1,6 δις., λέει ότι οι μετοχές σε εταιρείες εξόρυξης χρυσού έχουν μειωθεί ταχύτερα από ότι η τιμή του χρυσού. «Έχουν πολύ άσχημο παρελθόν όσον αφορά την εκτίναξη του κόστους κεφαλαίου και των λειτουργικών δαπανών, έτσι υπήρξε μια σημαντική συμπίεση του περιθωρίου τιμών», δηλώνει.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι η συμπεριφορά των επενδυτών στην Ινδία, η οποία είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής χρυσού στον κόσμο - και εκεί έχουν αρχίσει να πουλάνε. Ο Gregson λέει : «Η τιμή του χρυσού σχετίζεται με την επενδυτική ζήτηση, όχι την προσφορά. Η Ινδία είναι σημαντική, δεδομένου ότι εκεί βρίσκονται οι μεγαλύτεροι ιδιώτες κάτοχοι με χρυσό πιθανής αξίας 1 τρις. δολαρίων. Όμως, είναι πολύ ευαίσθητοι στις τιμές και αγοράζουν λιγότερο καθώς η τιμή ανεβαίνει.»
Οι επενδυτές μπορούν να επιλέξουν να αγοράσουν χρυσό απευθείας μέσω εταιρείας (fund) με μετοχές διαπραγματεύσιμες, ή μέσω εταιρείας που αγοράζει μετοχές σε ορυχεία χρυσού. Πολλοί οικονομικοί σύμβουλοι ευνοούν τη χρονική αυτή στιγμή τα funds, επειδή έχουν πέσει πιο πολύ από την τιμή του χρυσού.
Ο Danny Cox, επικεφαλής σύμβουλος στη Hargreaves Landsdown, δηλώνει ότι υπάρχει μια αναγνωρίσιμη ανακολουθία στη σχέση μεταξύ των μετοχών των εταιρειών εξόρυξης χρυσού και του αυτούσιου χρυσού.Πιστεύει ότι αυτό είναι πιθανό να διορθωθεί από μόνο του, έτσι μπορεί να υπάρξει μια ευκαιρία για επενδύσεις σε υποτιμημένα funds σε χρυσό, όπως JPM Natural Resources και Smith και Williamson Global Gold and Resources.
Αλλά ο Charlie Parker, διευθυντής του Citywire, online υπηρεσίας οικονομικών ειδήσεων, πιστεύει ότι κάθε επένδυση σε χρυσό θα πρέπει να είναι αυστηρά μακροπρόθεσμη, ως μέσο για την παροχή προστασίας από ένα μη προβλέψιμο οικονομικό περιβάλλον, παρά ένας μηχανισμός για βραχυπρόθεσμα κέρδη.