Λέγεται πως οι μεγάλες ιδέες έρχονται όταν θέλουν αυτές και όχι όταν θέλεις εσύ. Στις παρακάτω περιπτώσεις, αποδεικνύεται το αληθές του λόγου: ο ύπνος γεννάει «τέρατα» και θαύματα...

-Ντμίτρι Μεντελέγεφ, Περιοδικός πίνακας χημικών στοιχείων

Λέγεται πως ο Ντμίτρι Μεντελέγεφ εργαζόταν ασταμάτητα επί τρία μερόνυχτα, όταν τελικά αποφάσισε να αφήσει για λίγο κατά μέρος την εργασία του και να αφεθεί στην αγκαλιά του Μορφέα.
Αντί, όμως, να πέσει ξερός και να ξυπνήσει την επόμενη μέρα, πράγμα που θα ήταν το λογικό, εκείνος πήρε έναν εικοσάλεπτο υπνάκο, κατά τη διάρκεια του οποίου ονειρεύτηκε έναν ταξιθετικό πίνακα των χημικών στοιχείων, που επρόκειτο να αλλάξει μια για πάντα τη μοντέρνα χημεία.
Το μόνο που χρειάστηκε να κάνει ήταν να σηκωθεί εσπευσμένα και να τον καταγράψει.


-Πολ Μακ Κάρτνεϊ, «Yesterday»
Ήταν μόλις 22 ετών, όταν ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ ξύπνησε με ένα χαριτωμένο μουσικό σκοπό να στριφογυρίζει στο κεφάλι του.
Σκέφτηκε λοιπόν πώς θα ακουγόταν πραγματικά, πράγμα που έκανε καθήμενος στο πιάνο και παίζοντας το σκοπό.
Στην αρχή, είχε πιστέψει πως επρόκειτο για μια μελωδία που κάπου είχε ακούσει στο παρελθόν, αλλά την είχε ξεχάσει, για να μάθει αργότερα ότι δεν την είχε ακούσει ποτέ και ότι αποτελούσε πρωτότυπη δημιουργία του.


-Μέρι Σέλεϊ, Φράνκενσταϊν
Μια συντροφιά εκλεκτών πνευμάτων – η Μέρι Σέλεϊ, ο σύζυγός της Πέρσι Σέλεϊ, ο Λόρδος Μπάιρον και άλλα «αστέρια» της αγγλικής λογοτεχνίας – αποφάσισε ένα βράδυ να διοργανώσει ένα λογοτεχνικό διαγωνισμό.
Η Μέρι έμοιαζε να έχει κολλήσει, οπότε και αποφάσισε να αποσυρθεί στην κρεβατοκάμαρά της, για να αποκοιμηθεί λίγη ώρα αργότερα και να δει στον ύπνο της την κατά το ήμισυ ανθρώπινη κατά το άλλο ήμισυ μηχανική ανδρική μορφή που επρόκειτο να αποτελέσει το μυθιστορηματικό χαρακτήρα του Φράνκενσταϊν.


-Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, Δρ. Τζέκιλ και κύριος Χάιντ
Το ίδιο πρόβλημα με τη Μέρι Σέλεϊ είχε και ο έτερος μεγάλος λογοτέχνης Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον: η έμπνευση δεν έλεγε να έρθει. Γνώριζε βέβαια ότι ήθελε να γράψει για το διπλό βίο ενός άντρα, αλλά δεν είχε ιδέα πώς να υλοποιήσει αυτή την ιδέα του, ούτε πώς να επεξεργαστεί την πλοκή της.
Τότε, έκλεισε τα μάτια του. Εκείνη τη νύχτα, καθώς και την επόμενη, συνέλαβε δύο από τις κεντρικότερες σκηνές που του πρόσφεραν τον πολυπόθητο μίτο της Αριάδνης.


-Δρ. Τζέιμς Ουάτσον, DNA
Το σχήμα και η δομή του DNA διέφευγε των επιστημόνων μέχρι το 1953, όταν ο Δρ. Τζέιμς Ουάτσον είδε ένα όνειρο που του έδωσε την ιδέα της διπλής έλικας.
Κάποιοι λένε ότι το όνειρο αφορούσε τις διαπλεκόμενες μορφές δύο ερπετών με τα κεφάλια τους σε αντίθετη κατεύθυνση.