του Στέλιου Κούλογλου



Ένα από τα εξαιρετικά σπάνια περιστατικά χιούμορ στην πολιτική ζωή της χώρας σημειώθηκε το 1996, μόλις η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ είχε ψηφίσει τον Κ. Σημίτη για αντικαταστάτη του Ανδρ. Παπανδρέου στην πρωθυπουργία. Ο Γεράσιμος Αρσένης, ένας από τους δύο χαμένους της ψηφοφορίας(ο άλλος ήταν ο Άκης Τσοχατζόπουλος), διηγήθηκε στην ομιλία του αμέσως μετά το ανέκδοτο με τον αγρότη που ακούει μια φωνή από τον ουρανό, η οποία τον συμβουλεύει να έρθει στην Αθήνα και να στοιχηματίσει στον Ιππόδρομο. Στην κρίσιμη ιπποδρομία, ο επαρχιώτης χάνει όλη την περιουσία του και η φωνή τού λέει: «Γιώργο, χάσαμε».

Δεν είναι ακόμα σαφές πού οφείλεται η ξαφνική μεταστροφή του Φώτη Κουβέλη το βράδυ της Δευτέρας 18 Ιουνίου, την επαύριο των πρόσφατων εκλογών. Μέχρι νωρίς το βράδυ εκείνης της ημέρας, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. είχε εμμέσως ταχθεί υπέρ μιας ψήφου ανοχής σε μια πιθανή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ – δεν χρειαζόταν, άλλωστε, η κοινοβουλευτική δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Γιατί την επομένη το πρωί να ταχθεί υπέρ της συμμετοχής στην κυβέρνηση Σαμαρά;

Άλλοι υποστηρίζουν ότι, στη διάρκεια της νύχτας, του δόθηκε η υπόσχεση ότι θα προταθεί για επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αλλά το σενάριο αυτό μπάζει νερά, αφού ήταν από εκείνες τις μέρες φανερό ότι σε δύο χρόνια «ποιος ζει, ποιος πεθαίνει» στην καταρρέουσα πολιτική ζωή της χώρας. Μια άλλη εκδοχή είναι ότι του δόθηκε η διαβεβαίωση πως θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός στη διάρκεια της τετραετίας, αφού με τα επαχθή μέτρα που θα λάβει η νέα κυβέρνηση ο Α. Σαμαράς δεν θα μπορέσει να σταθεί για πολύ. Αλλά, πάλι, δεν εξηγείται η μεταμεσονύχτιαμεταστροφή από την ευέλικτη και πολύ λιγότερο δαπανηρή ψήφο ανοχής στη συμμετοχή σε μία κυβέρνηση που είναι δεδομένο ότι θα χάσει την κούρσα – όπως την είχε χάσει και ο Γιώργος, στο ανέκδοτο του Αρσένη.

Τα όσα γίνονται αυτές τις ημέρες με τη διελκυστίνδα Κουβέλη-Τρόικας για τα εργασιακά δεν είναι παρά αναπόφευκτη συνέπεια εκείνης της μοιραίας απόφασης. Ο Φ. Κουβέλης επέλεξε να διαφοροποιήσει τη θέση του οργανώνοντας μια επικοινωνιακή ρήξη, όχι στο θέμα της «δημοσιονομικής προσαρμογής», δηλαδή στα νέα μέτρα λιτότητας, στα οποία η Τρόικα είναι αμετακίνητη, αλλά στις εργασιακές σχέσεις. Πράγματι, με απλούς κανόνες λογικής η Τρόικα δεν θα είχε πρόβλημα να υποχωρήσει σε αυτό το σημείο: με την καταστροφή που φέρνουν τα νέα μέτρα, η επιμονή στην κατάργηση του επιδόματος γάμου είναι σαν να έχεις φάει όλο τον γάιδαρο, αλλά να επιμένεις να σου ψήσουν και την ουρά.

Το λάθος του αρχηγού της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι ότι δεν υπολόγισε πως πρόκειται για παιχνίδι εξουσίας. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα ιδιότυπο, χωρίς προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα μετά τη δεκαετία του ’50 καθεστώς οικονομικής κατοχής και η Τρόικα κάνει επίδειξη δύναμης. Δεν πρόκειται, άλλωστε, για δημοσιονομική προσαρμογή αλλά για την προσαρμογή μιας κοινωνίας στον νεοφιλελεύθερο Μεσαίωνα. Στο ερώτημα ποιος κυβερνά αυτήν τη χώρα, η Τρόικα ήταν αδύνατο να απαντήσει: «ο Φώτης».

Είναι γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. είχε εδώ κι εβδομάδες την αίσθηση ενός αδιεξόδου, και όχι μόνο για τα μέτρα λιτότητας. Η επιλογή της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ του κ. Σαμαρά αποδεικνύεται καταστροφική σε όλους τους τομείς: εδώ έφτασαν να συλλαμβάνουν τον Βαξεβάνη που έκανε πολύ καλά τη δουλειά του, όπως την έκαναν οι Κατσίμη-Αρβανίτης στην ΕΡΤ πριν τους διώξουν, προκαλώντας διεθνή κατακραυγή. Ο Δένδιας συγκαλύπτει τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα για να τον ξεφωνίσουν η «Guardian» και οι ιατροδικαστές.

Στην Κέρκυρα έκαναν έρευνα στο σπίτι, κατέσχεσαν τον υπολογιστή και συνέλαβαν έναν πολίτη επειδή ανάρτησε στο facebook φωτογραφίες αστυνομικής βίας στην τοπική παρέλαση. Τώρα τον κατηγορούν για διάδοση ψευδών ειδήσεων με σκοπό την ανατροπή του πολιτεύματος!

Στο Δημόσιο διορίζουν ακάθεκτοι από συγγενείς μέχρι γκόμενες, τα ΕΣΠΑ τα σταμάτησαν για να τα δώσουν σε κολλητούς, την ώρα που η οικονομία ασφυκτιά. Πρόκειται για μεταμφιεσμένους πασοκτζήδες, με μια μεγάλη δόση συντηρητισμού και βλακείας. Ένα κόμμα που πήρε 18% στις εκλογές (άντε 29,6% στις δεύτερες, όταν ψήφισαν η Μέρκελ, η «Bild» με τα ανοιχτά γράμματα και το κακό συναπάντημα) συμπεριφέρεται λες και είναι ο στρατάρχης Παπάγος με το 50%, τρία χρόνια μετά τη λήξη του εμφύλιου πολέμου.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. έκανε ένα λάθος καταστροφικό στην πολιτική, όπου ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ. Είπε ότι δεν θα ψηφίσει με τίποτα τα μέτρα και αυτοεγκλωβίστηκε. Τώρα πρέπει να αποφασίσει αν θα κάνει κωλοτούμπα ή θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στην κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει. Ό,τι και να κάνει, και όταν τελείωνε το άρθρο δεν ήταν σαφές τι, θα βγει χαμένος.