Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος

Το πολιτικό σύστημα έχει ελάχιστο χρόνονα αποδείξει στην πράξη ότι δεν λειτουργεί υπέρ ελαχίστων οδηγώντας στην εξαθλίωση και την απαξία εκατομμύρια πολίτες. Είναι αδιανόητο την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται μέτρα ύψους 13,6 δισ. ευρώ, με το μέσο νοικοκυριό να λεηλατείται, η λίστα Λαγκάρντ ή του πληροφοριοδότη της ΕΥΠ, που πήρε 1.200.000 ευρώ, να έχει γίνει ένα γαϊτανάκι χωρίς τέλος.

Πρόσωπα όπως ο πρώην υπουργός Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να οδηγηθούν σιδηροδέσμια στον εισαγγελέα, για να διερευνήσει εκείνος πλέον τις ευθύνες τους, για τη λίστα Λαγκάρντ αλλά και για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Κρατικοί λειτουργοί, όπως ο κ. Διώτης, θα πρέπει να εξηγήσουν τι έκαναν και τι δεν έκαναν, να σταματήσουν τη συγκάλυψη και τις δικαιολογίες του τύπου «η λίστα ήταν προϊόν υποκλοπής και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί». Αν ήταν έτσι, δεν θα έπρεπε να είχαν συλληφθεί οι τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη ούτε διάφοροι εγκληματίες που εντοπίζονται και παρακολουθούνται για να στοιχειοθετηθεί η σύλληψή τους.

Μέγας εμπλεκόμενος, ο μόνιμα σε κάθε συστημική «δυσωδία» νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και συγκυβερνών ηγέτης κ. Βενιζέλος. Βρήκε -λέει- τη λίστα στο σπίτι του, σε ένα φλασάκι, που δεν το άνοιξε ποτέ, δεν ξέρει αν έχει τη λίστα ή ποιο μέρος της και ποτέ δεν έψαξε για όλη την αλήθεια σε σχέση με τη λίστα και αν αξιοποιήθηκε, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών.

Παραμύθια για γέλια και για κλάματα, όπως και το ότι η Ελλάδα θα ζητήσει -λέει- και πάλι τη λίστα από το υπουργείο Οικονομικών και τις υπηρεσίες ασφαλείας της Γαλλίας για να εντοπιστούν οι φοροδιαφεύγοντες. Μα είναι δυνατόν; Η λίστα αυτή δόθηκε το 2010, με τη συνδρομή της συμμάχου Γαλλίας, για να βοηθηθεί η Ελλάδα να εντοπίσει μέρος της τεράστιας φοροδιαφυγής και να συγκεντρωθούν ποσά μέσω φόρων.

Η λίστα χάθηκε, έλεγχοι δεν έγιναν ποτέ, αντίθετα και παρά τα λεγόμενα του Παπακωνσταντίνου, μπορεί το ΣΔΟΕ να μην έκανε εκβιασμούς σε επιχειρηματίες και άλλους της λίστας, αλλά δεν υπάρχει καμία διασφάλιση ότι τέτοιους εκβιασμούς δεν έκαναν στο πολιτικό επίπεδο οι τότε κυβερνώντες ή προσωπικά ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου, που ήταν ο αποδέκτης της λίστας. Ποια, αλήθεια, η αξιοπιστία της Ελλάδας, όταν αρνείται το σύστημα διακυβέρνησης να εντοπίσει τους φοροφυγάδες και να συγκεντρώσει ποσά που έχουν διαφύγει;

Ποια η δυνατότητά μας να ζητήσουμε διεθνή συνεργασία για την αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα μας, που θυμίζει Κολομβία, όταν η ίδιοι οι κυβερνητικοί εταίροι είναι εμπλεκόμενοι σε πλεκτάνη συγκάλυψης φοροφυγάδων και ο κ. Βενιζέλος δηλώνει ότι τα δύο τρίτα των λογαριασμών της λίστας, όταν δόθηκε, ήταν μηδενικοί; Μα πού τους είδε, αφού κατά δήλωσή του δεν άνοιξε τη λίστα και αυτή έχει μόνον τα ονόματα που εδόθησαν από τον Παπακωνσταντίνου στο ΣΔΟΕ, άρα 20 από τα 1.991;

Είναι παραπάνω από εμφανές και η τύχη της λίστας Λαγκάρντ επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό σύστημα λειτουργεί ως συνδικάτο τους εγκλήματος, με όλους τους κανόνες και την ομερτά αυτών των οργανώσεων.

Λίγο πριν το ελληνικό Κοινοβούλιο γίνει Βαστίλη ή χειμερινά ανάκτορα του τσάρου, ας αλλάξουν διαδρομή.

Να καταργήσουν τη νομοθεσία Σημίτη - Σταθόπουλου περί προσωπικών δεδομένων και να προχωρήσουν σε δημόσιες έρευνες σε βάθος, που θα φέρουν αποτελέσματα.

Διαφορετικά το έγκλημα κατά της Ελλάδας θα πέσει πάνω τους…